Read De Bibel JHF Lukas 7 Bible Online

Lukas 7 - De Bibel JHF bible

Lukas 7

¹No däm hee aul siene Wieed ver daut Volkj siene Uaren to Enj jebrocht haud, jinkj hee nenn no Kapernaum.

²Oba eenem jewessen Hauptmaun sien Deena, dee am väl wieet wia, wia krank, un lach aum stoawen.

³Oba aus hee von Jesus hieed, schekjt hee Eltestasch vonne Juden no am un bedd am, daut hee kjeem un sienen Deena jesunt moakt.

⁴Oba aus dise no Jesus hankjeemen, bedden see am iernsthauft un säden: Hee es daut wieet, daut du am daut deist;

⁵dan hee leeft ons Volkj, un hee selfst haft ons de Sienagog jebut.

⁶Oba Jesus jinkj met an. Oba aus hee nich mea wiet von däm Hus wia, schekjt de Hauptmaun Frind no am un leet am sajen: Har, bemieej die nich, dan ekj sie daut nich wieet, daut du unja mien Dak kjeemst.

⁷Doarom ha ekj mie selfst uk nich wieet jeacht, no die to komen; oba saj een Wuat, un mien Deena woat jesunt woaren.

⁸Dan uk ekj sie een Mensch, unja Aumtsjewault jestalt, un ha Soldoten unja mie; un ekj saj to disem: Go han, un hee jeit; un to eenem aundrem: Komm, un hee kjemt; un to mienem Deena: Doo dit, un hee deitet.

⁹Oba aus Jesus daut hieed, vewundad hee sikj äwa am; un hee dreid sikj no dee Volkjsmenj, dee am nofoljden un säd: Ekj saj junt, selfst un Israel ha ekj nich soon groote Gloowen jefungen.

¹⁰Un aus dee Jeschekjte en daut Hus trigj kjeemen, fungen see dän kranken Deena jesunt.

¹¹Un daut passieed doano (aum näakjsten Dach), daut hee en eene Staut jinkj, Nain jenant, un väl siene Jinja un eene groote Volkjsmenj jinjen met am.

¹²Oba aus hee dicht bie de Stautspuat kjeem, kjikj, doa wort een Doodja rutjedroacht, de eensja Sän von siene Mutta, un see wia ne Wätfru; un eene groote Volkjsmenj ute Staut [wieren] met ar.

¹³Un aus de Har ar sach, wort hee ennalich bewäacht äwa ar un säd to ar: Hiel nich!

¹⁴Un hee jinkj un schieed daut Soakj aun, un dee daut Soakj druagen bleewen stonen; un hee säd: Jung (Jinjlinkj), ekj saj die, sto opp!

¹⁵Un de Dooden sad sikj dol un funk aun to räden; un hee jeef am siene Mutta.

¹⁶Oba aule jreep ne Angst aun; un see veharlichten Gott un säden: Een groota Profeet es unja ons erwakjt worden, un Gott haft sien Volkj besocht.

¹⁷Un dise Räd (Nies) äwa am jinkj ut en gaunz Judäa un en de gaunze Omjäajent.

¹⁸Un däm Johanes berechten siene Jinja äwa aul dise Dinj.

¹⁹Un hee [Johanes] roopt twee von siene Jinja no sikj, un schekjt an no Jesus un leet am froagen: Best du dee komen sull, ooda sell wie opp eenen aundren luaren?

²⁰Oba aus de Mana no am jekomen wieren, säden see: Johanes de Deepa haft ons no die jeschekjt un lat ons - die froagen: Best du dee komen sull, ooda sell wie opp eenen aundren luaren?

²¹Oba to jane Tiet heeld hee väle von äare Krankheiten un Ploagen un beese Jeista; un väle Blinje schenkjt hee daut Seenen.

²²Un Jesus auntwuad un säd to an: Got han (trigj) un vekjindicht Johanes, waut jie jeseenen un jehieet ha: Daut Blinje seenen wada, Lome gonen, Utsauzje woaren rein, Doowe hieren, Doodje woaren oppjewakjt, Oame hieren de frooe Bootschoft;

²³un seelich es, wäa sikj nich aun mie oajren woat.

²⁴Oba aus Johanes siene Bootschofta wajch jegonen wieren, funk hee aun, toom Volkj to räden von Johanes: Waut sent jie enne Wieste rutjegonen to seenen? Een Rua, vom Wint han un häa bewäacht woat?

²⁵Oba waut sent jie rutjegonen to seenen? Eenen Mensch, met wieekje Kjleeda jekjleet? Kjikjt, dee en harliche Kjleeda un en Rikjtum läwen, sent aune Kjennichs Paulausten.

