Read De Bibel JHF Lukas 19 Bible Online

Lukas 19 - De Bibel JHF bible

Lukas 19

¹Un hee kjeem nenn en Jericho un jinkj doa derch.

²Un see, doa wia een Maun, met Nomen jenant Zachäus, hee wia een Bowaschta vonne Zollbeaumta, un hee wia rikj.

³Un hee socht Jesus to seenen, wäa hee wia; un hee kunn nich wäajen daut väle Volkj, dan hee wia kjlien von Jestault.

⁴Un hee rand veropp un kroop opp eenen Mulbäaboom, om daut hee am seenen kunn; dan hee sull doa vebie komen.

⁵Un aus hee aun däm Uat jekomen wia, kjikjt Jesus nohecht un sach am un säd to am: Zachäus, stie (komm) schwind rauf, dan vondoag es daut needich daut ekj en dienem Hus bliew.

⁶Un hee stieech schwind rauf, un neem am met Freid opp.

⁷Un aus see daut sagen, grunsten see aula un säden: Hee jinkj, to Gaust, bie eenem sindjen Maun nenn.

⁸Oba Zachäus stunt un säd toom Har: Kjikj, Har, de Halft von mienem Goot jäw ekj de Oame, un wan ekj wäm waut orrajcht wajchjenomen ha, daut jäw ekj 4-fach trigj.

⁹Oba Jesus säd to am: Vondoag es disem Hus Heil jeworden, doawäajen, wiels uk hee een Sän von Abraham es;

¹⁰dan de Menschensän es jekomen, to sieekjen un to raden, daut Veloarne.

¹¹Oba aus see daut hieeden, säd hee noch een Jlikjnis doatoo, wiels hee dicht bie Jerusalem wia, un see meenden, dautet Rikj Gottes fuaz komen wudd.

¹²Aulsoo säd hee: Een adelja Maun (von kjennichliche Häakunft) reisd en een wiedet Launt, om fa sikj de Kjennichskroon (ooda Kjennichrikj) to holen un dan trigjtokomen.

¹³Oba hee roopt siene 10 Kjnajchts, hee jeef an 10 Minna (Jeltstekja) un säd to an: Haundelt doamet, bot ekj kom.

¹⁴Oba siene Birja hausten am un schekjten eene Bootschoft hinjaraun un säden: Wie wellen nich, daut disa äwa ons Kjennich woat.

¹⁵Un daut passieed, nodäm aus hee trigj jekomen wia, un de Kjennichskroon jenomen haud, donn leet hee de Kjnajchts, dän hee daut Jelt jejäft haud, no sikj roopen, doamet hee erfoaren kunn, waut see derch Haundel vedeent ha.

¹⁶Oba de ieeschta kjeem un säd: Har, diene Minna haft 10 Minna doatoo jewonnen.

¹⁷Un hee säd to am: Goot, du gooda Kjnajcht, wiels du em jerinjsten tru jewast best, saust du Macht ha äwa 10 Städa.

¹⁸Un de tweeda kjeem un säd: Har, diene Minna haft 5 enjebrocht.

¹⁹Oba hee säd uk to disem: Un du sie äwa 5 Städa.

²⁰Un de aundra kjeem un säd: Har, kjikj, hia es diene Minna, dee ekj en eenem Schweetduak wajch jelajcht haud;

²¹ekj haud fa die Angst, wiels du best een strenja Maun; du nemst, waut du nich aunjelajcht hast, un arnst, wua du nich jeseit hast.

²²Hee säd to am: Ut dienem Mul woa ekj die rechten, beesa Kjnajcht. Du wist, daut ekj een strenja Maun sie, näm waut ekj nich aunjelajcht ha, un arnten, waut ekj nich jeseit ha?

²³Un wuarom hast du mien Jelt nich en eene Bank jejäft, un wan ekj kom, haud ekj daut met Entras enjefoddat.

²⁴Un hee säd to dee doabie Stonende: Nämt von am de Minna un jäft däm dee 10 Minna haft.

²⁵(Un see säden to am: Har, hee haft 10 Minna!)

²⁶Ekj saj junt: Jiedrem, dee doa haft, woat jejäft woaren; oba von däm, dee nich haft, uk woat hee haft, woat jenomen woaren.

²⁷Doch dise miene Fiend, dee nich wullen, daut ekj äwa an Kjennich wort, brinjt de häa un brinjt an ver mie om.

²⁸Un aus hee dit jesajcht haud, jinkj hee wieda, enopp no Jerusalem.

²⁹Un daut passieed, aus hee dicht bie Betfage un Betanien wia, aum Boajch, jenant Eeljboajch, schekjt hee twee von siene Jinja

³⁰un säd: Got han en daut Darp jäajenäwa, un wan jie nenkomen, woa jie een Falm finjen, aunjebungen, opp däm noch kjeen Mensch niemols jesäten haft; binjt daut loos un leit daut häa.

³¹Un wan wäa junt frajcht: Wuarom binj jie daut loos? Soo sell jie sajen: De Har brukt daut.

³²Oba de Jeschekjte jinjen han un fungen daut, aus hee an jesajcht haud.

³³Oba aus see daut Falm loosbungen, säden däm siene Harn (Ieejendeema) to an: Wuarom binj jie daut Falm loos?

³⁴Oba see säden: De Har brukt daut.

³⁵Un see leiden daut no Jesus; un see schmeeten äare Kjleeda opp daut Falm un saden Jesus doanopp.

³⁶Oba aus hee wieda reisd (reet), spreeden see äare Kjleeda oppem Wajch ut.

³⁷Un aus hee aul dicht biem Aufhank vom Eeljboajch wia, funk de gaunze Menj de Jinja froo aun, Gott to lowen met ne lude Stemm wäajen aule Machtwoakjen, de see jeseenen hauden,

³⁸endäm see säden: «Jesäajent es de Kjennich, dee doa em Harn Nomen kjemt!» {Ps.118,26} Fräd em Himmel un Harlichkjeit en däm Hechsten (doa Bowen, de hechste Uat)!

³⁹Un eenje de Farisäa ut de Menj (Volkj) säden to am: Meista, beschwicht diene Jinja.

⁴⁰Un hee auntwuad un säd to an: Ekj saj junt, wan dise stell sent, soo woaren de Steena schrieen.

⁴¹Un aus hee dicht bie jekomen wia un de Staut sach, hield hee äwa ar,

⁴²un säd: Wan uk du erkjant haudst, aun disem dienem Dach, waut to dienem Fräd deent! Oba nu es daut von diene Uagen vestoaken.

⁴³Dan Doag woaren äwa die komen, doa diene Fiend om die woaren eenen Waul opprechten, un woaren die runt om enschluten un woaren die von aule Sieden bedrenjen;

⁴⁴un see woaren die däm Ieedboddem jlikj moaken, un diene Kjinja en die, un woaren en die nich eenen Steen opp däm aundren loten, doafäa, daut du nich erkjant hast de Tiet - diene jnädje Heimsieekjunk.

⁴⁵Un hee jinkj em Tempel nenn un funk aun, ruttojoagen de doa vekoften un koften,

⁴⁶un säd to an: Daut steit jeschräwen: «Mien Hus saul een Bädhus sennen»; {Jes.56,7} «oba jie ha daut to eene Reibaheel jemoakt». {Jes.7,11}

⁴⁷Un hee lieed jieda Dach em Tempel; oba de Huagapriesta un de Schreftjelieede un de Ieeschte em Volkj sochten am omtobrinjen.

⁴⁸Un see fungen nich, waut see doonen sullen, dan daut gaunze Volkj hong aun am un hieeden am.