Read De Bibel JHF Lukas 6 Bible Online

Lukas 6 - De Bibel JHF bible

Lukas 6

¹Un daut passieed aun eenem Sabat, daut hee derch de Jeträajdflekja jinkj, un siene Jinja Oaren plocken un auten, see reewen dee met de Henj ut.

²Oba atelje Farisäa säden to am: Wuarom doo jie, waut nich erlaubt es, aum Sabat to doonen?

³Un Jesus auntwuad un säd to an: Ha jie uk dit nich jeläst, waut David deed, aus am un dee, bie am wieren hungad?

⁴Woo hee em Gotteshus jinkj un de Brood, dee Gott jeweit wieren, naum un aut, un uk dän gauf, dee bie am wieren, dee kjeena äten sull, buta de Priesta auleen?

⁵Un hee säd to an: De Menschensän es Har uk äwa dän Sabat.

⁶Oba daut passieed uk aun eenem aundren Sabat, daut hee en de Sienagog jinkj un lieed; un doa wia een Maun, siene rajchte Haunt wia drieech.

⁷Oba de Schreftjelieede un de Farisäa luaden doaropp, auf hee aum Sabat heelen wudd, om daut see eene Beschuldjunk jäajen am finjen kunnen.

⁸Oba hee wist äare Äwalajungen un säd to däm Maun, dee de vedrieejde Haunt haud: Sto opp un stal die enne Medd. Hee stunt opp un stald sikj han.

⁹Oba Jesus säd to an: Ekj well junt froagen, auf daut erlaubt es, aum Sabat Goodet to doonen ooda Beeset to doonen; daut Läwen to raden ooda to venichten?

¹⁰Un nodäm hee an aula runtom aunjekjikjt haud, säd hee to am: Strakj diene Haunt ut! Un hee deed [soo]; un siene Haunt wort wada häajestalt, soo aus dee aundre.

¹¹Oba see worden met sennloose Wutt (Oaja) erfelt un beräden sikj unjarenaunda, waut see Jesus aundoonen kunnen.

¹²Oba daut passieed aun de Doag, daut hee oppem Boajch jinkj, om to bäden; un hee brocht de gaunze Nacht too em Jebäd to Gott.

¹³Un aus et Dach (Zemorjes) wort, roopt hee siene Jinja no sikj un wäld ut an 12, dee hee uk Apostel nand:

¹⁴Simon, däm hee uk Petrus nand; un Andreas, sien Brooda, un Jakobus un Johanes, un Filippus un Bartolomäus,

¹⁵un Matäus un Tomas, un Jakobus, Alfäus sien Sän, un Simon, jenant de Zelot,

¹⁶un Judas, Jakobus sien Sän, un Judas Iskariot, dee uk sien Veroda wort.

¹⁷Un aus hee met an rauf jestäajen wia, stunt hee opp eenen jlikjen Plauz (Städ), un eene Schoa (Menj) siene Jinja un eene groote Menschenmenj von gaunz Judäa un Jerusalem un vom Mäaeewa Omjäajent von Tierus un Sidon,

¹⁸dee doa jekomen wieren, am to hieren un jeheelt to woaren von äare Krankheiten; un dee von orreine Jeista Jeploagde worden jeheelt.

¹⁹Un de gaunze Menj sochten am auntoschieren, dan doa jinkj Krauft von am ut un hee heeld aule.

²⁰Un hee hoof siene Uagen opp no siene Jinja un säd: Seelich sent jie Oame, dan junt es daut Rikj Gottes.

²¹Seelich, dee jie nu hungren, dan jie woaren saut woaren. Seelich, dee jie nu hielen, dan jie woaren lachen.

²²Seelich sent jie, wan de Menschen junt haussen woaren, un wan see junt utschluten un veachten un junen Nomen aus bees behaundlen (veschmieten, vesteeten) woaren om däm Menschensän sient haulwen;

²³freit junt aun janem Dach un hupst, dan kjikjt, jun Loon es groot em Himmel; dan krakjt soo deeden äare Vodasch aun de Profeeten.

²⁴Oba wee junt Rikje, dan jie ha jun Troost jekjräajen.

²⁵Wee junt, dee jie nu voll (saut) sent, dan jie woaren hungren. Wee junt, dee jie nu lachen, dan jie woaren truaren un hielen.

²⁶Wee, wan aule Menschen goot von junt räden; dan krakjt soo deeden äare Vodasch de faulsche Profeeten.

