Read De Bibel JHF Matäus 26 Bible Online

Matäus 26 - De Bibel JHF bible

Matäus 26

¹Un daut passieed, aus Jesus met aul dise Räden to Enj wia, säd hee to siene Jinja:

²Jie weeten, daut om twee Doag daut Passafast es, un de Menschensän woat utjeleewat, om jekjriezicht to woaren.

³Donn vesaumelden sikj de Huagapriesta un de Eltestasch vom Volkj em Huagapriesta sien Hoff, de Kaifas heet,

⁴un beschloten unjasikj, om daut see Jesus met Lest jriepen un doot moaken kunnen.

⁵Oba see säden: Nich aum Fast, doamet daut kjeen Opprua unjrem Volkj jeft!

⁶Aus Jesus oba en Betanien wia, en Simon sienem Hus, däm Utsauzjen,

⁷kjeem eene Fru no am, dee een Aulabausta Glaus met sea diere Saulw haud, un goot daut ut opp sien Haupt, aus hee aum Desch saut (lach).

⁸Oba aus de Jinja daut sagen, worden see ontofräd un säden: Too waut dit Veschwentren?

⁹Dan dit haud kunt dia vekoft un de Oame jejäft woaren.

¹⁰Aus Jesus daut moakjt, säd hee to an: Wuarom brinj jie de Fru en Veläajenheit? Dan see haft een goodet Woakj aun mie jedonen;

¹¹dan de Oame ha jie emma (to aule Tiet) bie junt, oba mie ha jie nich emma.

¹²Dan endäm see dise Saulw äwa mien Lief jegoten haft, haft see (mien Lief) mie reed jemoakt toom begrowen.

¹³Woarhauft, ekj saj junt: Wuaemma dit Evangelium woat jeprädicht woaren enne gaunze Welt, woat doavon jerät woaren, waut dise jedonen haft, to äarem Jedajchnis.

¹⁴Donn jinkj eena von de 12, de Judas Iskariot jenant wia, no de Huagapriesta

¹⁵un säd: Waut well jie mie jäwen, un ekj woa am junt veroden? See jeewen am 30 Selwastekja.

¹⁶Un von doa aun socht hee Jeläajenheit, om am to veroden.

¹⁷Aum ieeschten Dach de onjesuade Brood oba kjeemen de Jinja no Jesus un säden: Wua west du, daut wie fa die reed moaken, daut Passa (Passamol) to äten?

¹⁸Oba hee säd: Got enne Staut nodäm un däm un sajcht to am: De Liera sajcht: Miene Tiet es dichtbie, bie die hool ekj daut Passa met miene Jinja.

¹⁹Un de Jinja deeden, soo aus Jesus an befoolen haud, un muaken daut Passa (Moltiet) reed.

²⁰Aus et oba Owent jeworden wia, läd hee sikj met de 12 (Jinja) aum Desch.

²¹Un aus see auten, säd hee: Woarhauft, saj ekj junt: Eena von junt woat mie veroden.

²²Un see worden sea truarich un fungen aun, een jiedra von an to am to sajen: Ekj sie et doch nich, Har?

²³Hee oba auntwuad un säd: Dee met mie de Haunt em Schatel duckt, dee woat mie veroden.

²⁴De Menschensän jeit zwoa doahan, soo aus et von am jeschräwen steit; oba wee däm Mensch, derch wäm de Menschensän veroden woat! Daut wia däm Mensch bäta (goot), wan hee nich jebuaren wia.

²⁵Judas oba, dee am veroden deed, auntwuad un säd: Ekj sie et doch nich, Liera (Rabi)? Hee säd to am: Du hastet jesajcht.

²⁶Oba aus see auten, neem Jesus Broot, säajend (lowd, dankt), bruak un jeef daut de Jinja un säd: Nämt, un ät; dit es mien Lief.

²⁷Un hee neem [daut] Kuffel un dankt un jeef an daut un säd: Drinkjt aula doarut.

²⁸Dan dit es mien Bloot, daut [niee] Bunt, daut fa väle vegoten woat to Vejäwunk de Sinden.

