Read De Bibel JHF Lukas 22 Bible Online

Lukas 22 - De Bibel JHF bible

Lukas 22

¹Oba daut Fast de onjesuade Brood kjeem dichtbie, jenant Passa.

²Un de Huagapriesta un de Schreftjelieede sochten, woo see am ombrinjen kunnen, dan see enjsten sikj fa daut Volkj.

³Oba Soton fua en Judas nenn, jenant Iskariot, dee eena von dee 12 wia.

⁴Un hee jinkj han un beräd daut met de Huagapriesta un Hauptmana (Tempelwajchta), woo hee am (Jesus) utleewren kunn.

⁵Un see freiden sikj un kjeemen äwareen, am Jelt to jäwen.

⁶Un hee säd too un socht eene goode Jeläajenheit, om am onen de Volkjsmenj to äwajäwen.

⁷Oba doa kjeem de Dach de onjesuade Brood, aun däm daut Passalaum jeschlacht woaren must.

⁸Un hee schekjt Petrus un Johanes en säd: Got han un moakt ons daut Passamol reed, doamet wie daut äten.

⁹Oba see säden to am: Wua west du, daut wie daut reed moaken?

¹⁰Oba hee säd to an: Kjikj, wan jie enne Staut nenkomen, woat junt een Maun bejäajnen, dee eene Kruck Wota drajcht; got am hinjaraun bat em Hus, en daut hee nenjeit;

¹¹un jie sellen toom Hushar, [von daut Hus], sajen: De Meista sajcht die: Wua es de Gauststow, wua ekj met miene Jinja daut Passamol äten kaun?

¹²Un jana woat junt eene groote Bowastow wiesen, met Polsta belajcht; doa moakt daut reed.

¹³Oba aus see hanjinjen, fungen see daut, soo aus hee an jesajcht haud; un see muaken daut Passamol reed.

¹⁴Un aus de Stund jekomen wia, läd (sad) hee sikj aum Desch un de [12] Apostel met am.

¹⁵Un hee säd to an: Met Velangen (Bangen) ha ekj mie jebangt, dit Passamol met junt to äten, ea ekj lieden woa.

¹⁶Dan ekj saj junt, ekj woa daut nich mea äten, bot daut erfelt woat em Rikj Gottes.

¹⁷Un hee neem een Kuffel un dankt un säd: Nämt disen un deelt am unja junt.

¹⁸Dan ekj saj junt, en kjeenem Faul woa ekj mea von nu aun vonne Wiendruwen Frucht drinkjen, bot daut Rikj Gottes kjemt.

¹⁹Un hee neem daut Broot, dankt, bruak daut, un jeef daut an un säd: Dit es mien Lief, dee fa junt jejäft woat; dit doot to mienem Jedajchnis.

²⁰Uk daut Kuffel nom Äten un säd: Dis Kuffel es daut niee Tastament en mienem Bloot, daut fa junt vegoten woat.

²¹Doch kjikjt, däm siene Haunt, de mie veroden woat, es met mie aum (opp däm) Desch.

²²Dan de Menschensän jeit zwoa doahan, woo daut bestemt es; doch wee janem Mensch, derch däm hee veroden woat.

²³Un see fungen aun, daut metenaunda to beräden, wäa daut woll von an sennen kunn, dee dit doonen wudd.

²⁴Oba daut jeef uk een Striet unja an, wäa von an fa däm Jratsten to hoolen es.

²⁵Oba hee säd to an: De Kjennichs vonne Velkja harschen äwa an, un äare Beaumte/Harscha (Rejierungsmana, dee, waut Macht äwa an haben) woaren bejnodjende Haren jenant.

²⁶Oba jie sellen nich soo doonen, oba de Jratsta unja junt saul aus de Jinjsta sennen, un de Väaschta aus de Deena.

²⁷Dan wäa es jrata, dee waut aum Desch licht ooda dee waut bedeent? Es daut nich dee wäa aum Desch licht? Oba ekj sie en june Medd aus dee waut bedeent (deent).

²⁸Oba jie sent dee, dee bie (met) mie utjehoolen ha en miene Vesieekjungen;

²⁹un ekj bestemm fa junt, aus mien Voda fa mie bestemt haft, een Rikj,

³⁰daut jie äten un drinkjen sellen aun mienem Desch en mienem Rikj un setten sellen opp Troons, un dee 12 Stam Israel rechten.

³¹Oba de Har säd: Simon, Simon, kjikj, däm Soton haft daut jejankat, fa sikj, junt to säwen aus däm Weit.

³²Oba ekj ha fa die jebät, daut dien Gloowen nich opphieed; un du, wan du die eenst bekjieet hast (trigj jekomen best), dan stoakj diene Breeda.

³³Oba hee säd to am: Har, met die sie ekj reed, uk em Jefenkjnis un em Doot to gonen.

³⁴Oba hee säd: Ekj saj die, Petrus, de Hon woat vondoag nich kjreien, ea du dree Mol jeloagen hast, daut du mie kjanst.

³⁵Un hee säd to an: Aus ekj junt utschekjt onen Jelttausch ooda Reissak ooda Schoo, ha jie aun irjentwaut Mangel (Noot) jehaut? Oba see säden: Aun nuscht.

³⁶Un hee säd to an: Oba nu, wäa een Jeltbiedel haft, dee nemm am un uk eenen Reissak, un wäa nich haft vekjeep sien Mauntel un kjeep een Schwieet.

