Read De Bibel JHF Markus 15 Bible Online

Markus 15 - De Bibel JHF bible

Markus 15

¹Un fuaz tiedich zemorjes hilden de Huagapriesta Rot met de Eltestasch un Schreftjelieede un däm gaunzen Huagen Rot, un see bungen Jesus un leiden am wajch un brochten am no Pilatus.

²Un Pilatus fruach am: Best du de Kjennich äwa de Juden? Oba hee auntwuad un säd to am: Du sajchst daut.

³Un de Huagapriesta kloagden am en väle Dinj aun.

⁴Oba Pilatus fruach am wada un säd: Auntwuatst du nich? Kjikj, wooväl see jäajen die zeijen!

⁵Oba Jesus auntwuad nuscht mea, soo daut Pilatus sikj vewundad.

⁶Oba toom [jiedrem] Fast leet hee an jeweenlich een Jefangnen loos, om däm see bedden.

⁷Oba doa wia eena, dee Barabas heet, met siene Metoppruara jebungen, dee em Oppstaunt eenen Mort begonen hauden.

⁸Un daut Volkj wia oppjeräacht un Schrieech un funk aun to velangen, soo aus hee an emma deed.

⁹Oba Pilatus auntwuad an un säd: Well jie, daut ekj junt dän Kjennich äwa de Juden loos jäw?

¹⁰Dan hee wist, daut de Huagepriestasch am ut Aufgonst äwajäft hauden.

¹¹Oba de Huagepriestasch hizten daut Volkj opp, daut hee an sull leewa dän Barabas loos jäwen.

¹²Oba Pilatus auntwuad un säd wada to an: Waut well jie dan, daut ekj met däm doo, dän jie Kjennich äwa de Juden nanen?

¹³Oba see schrieejen wada: Kjriezicht am!

¹⁴Oba Pilatus säd to an: Waut haft hee Beeset jedonen? Oba see schrieejen noch mea: Kjriezicht am!

¹⁵Doa oba Pilatus daut Volkj befrädjen wull, jeef hee an däm Barabas loos un äwajeef Jesus, nodäm hee am haud utpitschen loten, daut hee jekjriezicht wort.

¹⁶Oba de Soldoten leiden am en däm Hoff nenn, daut es daut Aumthus; un see roopten de gaunze Schoa toop.

¹⁷Un see trocken am eenen rooden Mauntel (soonen aus de Reema äare Soldoten droagen) aun un flochten eene Dornenkroon (eene Kron von Stachels) un saden am dee opp;

¹⁸un see fungen aun, am to jreessen: Sie jejreest, Kjennich äwa de Juden!

¹⁹Un see schluagen am met een Rua oppem Haupt (Kopp) un spieejen am aun, un see buagen de Kjnee un schmeeten sikj ver am han.

²⁰Un aus see am vespott hauden, trocken see am dän rooden Mauntel ut un trocken am siene ieejne Kjleeda aun; un see leiden am wajch, om am to kjriezjen.

²¹Un see bedwungen eenem dee doa vebie jinkj, eenem jewessen Simon von Kiereen, dee vonne Stap kaum, dän Alexanda un Rufus äa Voda, daut hee sien Kjriez droacht.

²²Un see brochten am no de Städ Golgata, waut vedolmetscht es Schädel Städ.

²³Un see jeewen am Wien, met Mirren jemischt, [to drinkjen] oba hee neem daut nich.

²⁴Aus see am jekjriezicht hauden, vedeelden see siene Kjleeda, endäm see daut Loss om dee schmeeten, waut jieda eena kjrieen sull.

²⁵Daut wia oba de dredde Stund, un see kjriezijden am.

²⁶Un de Äwaschreft, met siene Beschuldjunk wia bowenäwa (aum Kjriez) jeschräwen: De Kjennich äwa de Juden.

²⁷Un met am kjriezijden see twee Reiba, eenen aun siene Rajchte un eenen aun siene Linkje.

²⁸[Un de Schreft wort erfelt, dee doa säd: «En hee es unja de Jesazloose jetalt worden».] {Jes.53,12}

²⁹Un dee vebie jinjen lastaden äwa am, endäm see äare Kjap scheddaden un säden: Haa! Dee du däm Tempel aufbrakjst un en dree Doag oppbust,

³⁰rad die selfst un komm vom Kjriez rauf.

³¹Krakjt soo spotten uk de Huagapriesta met de Schreftjelieede unjarenaunda un säden: Aundre haft hee jerat, sikj selfst kaun hee nich raden.

³²De Christus, de Kjennich Israels, komm nu rauf vom Kjriez, om daut wie seenen un jleewen. Uk dee met am jekjriezicht wieren, vespotten am.

³³Oba aus et de saste Stund wia, kjeem eene Diestanis äwa daut gaunze Launt bot de näajende Stund;

³⁴un aune näajende Stund schrieech Jesus met ne lude Stemm [un säd]: Eloi eloi lema sabachtani? Waut vedolmetscht es: Mien Gott, Mien Gott, wuarom hast du mie veloten?

³⁵Un aus eenje dee doabie stunden daut hieeden, säden see: Kjikjt, hee roopt dän Elia.

³⁶Oba donn rand eena un feld eenen Schwaum met Ädikj un stuak am opp een Rua un jeef am to drinkjen un säd: Wacht, wie wellen seenen, auf Elia kjemt, am rauftonämen.

³⁷Oba Jesus gauf eenen luden Schrieen von sikj un storf.

³⁸Un de Väahank em Tempel vereet un twee Stekja, von bowen bot unjen.

³⁹Oba aus de Hauptmaun, dee am jäajenäwa stunt, sach, daut hee soo schrieech un storf, säd hee: Woarhauftich, disa Mensch wia Gottes Sän!

⁴⁰Oba uk Frues wieren, dee von wiet tookjikjten, mank dän uk Maria Magdalena wia un Maria, Jakobus däm Kjlienen un Joses Mutta, un Salome,

⁴¹dee uk, aus hee en Galiläa wia, am nofoljden un am deenden; un väl aundre, dee met am no Jerusalem jekomen wieren.

⁴²Un aus et Owent jeworden wia, (wiels daut de Dach wia, om reedtomoaken, daut es de Dach verem Sabat),

⁴³kjeem Josef von Arimatäa, een aunjeseena Rotshar, dee selfst uk opp daut Rikj Gottes lud; jinkj mootich no Pilatus nenn un bedd om Jesus sien Lief.

⁴⁴Oba Pilatus wundad sikj, daut hee aul jestorwen wia; un hee roopt dän Hauptmaun un fruach am, auf hee aul lang jestorwen wia.

⁴⁵Un aus hee daut vom Hauptmaun erfua, schenkjt hee däm Josef dän Leiche (Doodeslief).

⁴⁶Un hee koft Lienzeich, neem am rauf un wekjeld am en daut Lienzeich un läd am en een Grauf, daut en eenem Steen utjehakt wia; un hee rold eenen Steen aune Däa vom Grauf.

⁴⁷Oba Maria Magdalena un Maria, Joses siene Mutta, kjikjten too, wua hee hanjelajcht wort.