²⁹Ekj saj junt oba, daut ekj von nu aun nich mea von dise Frucht vom Wienstock drinkjen woa, bot aun janem Dach, doa ekj daut nie met junt drinkjen woa en mienem Voda sien Rikj.

³⁰Aus see een Dankleet (Loffleet) jesungen hauden, jinjen see rut nom Eeljboajch.

³¹Donn säd Jesus to an: Jie woaren junt aula en dise Nacht aun mie steeten (toom Faul komen); dan daut steit jeschräwen: «Ekj woa dän Hoad schlonen, un de Schopshäad woat vestreit woaren». {Sach.13,7}

³²Oba nodäm ekj oppjewakjt (oppjestonen) sennen woa, woa ekj ver junt no Galiläa gonen.

³³Petrus oba auntwuad un säd to am: Wan see sikj aula aun die steeten woaren, ekj woa mie niemols steeten.

³⁴Jesus säd to am: Woarhauft, saj ekj die, daut du en dise Nacht, ea de Hon kjreit, woascht mie dree Mol velieejen.

³⁵Petrus säd to am: Un wan ekj met die stoawen must, woa ekj die nich velieejen. Krakjt soo räden uk aule aundre Jinja.

³⁶Donn kjeem Jesus met an no eenem Plauz, de Getsemane heet, un hee säd to de Jinja: Sat junt hia, bot ekj hanjegonen sie un doa jebät ha.

³⁷Un hee neem Petrus un Zebedäus siene twee Säns met, un funk aun betriept un enjstlich to woaren.

³⁸Dan säd hee to an: Miene Seel es sea betriept bot aum Doot; blieft hia un woakt met mie.

³⁹Un hee jinkj een bät wieda un foll opp sien Jesecht un bäd un säd: Mien Voda, wanet mäajlich es, dan jeit dit Jedrenkj (Liedenskuffel, bettret Jedrenkj) mie vebie; doch nich soo aus ekj well, oba soo aus du west.

⁴⁰Un hee kjeem no de Jinja un finjt an enjeschlopen; un hee säd to Petrus: Aulsoo nich mol eene Stund kje jie met mie woaken?

⁴¹Woakt un bäd, om daut jie nich en Vesieekjunk komen; De Jeist es wellich, daut Fleesch oba es schwak.

⁴²Wada, toom tweede Mol, jinkj hee han un bäd un säd: Mien Voda, wan dit Jedrenkj (Lieden) [mie] nich vebie gonen kaun, onen daut ekj dit drinkj, soo passieet dien Wellen.

⁴³Un aus hee kjeem, finjt hee an wada enjeschlopen, dan äare Uagen wieren schwoa jeworden.

⁴⁴Un hee leet an, jinkj wada han, bäd toom dredde Mol un säd de selwje Wieed.

⁴⁵Donn kjeem hee no de Jinja un säd to an: Soo schlopt nu (dan) wieda un rut junt ut; kjikjt, de Stund es noda jekomen, un de Menschensän woat enne Sinda äare Henj veroden (jejäft).

⁴⁶Stot opp, lot ons gonen; kjikjt, dichtbie es jekomen, dee mie veroden deit.

⁴⁷Un aus hee noch räd, kjikj, doa kjeem Judas, eena von de 12, un met am ne groote Schoa met Schwieets un Kjneppels, von de Huagapriesta un Eltestasch vom Volkj.

⁴⁸Dee am oba veroden deed, haud an een Tieekjen jejäft un jesajcht: Wäm ekj kussen woa, dee es daut; däm nämt (pakt, jriept).

⁴⁹Un sooboolt kjeem hee no Jesus un säd: Sie jejreest, Liera! Un kust am sea.

⁵⁰Oba Jesus säd to am: Frint, wuarom best du jekomen! Donn kjeemen see un läden äare Henj aun Jesus un neemen am faust.

⁵¹Un kjikj, eena von dee, dee met Jesus wia, strakjt de Haunt ut, trock sien Schwieet un schluach däm Huagapriesta sienem Kjnajcht un schneet am daut Ua auf.