²⁷Oba ekj saj junt, dee jie hieren: Leeft june Fiend; doot goodet dän, dee junt haussen;

²⁸säajent, dee junt vefluchen; bät fa dee, dee junt beleidjen.

²⁹Däm, dee die oppe Bak schleit, rieekj am uk die aundre han; un däm, dee die dien Mauntel nemt, jeff am uk dien Hamd (Rock).

³⁰Jeff jiedrem, dee die prachat, un von däm, dee die daut Dienje nemt, fodda daut nich trigj.

³¹Un waut jie wellen, daut junt de Menschen doonen sellen, doot uk an krakjt soo.

³²Un wan jie leef ha, dee junt leewen, waut fa Dank ha jie doafäa? Dan uk de Sinda leewen, dee an leef ha.

³³Un wan jie dän Goots doonen, dee junt Goots doonen, waut fa Dank ha jie doafäa? Dan uk de Sinda doonen daut nämelje.

³⁴Un wan jie dän lieen, von dän jie räakjnen trigjtokjrieen, waut fa Dank ha jie doafäa? [Dan] uk de Sinda lieen de Sinda, om daut see daut krakjt soo väl wada kjrieen.

³⁵Doch leeft june Fiend, un doot Goodet, un liet, onen opp irjentwaut to hopen, un jun Loon woat groot sennen, un jie woaren däm Aulahechsten siene Säns sennen; dan hee es gootmeenent jäajen de Ondankboare un Beese.

³⁶Siet boarmhoatich, aus uk jun Voda boarmhoatich es.

³⁷Un recht nich, un jie woaren nich jerecht woaren; veuadeelt nich, un jie woaren nich veuadeelt woaren. Lot loos, un jie woaren loosjeloten woaren.

³⁸Jeft, un daut woat junt jejäft woaren; een goodet, doljedrekjtet un toopjescheddadet un äwaranendet Mot woat maun en june Schoot jäwen; dan met dee selje Mot, met dee jie mäten, woat junt wada jemäten woaren.

³⁹Oba hee säd uk een Jlikjnis to an: Kaun veleicht een Blinja eenen Blinjen leiden? Woaren nich beid en eenem Loch faulen?

⁴⁰Een Jinja es nich äwa dän Liera; oba jiedra, dee utjelieet es, woat sennen aus sien Liera.

⁴¹Oba wuarom sitst du dän Spletta, dee en dien Brooda sien Uag es, oba dän Baulkjen, dee en dien ieejnet Uag es, späascht du nich?

⁴²Ooda woo kaust du to dienen Brooda sajen: Brooda, erlaub, ekj well dän Spletta ruttrakjen, dee en dienem Uag es, wäarent du selfst dän Baulkjen en dienem Uag nich sitst? Heichla, trakj ieescht dän Baulkjen ut dienem Uag rut, un dan woascht du kloa seenen, om dän Spletta ruttotrakjen, dee en dienen Brooda sienen Uag es.

⁴³Dan daut jeft kjeen gooden Boom, dee fule Frucht brinjt, uk nich eenen fulen Boom, dee goode Frucht brinjt;

⁴⁴dan een jieda Boom woat aun siene ieejne Frucht erkjant; dan von Diestel saumelt maun nich Fiejen, maun plekjt nich von eenem Stachelstruck Wiendruwen.

⁴⁵De goode Mensch brinjt ut däm gooden Schauz en sienem Hoat daut Goode väa, un de Beese brinjt ut däm beesen daut Beese väa; dan utem Äwafluss em Hoat rät sien Mul.

⁴⁶Oba waut nan jie mie: Har, Har! Un doonen nich, waut ekj saj?

⁴⁷Jiedra, de no mie kjemt un miene Wieed hieet un dee deit, - ekj well junt wiesen, wäm hee to vejlikjen es.

⁴⁸Hee es eenem Maun to vejlikjen, dee een Hus bud, dee doa growd un groof deep un de Gruntmia oppem Steen läd; oba aus eene Äwaschwaminj kjeem, schluach de Stroom aun jan Hus un kunn daut nich beschädjen, dan daut wia opp dän Steen jebut.

⁴⁹Oba dee jehieet un nich jedonen haft, es eenem Maun to vejlikjen, dee een Hus oppe Ieed bud onen Gruntmia, aun däm de Stroom schluach, un fuaz foll daut toop, un de Schoden (Rät) aun - janem Hus wia groot.