Read De Bibel JHF Lukas 2 Bible Online

Lukas 2 - De Bibel JHF bible

Lukas 2

¹Oba daut passieed en jane Doag, daut eene Veordnunk vom Kjeisa Augustus utjinkj, dän gaunzen Ieedbaul entoschriewen.

²Dit wia de ieeschte Enschriewunk, aus Kierinius Launtfläaja von Sierien wia.

³Un aula jinjen han, om sikj enschriewen to loten, een jiedra en siene ieejne Staut.

⁴Oba doa jinkj uk Josef von Galiläa, ut de Staut Nazaret, nopp no Judäa, no David siene Staut, dee Betlehem heet, wiels hee utem David sien Hus un Staum wia,

⁵om sikj enschriewen to loten met Maria, siene Veleewde, dee doa schwanga wia.

⁶Un daut passieed, aus see doa wieren, worden de Doag erfelt, daut see jebäaren sull;

⁷un see jebua äaren ieeschtjebuarnen Sän un wekjeld am en Winjlen un läd am en eene Kjrebb, wiels em Gausthus kjeen Rum fa an wia.

⁸Un doa wieren Hoads en de Jäajent, dee oppem frieem Flekj (Stap) bleewen un hilden Nachtwoak äwa äare Häad.

⁹Un see, däm Har sien Enjel stunt bie an, un däm Har siene Harlichkjeit scheen om an, un see enjsten sikj, met eene groote Angst.

¹⁰Un de Enjel säd to an: Enjst junt nich, dan kjikjt, ekj vekjindj (brinj) junt ne groote Freid, dee fa daut gaunze Volkj sennen woat;

¹¹dan junt es vondoag, en David siene Staut, een Rada (Heilant) jebuaren, dee doa Christus es, de Har.

¹²Un dit es junt daut Tieekjen: Jie woaren een Kjint finjen, en Winjlen jewekjelt un en eene Kjrebb ligjen.

¹³Un plazlich wia bie däm Enjel eene Menj (väl) daut himlische Häa, dee Gott lowden un säden:

¹⁴Harlichkjeit Gott en de Hecht, un Fräd oppe Ieed, unja de Menschen daut Wooljefaulen.

¹⁵Un daut passieed, aus de Enjel von an wajch em Himmel fuaren, säden de Hoads to eenaunda: Lot ons nu hangonen no Betlehem un dise Sach seenen, dee passieet es, dee de Har ons toweeten loten haft.

¹⁶Un see kaumen schwind un fungen soo aus Maria aus uk Josef, un daut Kjint enne Kjrebb ligjen.

¹⁷Oba aus see daut jeseenen hauden, muaken see daut Wuat aulewäajes bekaunt, daut äwa dit Kjint to an wia jesajcht worden.

¹⁸Un aula, dee daut hieeden, wundaden sikj äwa daut, waut von de Hoads aun an jesajcht wort.

¹⁹Oba Maria bewoad aul dise Wieed (Dinj) un bedocht (äwaläd) dee en äarem Hoat.

²⁰Un de Hoads jinjen trigj, endäm see Gott veharlichten un lowden fa (äwa) aules, waut see jehieet un jeseenen hauden, soo aus daut an wia jesajcht worden.

²¹Un aus acht Doag erfelt wieren, daut maun am beschnieden sull, doa wort sien Nomen Jesus jenant, dee von däm Enjel wia jenant worden, ea hee em Muttalief emfangen wia.

²²Un aus de Doag äara Reinjunk nom Jesaz Moses erfelt wieren, brochten see am no Jerusalem, om am däm Harn väatostalen,

²³[soo aus et em Harn Jesaz jeschräwen steit: «Aule Menliche, waut daut Muttalief derchbrakjt, saul heilich däm Harn jenant woaren» {2Mo.13,2}]

²⁴un om Opfa to jäwen nodäm, waut em Harn Jesaz jesajcht es: Een Poa Turtelduwen, ooda twee junge Duwen.