⁵²Donn säd Jesus to am: Stäakj dien Schwieet wada aun sien Plauz; dan aula, dee daut Schwieet nämen, woaren derch et Schwieet omkomen.

⁵³Ooda denkjst du, daut ekj nich nu mien Voda bedden kunn, un hee mie mea aus 12 Lejoon Enjel schekjen wudd?

⁵⁴Woo sullen dan de Schreften erfelt woaren, dautet aulsoo komen mott?

⁵⁵En jane Stund säd Jesus to de Schoa (Mana): Sent jie utjegonen jäajen eenen Reiba met Schwieets un Kjneppels, mie fausttonämen? Jieda Dach saut ekj bie junt, em Tempel en lieed, un jie ha mie nich faustjenomen.

⁵⁶Oba dit aules es passieet, om daut de Profeeten äare Schreften erfelt worden. Doa veleeten am aule Jinja un randen wajch.

⁵⁷Oba dee Jesus faustjenomen hauden, leiden am wajch no Kaifas, däm Huagapriesta, wua de Schreftjelieede un de Eltestasch vesaumelt wieren.

⁵⁸Petrus oba jinkj am von wiet hinjaraun bat däm Huagapriesta sien Hoff un jinkj nenn un sad sikj bie de Deena, om daut Enj to seenen.

⁵⁹De Huagapriesta oba un de Eltestasch un de gaunze huage Rot socht faulsche Zeijnise jäajen Jesus, doamet see am ombrinjen kunnen;

⁶⁰un see fungen kjeene, doa soo väl faulsche Zeijen kjeemen. Oba tolatst kjeemen 2 faulsche Zeijen doatoo

⁶¹un säden: Disa sajcht: Ekj kaun Gott sien Tempel aufbräakjen (dolrieten) un en dree Doag am oppbuen.

⁶²Un de Huagapriesta stunt opp un säd to am: Auntwuatst du nich? Waut zeijen dise jäajen die?

⁶³Oba Jesus bleef stell. Un de Huagapriesta funk aun un säd to am: Ekj beschwia die biem läwendjen Gott, daut du ons sajchst, auf du de Christus best, de Sän Gottes.

⁶⁴Jesus säd to am: Du hastet jesajcht! Doch ekj saj junt: Von nu aun woa jie däm Menschensän setten seenen to Rajchten de Macht un komen opp de Himmelswolkjen.

⁶⁵Donn vereet de Huagapriesta siene Kjleeda un säd: Hee haft jelastat; towaut bruck wie noch Zeijen? Kjikjt, nu ha jie daut Lastren jehieet.

⁶⁶Waut denkj jie? See oba auntwuaden un säden: Hee es dän Doot schuldich.

⁶⁷Donn spieejen see am em Jesecht un schluagen am met Fusten; eenje oba jäwen am Schläaj oppe Baken,

⁶⁸un säden: Profezei ons, Christus, wäa es daut, dee die schluach?

⁶⁹Petrus oba saut buten oppem Hoff; un doa kjeem eene Deenarin no am un säd: Uk du wieescht met Jesus, däm Galiläa.

⁷⁰Oba hee veluach daut ver aulem un säd: Ekj weet nich, waut du sajchst.

⁷¹Aus hee oba utem Dooa rutjegonen wia, sach am eene aundre; un see säd to dee, dee doa wieren: Uk disa wia met Jesus, däm Nazarena.

⁷²Un wada veluach hee met een Schwua: Ekj kjan däm Mensch nich!

⁷³Kort nohäa oba kjeemen dee doa stunden no am un säden to Petrus: Woarhauftich, uk du best eena von an, dan uk diene Sproak moakt die openboa.

⁷⁴Donn funk hee aun, sikj to veflieekjen un to schwieren: Ekj kjan däm Mensch nich! Un sooboolt kjreid de Hon.

⁷⁵Un Petrus docht aun Jesus siene Wieed, dee [to am] jesajcht haud: Iea de Hon kjreit, woascht du mie dree Mol veloagen ha. Un hee jinkj rut un hield bettalich.