Read De Bibel JHF Markus 13 Bible Online

Markus 13 - De Bibel JHF bible

Markus 13

¹Aus hee utem Tempel rutjinkj, säd eena von siene Jinja to am: Meista, kjikj, waut vere Steena un waut vere Jebieda!

²Un Jesus auntwuad un säd to am: Sitst du dise groote Jebieda? Doa woat nich een Steen oppem aundren jeloten woaren, dee nich doljebroaken woat.

³Un aus hee oppem Eeljboajch saut, jäajenäwa vom Tempel, fruagen am Petrus un Jakobus un Johanes un Andreas unja sikj:

⁴Saj ons, wanea woat daut sennen, un waut es daut Tieekjen, wan dit aules woat passieren?

⁵Oba Jesus funk aun, to an to räden: Paust opp, daut junt kjeena vefieren (veleiden) woat!

⁶Dan väle woaren unja (en) mienem Nomen komen, un sajen: Ekj sie dee! - Un woaren väle veleiden.

⁷Oba wan jie von Kjrich un Kjrichsjeschrech hieren woaren, soo vefieet junt nich, dan dit mott passieren, oba daut es noch nich daut Enj.

⁸Dan doa woat sikj Nazion jäajen Nazion opphäwen un Kjennichrikj jäajen Kjennichrikj; un doa woaren Ieedbäben sennen aun veschiedne Uaten, un daut woaren Hungaschnooten [un Onru] sennen. Dit es de Aunfank vonne Noot.

⁹Oba jie, kjikjt opp junt selfst, dan see woaren junt aum Jerecht un aun de Sienagogen äwajäwen; jie woaren jeschloagen un vere Harscha un Kjennichs jestalt woaren om mient haulwen, an to eenem Zeichnis;

¹⁰un aun aule Nazionen mott ieescht daut Evangelium jeprädicht woaren.

¹¹Oba wan see junt han leiden, om junt uttoleewren, soo sorcht nich verhäa, waut jie sajen sellen, oba sajcht daut waut junt en jane Stund jejäft woat, dan jie sent nich de Rädenda, oba de Heilja Jeist.

¹²Oba doa woat de Brooda däm Brooda toom Doot utleewren (veroden), un de Voda daut Kjint, un Kjinja woaren sikj jäajen de Elren opphäwen un an toom Doot brinjen (ombrinjen).

¹³Un jie woaren von aule jehaust woaren om mien Nomen haulwen; oba wäa uthelt bat aum Enj, disa woat jerat woaren.

¹⁴Oba wan jie daut Jreselje Vedoawnis stonen seenen, wua daut nich saul (wäa daut last, dee vesto), dan lot, dee en Judäa sent, oppe Boaj ranen,

¹⁵un wäa oppem Dak es, nich em Hus rauf komen, un em Hus nengonen, om irjentwaut ut sienem Hus to holen;

¹⁶un wäa oppe Stap es, saul nich trigj gonen, om sien Kjleet to holen.

¹⁷Oba wee dee em aundren Omstend sent un dee Brostkjinja ha en jane Doag.

¹⁸Oba bät, dautet nich em Winta passieet,

¹⁹dan jane Doag woaren eene Triebsaul (schrakjelje Doag) sennen, dee daut noch niemols von Aunfank de Erschaufunk, dee Gott erschauft haft, bot nu nich jewast es un sennen woat.

²⁰Un wan de Har de Doag nich vekjartat haud, soo wudd kjeen Fleesch jerat woaren; oba om de Utjewälde wellen, dee hee utjewält haft, haft hee de Doag vekjartat.

²¹Un dan, wan irjentwäa to junt sajcht: Kjikjt, hia es de Christus ooda: Kjikjt dort! Soo jleeft nich.

²²Dan doa woaren faulsche Christussen un faulsche Profeeten oppstonen un woaren Tieekjens un Wunda doonen, un wan mäajlich uk de Utjewälde veleiden.

²³Oba jie paust opp! [Kjikj], ekj ha junt aules verhäa jesajcht.

²⁴Oba en jane Doag, no jane Triebsaul, woat de Sonn vediestat woaren un de Mon sienen Schien (Licht) nich jäwen;

²⁵un de Himmelstierns woaren rauf faulen, un de Himmelskjraften woaren jescheddat woaren.

²⁶Un dan woaren see dän Menschensän komen seenen en Wolkjen met groote Krauft un Harlichkjeit.

²⁷Un dan woat hee siene Enjel utschekjen un siene Utjewälde vesaumlen von de 4 Wintrechtungen häa, vom Enj de Ieed bot toom Enj vom Himmel.

²⁸Oba vom Fiejenboom lieet daut Jlikjnis: Wan sien Aust aul wieekj jeworden es un de Bläda rutkomen, soo weet jie, daut de Somma dicht bie es.

²⁹Aulsoo uk jie, wan jie dit passieren seenen, soo erkjant, dautet dicht bie aune Däa es.

³⁰Woarhauft, ekj saj junt; dit Jeschlajcht woat nich vegonen, bot dit aules passieet es.

³¹De Himmel un de Ieed woaren vegonen, oba miene Wieed sellen nich vegonen.

³²Oba von janem Dach ooda de Stund weet kjeena, nich de Enjel, dee em Himmel sent, uk nich de Sän, oba blooss de Voda.

³³Paust opp, woakt un bäd; dan jie weeten nich, wan de Tiet es.

³⁴Soo aus een Maun, dee utem Launt reisd, sien Hus velat un siene Kjnajchts de Vollmacht gauf un eenem jiedrem sien Woakj, un däm Däarenwajchta befool, daut hee woaken sull.

³⁵Aulsoo woakt, dan jie weeten nich, wanea de Hushar kjemt, aum Owent, ooda medden enne Nacht, ooda wan de Hon kjreit, ooda tiedich Zemorjes;

³⁶doamet hee nich, plazlich jekomen, junt em Schlop finjt.

³⁷Oba waut ekj junt saj, saj ekj aulem: Woakt!