³⁷Dan ekj saj junt, daut Jeschräwne mott aun mie erfelt woaren: «Un hee es unja de Jesazloose jetalt (jeräakjent) worden»; {Jes.53,12} waut mie bestemt es, kjemt to siene Erfellunk.

³⁸Oba see säden: Har, kjikj, hia sent 2 Schwieeta. Oba hee säd to an: Daut es jenuach.

³⁹Un hee jinkj rut un jinkj no de Jewanheit nom Eeljboajch; oba uk siene Jinja foljden am.

⁴⁰Oba aus hee aun däm Uat jekomen wia, säd hee to an: Bät, daut jie nich en Vesieekjunk komen.

⁴¹Un hee jinkj (trand sikj) von an onjefäa een Steen schmieten wajch, un kjneed sikj un bäd

⁴²un säd: Voda, wan du west, nemm dis Kuffel von mie! Doch nich mien Wellen, oba de dienja passieet!

⁴³Oba doa kjeem no am een Enjel vom Himmel un stoakjt am.

⁴⁴Un hee kjeem en Angst (Doodesangst) un hee bäd noch dolla (kjraftja); un sien Schweet wort aus Bloot Dreppen dee oppe Ieed follen.

⁴⁵Un aus hee oppstunt vom Jebäd, un kjeem no de Jinja, funk hee an enjeschlopen fa Truarichkjeit.

⁴⁶Un hee säd to an: Waut schlop jie? Stot opp un bät, daut jie nich en Vesieekjunk komen!

⁴⁷Aus hee noch räd, kjikj, doa kaum eene Schoowa (väl Menschen), un dee, de Judas jenant wort, eena von de 12, jinkj ver an un kjeem no Jesus, om am to Kusse.

⁴⁸Oba Jesus säd to am: Judas, verotst du dän Menschensän met eenem Kuss?

⁴⁹Oba aus dee, dee om am wieren, sagen, waut passieren wudd, säden see [to am]: Har, sell wie metem Schwieet mankschlonen?

⁵⁰Un eena von an schluach däm Huagapriesta sien Kjnajcht un hakt (heiwd) sien rajchtet Ua auf.

⁵¹Oba Jesus auntwuad un säd: Lotet soo wiet; un hee schieed daut Ua aun un heeld am.

⁵²Oba Jesus säd to dee, dee jäajen am doahan jekomen wieren, Huagapriesta un Hauptmanna vom Tempel un Eltestasch: Aus jäajen eenen Reiba sent jie utjegonen met Schwieeta un Kjneppels?

⁵³Aus ekj jieda Dach bie junt em Tempel wia, ha jie de Henj nich utjestrakjt jäajen mie; oba dit es june Stund un de Macht de Diestanis.

⁵⁴Oba aus see am jefangen jenomen hauden, fieeden (leiden) see am auf un brochten am em Huagapriesta sien Hus; oba Petrus foljd von wiethäa.

⁵⁵Oba aus see medden em Hoff een Fia aunjestekjt un sikj toop hanjesat hauden, sad sikj Petrus medden unja (mank) an.

⁵⁶Un eene Deenstmejal sach am aum Fia setten un kjikjt am schoap aun un säd: Uk disa wia met am.

⁵⁷Oba hee luach un säd: Fru, ekj kjan am nich.

⁵⁸Un kort doano sach am een aundra un säd: Uk du best eena von an. Oba Petrus säd: Mensch, ekj sie daut nich.

⁵⁹Un onjefäa eene Stund nodäm behaupt een aundra un säd: Woarhauft, uk disa wia bie am, dan uk hee es een Galiläa.

⁶⁰Oba Petrus säd: Mensch, ekj weet nich, waut du sajchst. Un fuaz, aus hee noch räd, kjreid de Hon.

⁶¹Un de Har dreid sikj om un kjikjt Petrus aun; un Petrus docht aum Harn sien Wuat, waut hee to am säd: Iea de Hon kjreit, woascht du mie dree Mol velieejen.

⁶²Un hee (Petrus) jinkj rut un hield bettalich.

⁶³Un de Mana, dee am fausthilden, vespotten un schluagen am.

⁶⁴Un aus see am bedakjt hauden, fruagen see am un säden: Openboa (Profezei), wäa es daut dee die jeschloagen haft?

⁶⁵Un välet aundre säden see lastalichet jäajen am.

⁶⁶Un aus et Dach wort, vesaumelden sikj de Eltestasch vom Volkj, (de) Huagepriestasch aus uk de Schreftjelieede, un fieeden (leiden) am wajch en äarem huagen Rot;

⁶⁷un säden: Wan du de Jesaulwda (Christus) best, saj daut ons. Oba hee säd to an: Wan ekj daut junt uk saj, en kjeenem Faul woa jie daut jleewen;

⁶⁸oba wan ekj froagen wudd, soo wudd jie mie nich auntwuaden, [noch mie loosloten].

⁶⁹Oba von nu aun woat de Menschensän setten to Rajchten de Krauft Gottes.

⁷⁰Oba daut säden aula: Du best aulsoo de Sän Gottes? Oba hee säd to an: Jie sajen, daut ekj daut sie.

⁷¹Oba see säden: Waut bruck wie noch fa een Zeichnis? Wie selfst ha daut ut sienem Mul jehieet.