Read De Bibel JHF Matäus 5 Bible Online

Matäus 5 - De Bibel JHF bible

Matäus 5

¹Aus hee oba daut Volkj sach, jinkj hee opp däm Boajch; un aus hee sikj dol jesat haud, kjeemen siene Jinja no am.

²Un hee muak sien Mul op un lieed an un säd:

³Seelich sent dee, dee Oam sent em Jeist, dan an jehieet daut Himmelrikj.

⁴Seelich sent de Truarende, dan dee woaren jetreest woaren.

⁵Seelich sent de Saunftmootje, dan dee woaren de Welt (daut Launt) oawen.

⁶Seelich sent dee, dän no Jerajchtichkjeit hungat un darscht, dan dee woaren saut woaren.

⁷Seelich sent, de Boarmhoatje, dan dee woaren met Erboarmen beschenkjt woaren.

⁸Seelich sent dee, dee een reinet Hoat haben, dan dee woaren Gott seenen.

⁹Seelich sent dee, dee sikj om Fräd bemieejen, dan see woaren Säns Gottes jenant woaren.

¹⁰Seelich sent dee, dee om Jerajchtichkjeits haulwen vefolcht woaren, dan an jehieet daut Himmelrikj.

¹¹Seelich se jie, wan see junt veachten un vefoljen un aulahaunt beeset äwa junt räden (waut nich de Woarheit es) om mient haulwen.

¹²Freit junt un siet froo, dan jun Loon es em Himmel groot; dan soo ha see de Profeeten vefolcht, dee ver junt wieren.

¹³Jie sent daut Solt de Ieed; oba wan daut Solt dän Jeschmak veloaren haft, met waut saulet jesolten woaren? Daut es to nuscht to brucken, aus rut to schmieten un von Menschen to veklunjen.

¹⁴Jie sent daut Licht de Welt. Ne Staut, dee huach oppem Boajch licht (jebut es), kaun nich vestoaken woaren.

¹⁵Ne Laump woat nich aunjestekjt un dan unja een Jefäss jestalt, oba opp een Laumpenhoola, un dee jeft Licht fa aul dee, dee em Hus sent.

¹⁶Soo lot jun Licht ver de Menschen schienen, daut see june goode Woakjen seenen un jun Voda, dee em Himmel es, veharlichen.

¹⁷Denkjt nich, daut ekj jekomen sie, daut Jesaz ooda de Profeeten opptohäwen (venichten, äwatsied to brinjen); ekj sie nich jekomen, opptohäwen, oba to erfellen.

¹⁸Dan woarhauftich, saj ekj junt: Bat de Himmel un de Ieed vegonen woaren, saul nich een Punkt ooda een Strich von daut Jesaz vegonen, bat et aules erfelt es.

¹⁹Wäa emma eent von dise jerinjste Jebooten opphäft (brakjt), un soo de Menschen lieet, woat em Himmelrikj de Jerinjsta heeten; oba wäa emma dee deit un lieet, dee woat groot sennen em Himmelrikj.

²⁰Dan ekj saj junt: Wan june Jerajchtichkjeit nich väl bäta es aus de Schreftjelieede un Farisäa äare, dan woa jie nich en daut Himmelrikj nenkomen.

²¹Jie ha jehieet, daut to de Oole jesajcht wia: Du saust nich ombrinjen (dootmoaken); wäa oba doch ombrinjen woat, woat ver daut Jerecht komen.

²²Oba ekj saj junt, daut wäa äwa sien Brooda (onen Grunt) doll es, es ver däm Jerecht schuldich; oba wäa to sien Brooda sajcht: Du Raka! (Dommkopp, ladja Kopp) Es schuldich verem huagen Rot to komen. Wäa oba sajcht: Du Noa (Gottloosa)! Dee es schuldich en daut Halenfia to komen.

²³Wan du diene Gow nodäm Aultoa brinjst, un die doa biefelt, daut dien Brooda waut jäajen die haft,

²⁴dan lot diene Gow doa ver däm Aultoa un go ieescht han, un moak äwareen met dienem Brooda, un dan komm, un brinj diene Gow.

