Read De Bibel JHF Matäus 24 Bible Online

Matäus 24 - De Bibel JHF bible

Matäus 24

¹Un Jesus kjeem rut un jinkj vom Tempel (Jebied) wajch; un siene Jinja kjeemen no am, om am de Jebieda (Buwoakj) vom Tempel to wiesen.

²Hee oba auntwuad un säd to an: See jie dit aules nich? Woarhauftich, saj ekj junt: Hia woat nich een Steen oppem aundre jeloten (bliewen) woaren, dee nich aufjebroaken woat.

³Aus hee oba oppem Eeljboajch saut, kjeemen siene Jinja no am auleen un säden: Saj ons, wanea woat dit sennen, un waut es daut Tieekjen von dien Wadakomen un daut Enj von dise Tiet (Welt)?

⁴Un Jesus auntwuad un säd to an: Paust opp, daut junt kjeena vefieet (veleiden woat).

⁵Dan väle woaren unja mienem Nomen (oppem Grunt von mienem Nomen) komen un sajen: Ekj sie de Christus! Un woaren väle vefieren (veleiden).

⁶Jie woaren oba von Kjrich un Kjrichsjeschrech hieren. Paust opp, räacht junt nich opp; dan dit aules mott passieren, oba daut es noch nich daut Enj.

⁷Dan daut woat sikj Nazion jäajen Nazion opphäwen un een Kjennichrikj jäajen Kjennichrikj, un doa woaren Hungaschnoot un Krankheiten sennen un Ieedbäben en veschiedne Städen.

⁸Aul dit es oba de Aunfank vom Lieden (Noot).

⁹Dan woaren see junt en Älent äwajäwen un junt ombrinjen; un jie woaren von aule Nazionen jehaust woaren om mienen Nomen haulwen.

¹⁰Un dan woaren väle oajalich sennen (woaren), un woaren eena däm aundren veroden un eenaunda haussen;

¹¹un väl faulsche Profeeten woaren oppstonen un woaren väle vefieren;

¹²un wäajen de Gottloosichkjeit, de Äwahaunt nemt, woat de Leew en väle aufkjeelen; {Dan.9,27}

¹³wäa oba bat aum Enj uthelt, dee woat jerat woaren.

¹⁴Un dit Evangelium vom Rikj woat jeprädicht woaren enne gaunze Welt, fa aule Nazionen toom Zeichnis, un dan woat daut Enj komen.

¹⁵Wan jie daut Äakjel (Aufschu) von de Vedoawnis, von däm derch Daniel, däm Profeet, jesajcht es, stonen seenen aum heiljen Plauz (wäa dit läst, dee vesteit daut),

¹⁶aulsoo dan lot dee en Judäa sent, oppe Boaj flichten;

¹⁷wäa oppem Dak (Hus) es, saul nich rauf komen, om de Sachen ut sienem Hus to holen;

¹⁸un wäa oppe Stap (Launt) es, dee go nich trigj, om sien Kjleet to holen.

¹⁹Wee oba dee em Omstend (Frues) un dee een Brostkjint ha en jane Doag.

²⁰Oba bät, daut june Flucht nich em Winta ooda aum Sabat kjemt;

²¹Dan woat een grootet Elend (schwoare Tieden) sennen, soone aus noch niemols von Aunfank de Welt bot nu jewast es, uk nich mea sennen woat;

²²un wan de Doag nich vekjartat worden, soo wudd kjeen Fleesch jerat woaren; oba om de Utjewälde äa haulwen woaren de Doag vekjartat woaren.

²³Wan dan, irjentwäa to junt sajcht: Kjikjt, hia es de Christus, ooda hia! Soo jleeft daut nich.

²⁴Dan daut woaren faulsche Christussen un faulsche Profeeten oppstonen un woaren groote Tieekjen un Wunda doonen, om soo, wan mäajlich, uk de Utjewälde to vefieren.

²⁵Kjikjt, ekj ha junt daut verhäa jesajcht.

²⁶Wan see to junt soo sajen: Kjikjt, hee es enne Wieste! Soo got nich han; Kjikjt, hee es enne Stow! Soo jleeft daut nich.