²⁵Un kjikj, doa wia en Jerusalem een Maun, met Nomen Simeon; un dis Maun wia jerajcht un gottesferchtich un luad oppem Troost Israels; un de Heilja Jeist wia opp am.

²⁶Un daut wia am toojesajcht vom Heiljen Jeist, daut hee däm Doot nich seenen sull, bat hee däm Jesaulwden vom Harn jeseenen haft.

²⁷Un dee kjeem derch dän Jeist en däm Tempel. Un aus de Elren daut Kjint Jesus nenn brochten, om met am no de Jesazesjewanheit to doonen,

²⁸doa naum uk hee daut opp siene Oarms un lowd Gott un säd:

²⁹Nu, Har, entlot du dien Deena, no dienem Wuat, en Fräd;

³⁰dan miene Uagen ha dien Heil jeseenen,

³¹daut du reedjemoakt hast ver däm Aunjesecht aula Velkja;

³²een Licht to Openboarunk fa de Velkja un to Harlichkjeit fa dien Volkj Israel.

³³Un sien Voda un siene Mutta vewundaden sikj äwa daut, waut von am jesajcht wort.

³⁴Un Simeon säajend an un säd to Maria, siene Mutta: Kjikjt, disa es jesat toom Faul un Oppstonen väle en Israel un to eenem Tieekjen, däm jäajen jerät woat

³⁵[oba uk diene ieejne Seel woat een Schwieet derchdrinjen (stäakjen)], doamet de Äwalajungen von väle Hoaten openboa woaren.

³⁶Un doa wia eene Profeetin Anna, eene Dochta Fanuel, ut däm Staum Aser. Dise wia sea oolt un haud säwen Joa met äarem Maun jeläft von äare Junkfruestiet aun;

³⁷un see wia eene Wätfru von 84 Joa, dee nich wajchjinkj vom Tempel, endäm see Nacht un Dach met Fausten un Bäden deend.

³⁸Un see kjeem to dee Stund doahan, see lowd däm Harn un räd von am to aule, dee doa opp Erleesunk en Jerusalem luaden.

³⁹Un aus see aules jedonen hauden nom Harn (sien) Jesaz, jinjen see no Galiläa trigj no äare Staut Nazaret.

⁴⁰Oba daut Kjint woss un wort stoakj, erfelt met Weisheit, un Gottes Jnod wia opp am.

⁴¹Un siene Elren jinjen jieda Joa toom Passafast no Jerusalem.

⁴²Un aus hee 12 Joa oolt wia un see [no Jerusalem] nopp jinjen, no de Jewanheit toom Fast,

⁴³un aus de Doag äwa wieren, bleef bie äare Trigjreis de Jung Jesus en Jerusalem trigj; un siene Elren wisten daut nich.

⁴⁴Doa see oba dochten, hee es mank de Reisjesalschoft, kaumen see eene Doagesreis wiet un sochten am mank daut Frintschoft un de Bekaunde;

⁴⁵un aus see am nich fungen, jinjen see no Jerusalem trigj un sochten am.

⁴⁶Un daut passieed, no dree Doag fungen see am em Tempel, wua hee enne Medd de Lierasch saut un an toohorcht un an befruach.

⁴⁷Oba aule, dee am hieeden, vewundaden sikj äwa sien Vestentnis un siene Auntwuaden.

⁴⁸Un aus see am sagen, erstaunden see; un siene Mutta säd to am: Kjint, wuarom hast du ons dit aunjedonen? Kjikj, dien Voda un ekj ha die met Weedoag jesocht.

⁴⁹Un hee säd to an: Waut es daut, daut jie mie jesocht ha? Wisst jie nich, daut ekj en däm sennen mott, waut mienem Voda sient es?

⁵⁰Un see vestunden daut Wuat nich, daut hee to an räd.

⁵¹Un hee jinkj met an rauf un kaum no Nazaret, un hee wia an unjadon. Un siene Mutta bewoad aule dise Wieed en äarem Hoat.

⁵²Un Jesus neem too aun Weisheit un Ella un Jnod bie Gott un Menschen.