²⁵See, daut du met dien Jäajna schwind äwareen kjemst, soo lang jie oppem Wajch sent; daut de Jäajna die nich däm Rechta äwajeft, un de Rechta die däm Deena äwajeft, un hee die em Jefenkjnis schmitt.

²⁶Woarhauftich ekj saj die: Du woascht von doa nich rutkomen, bot du daut latste Zent betolt hast.

²⁷Jie ha jehieet, dautet (to de Oole) jesajcht es: Du saust nich de Ehe bräakjen.

²⁸Ekj oba saj junt, daut wäa emma eene Fru aunkjikjt, om äa to haben, dee haft en sien Hoat aul de Ehe met äa jebroaken.

²⁹Wan dien rajchtet Uag die veleiden deit, dan riet daut ut un schmiet daut von die, dan daut es bäta, daut eent von diene Jläda too velieren, aus daut dien gaunze Lief sull enne Hal jeschmäten woaren.

³⁰Un wan diene rajchte Haunt die veuasoakt toom sindjen, dan hak dee auf un schmiet dee wajch; dan daut es bäta fa die, daut eent von diene Jläda too velieren, un nich dien gaunza Lief enne Hal jeschmäten woaren.

³¹Daut es oba jesajcht: Wäa siene Fru velat, saul äa een Scheedungsbreef jäwen.

³²Oba ekj saj junt: Wäa siene Fru woat veloten, buta aus fa Ehebruch, dee drift äa toom Ehebruch; un wäa eene velotne Fru friet, dee brakjt de Ehe.

³³Wada ha jie jehieet, dautet to de Oole (Tiet) jesajcht es: Du saust nich faulsch schwieren, du saust oba däm Har dien Vespräakjen holen.

³⁴Ekj oba saj junt: Schwieren äwahaupt nich; nich biem Himmel, dan daut es Gott sien Troon;

³⁵noch bie de Ieed, dan see es fa siene Feet ne Footbenkj; noch bie Jerusalem, dan daut es däm grooten Kjennich siene Staut;

³⁶noch Schwieet uk nich bie dienem Kopp, dan du kaust nich een Hoa Witt ooda Schwoat moaken.

³⁷Jun Wuat oba saul sennen: Jo, Jo; un, Nä, Nä; waut mea es aus daut, es vom Beesen.

³⁸Jie ha jehieet, dautet jesajcht es: Een Uag fa een Uag, un eene Tän fa eene Tän.

³⁹Ekj oba saj junt: Jie sellen däm Beesen nich wadastonen; oba wan die eena aune rajchte Bak schlonen woat, hool am uk de aundre han.

⁴⁰Un wan sikj wäa met die rechten well un dien Rock wajch nämen, däm lot uk dien Mauntel.

⁴¹Un wan wäa die velangt eene Miel met am to gonen, dan go 2 met am.

⁴²Jeff däm, dee die no waut prachat, un saj am nich auf, wäa waut von die lieen well.

⁴³Jie ha jehieet, dautet jesajcht es: Du saust dienen Näakjsten (Noba) leef ha, un dienen Fient saust du haussen.

⁴⁴Oba ekj saj junt: Siet june Fiend goot; [säajent, dee junt vefluchen; doot Goodet, dee junt haussen;] bät fa dee, dee junt [beleidjen] vefoljen,

⁴⁵om daut jie, junen himlischa Voda, siene Säns sennen kjennen; dan hee lat siene Sonn opp gonen äwa de Beese un Goode (Menschen), un lat et räajnen äwa Jerajchte un Ojjerajchte.

⁴⁶Dan wan jie goot sent, dee junt goot sent, waut fa eenen Loon ha jie doafäa? Doonen nich de Zollbeaumte (Heiden) daut selwje?

⁴⁷Un wan jie blooss june Breeda bejreessen, waut doo jie besondret? Doonen de Heiden (Zollbeaumte) nich daut selwje?

⁴⁸Doarom sell jie vollkomen sennen, soo aus jun Voda em Himmel vollkomen es.