²⁷Dan soo aus de Blitz väakjemt vom Oosten un schient bat aum Wasten, soo woat daut sennen wan de Menschensän kjemt.

²⁸[Dan] wua daut Os (doodja Lief) es, doa woaren de Odla sikj vesaumlen.

²⁹Oba fuaz no jane Doag de Triebsaul woat de Sonn vediestat woaren un de Mon woat äa Schien nich jäwen, un de Stierns woaren vom Himmel faulen, un de Himmelskjraften woaren jescheddat woaren.

³⁰Un dan woat daut Tieekjen von däm Menschensän aum Himmel to seenen sennen; un dan woaren jaumarieren (sikj aune Brost schlonen) aule Jeschlajchta oppe Ieed, un see woaren dän Menschensän komen seenen oppe Himmelswolkjen met Macht un groote Harlichkjeit.

³¹Un hee woat siene Enjel utschekjen met een groote Posaunenschaul, un dee woaren siene Utjewälde vesaumlen von de 4 Wintrechtungen, von däm eenen Enj Himmel bot äarem aundren Enj.

³²Vom Fiejenboom oba lieet een Jlikjnis: Wan sien Aust aul sauftich (wieekj) jeworden es un de Bläda rutkomen, dan weet (erkjant) jie, daut de Somma dichtbie es.

³³Aulsoo uk jie, wan jie aul dit seenen, dan sell jie erkjanen (weeten), daut dit dichtbie aune (vere) Däa es.

³⁴Woarhauftich, saj ekj junt: Dit Jeschlajcht woat nich vegonen, bot dit aules passieet es.

³⁵De Himmel un de Ieed woaren vegonen, miene Wieed oba woaren (sellen) nich vegonen.

³⁶Oba von janem Dach un jane Stund weet kjeena, uk nich de Enjel em (dee) Himmel, [uk nich de Sän], blooss mien Voda auleen.

³⁷Oba soo aus de Doag Noah wieren, soo woatet uk biem Menschensän sien Wadakomen sennen.

³⁸Dan soo aus see en de Doag vere Sintflut wia: See auten un drunken, see frieden en leeten sikj frieen, bot dän Dach, bot Noah enne Arche jinkj,

³⁹un see daut nich erkjanen, bot de Äwaschwaminj kjeem un aula wajch neem, soo woatet uk biem Menschensän sien Wadakomen sennen.

⁴⁰Dan woaren twee oppe Stap sennen, eena woat jenomen un eena jeloten;

⁴¹twee Frues woaren oppem (met däm) Molsteen molen, eene woat jenomen un eene jeloten.

⁴²Aulsoo woakt, dan jie weeten nich, aun woonem Dach (Stund) jun Har kjemt.

⁴³Oba daut erkjant: Wan de Hushar jewist haud, wanea enne Nacht de Deef kjemt, soo wudd hee jewoakt un nich jeloten ha, en sien Hus entobräakjen.

⁴⁴Doa wäajen siet uk jie, reed; dan en de Stund, en de jie nich doamet räakjnen, kjemt de Menschensän.

⁴⁵Wäa es dan dee trua un kluaka Kjnajcht, däm sien Har äwa sien Hushault jesat haft, om an to rajchta Tiet daut Äten to jeewen?

⁴⁶Seelich es de Kjnajcht, däm sien Har, wan hee kjemt, doabie finjen woat!

⁴⁷Woarhauftich, ekj saj junt, hee woat am äwa sien gaunzet Hab un Goot saten.

⁴⁸Oba wan jan beesa Kjnajcht en sienem Hoat sajcht: Mien Har vetrakjt metem komen,

⁴⁹un aunfangt, siene Metkjnajchts to schlonen, un at un drinkjt met de Bedrunkne,

⁵⁰soo woat janem Kjnajcht sien Har komen aun eenem Dach, aun däm hee doamet nich räakjent, un aun eene Stund, dee hee nich weet,

⁵¹un woat am veschnieden (oppe Halft schnieden) un am sien Deel jäwen met de Heichla: Doa woat daut Hielen un Tänenkjnirschen sennen.