²⁶Oba waut sent jie rutjegonen to seenen? Een Profeet? Jo, saj ekj junt, un mea aus eenen Profeet.

²⁷Disa es daut, von däm jeschräwen steit: «Kjikj, ekj schekj mienen Bootschofta ver dien Aunjesecht häa, dee dienen Wajch ver die reedmoaken woat»; {Mal.3,1}

²⁸ekj saj junt: Unja dee von Frues jebuarne es kjeen jratra Profeet aus Johanes [de Deepa]; oba de Kjlansta em Rikj Gottes es jrata aus hee.

²⁹(Un daut gaunze Volkj, daut toohieed, un de Zollmana jeewen Gott rajcht, endäm see sikj deepen leeten met Johanes siene Doop';

³⁰oba de Farisäa un de Jesazesjelieede veachten dän Rot Gottes, sikj selfst toom Schoden, un leeten sikj nich von am deepen).

³¹Met wäm saul ekj nu de Menschen von disem Jeschlajcht vejlikjen? Un wäm likjnen dee?

³²See sent aus Kjinja, dee oppem Moakjtplauz setten un eenaunda tooroopen un sajen: Wie ha junt jepiept, un jie ha nich jedaunzt; wie ha junt Kloagleeda jesungen, un jie ha nich jehielt.

³³Dan Johanes de Deepa es jekomen, dee aut kjeen Broot un drunk nich Wien, un jie säden: Hee haft eenen Dämon.

³⁴De Menschensän es jekomen, dee doa at un drinkjt, un jie sajen: Kjikj, een Fräta, un een Wiensupa, een Frint von Zollmana un Sinda;

³⁵- Un de Weisheit es jerajchtfoadicht worden von aule äare Kjinja.

³⁶Doa bedd am oba eena de Farisäa, daut hee met am äten mucht; un hee jinkj en däm Farisäa sien Hus un läd (sad) sikj aum (to) Desch.

³⁷Un kjikj, doa wia eene Fru enne Staut, dee eene Sindarin wia; un aus see enwort, daut hee en däm Farisäa sien Hus aum Desch licht, brocht see eene Aulabausta Buddel met Saulweelj;

³⁸un stunt von hinjen aun siene Feet un hield, see funk aun, siene Feet met Tronen naut to moaken; un see drieejd dee met äare Hoa vom Kopp un kust siene Feet (sea) un saulwd dee met de Saulweelj.

³⁹Oba aus de Farisäa sach, dee am enjelot haud, säd hee to (en) sikj selfst, un säd: Wan disa een Profeet wia, soo wudd hee erkjanen, wäa un waut fa eene Fru dit es, dee am aunschieet, dan see es eene Sindarin.

⁴⁰Un Jesus auntwuad un säd to am: Simon, ekj ha die waut to sajen. Hee oba säd: Meista, räd (saj).

⁴¹Een jewessa Jelt-Utliea haud twee Schildna; de eena wia am 500 Dinoa schuldich, de aundra oba 50;

⁴²oba doa see nuscht hauden to betolen, schenkjt hee an daut beid. Wäa von an, woat am nu daut mieeschte leewen?

⁴³Oba Simon auntwuad un säd: Ekj meen, däm hee daut mieeschte jeschenkjt haft. Oba hee säd to am: Du hast rechtich jeuadeelt.

⁴⁴Un hee dreid sikj no de Fru, hee säd to Simon: Sitst du dise Fru? Ekj sie en dien Hus jekomen, du hast mie kjeen Wota fa (opp) miene Feet jejäft; oba dise haft miene Feet met Tronen naut jemoakt un met äare Hoa aufjedrieecht.

⁴⁵Du hast mie kjeen Kuss jejäft; oba dise haft, von donn aus ekj nenn jekomen sie, nich oppjehieet, miene Feet to kussen.

⁴⁶Du hast mien Haupt nich met Eelj jesaulft; oba dise haft met Saulweelj miene Feet jesaulft.

⁴⁷Doawäajen saj ekj die: äare väle Sinden sent vejäft, dan see haft väl jeleeft; oba wäm weinich vejäft woat, de leeft weinich.

⁴⁸Oba hee säd to ar: Diene Sinden sent vejäft.

⁴⁹Un dee met am aum Desch lagen, fungen aun, bie sikj selfst to sajen: Wäa es disa, dee uk Sinden vejäft?

⁵⁰Oba hee säd to de Fru: Dien Gloowen haft die jerat: Go han en Fräd.