Read De Bibel JHF Lukas 8 Bible Online

Lukas 8 - De Bibel JHF bible

Lukas 8

¹Un daut passieed nodäm, daut hee hinjarenaunda Staut un Darp derch jinkj, endäm hee prädijd un daut Evangelium vom Rikj Gottes vekjindijd, un de 12 wieren met am,

²un jewesse Frues, dee von beese Jeista un Krankheiten jeheelt wieren: Maria, jenant Magdalena [von Magdala], von däa 7 Dämonen wieren utjedräwen,

³un Johana, de Fru von Chusa, een Vewaulta vom Herodes, un Susana un väl aundre Frues, dee am deenden met äa Hab un Goot.

⁴Oba aus sikj eene groote Volkjsmenj vesaumeld un see ut jiedre Staut no am hankjeemen, räd hee derch een Jlikjnis:

⁵De Seimaun jinkj rut, sien Sot to seien; un aus hee seid, foll ateljet aum Wajch, un daut wort dol jeklunjt, un de Väajel vom Himmel frauten daut opp.

⁶Un aundret foll oppem Steen; un aus et oppjinkj, vedrieejd daut, wiels et kjeene Feichtichkjeit haud.

⁷Un aundret foll meddel manke Dornen; un endäm de Dornen met oppjinjen, stekjten see daut.

⁸Un aundret foll enne goode Ieed un jinkj opp un brocht 100-mol soo väl Frucht. Aus hee dit säd, roopt hee ut: Wäa Uaren haft, toom hieren, dee hia!

⁹Oba siene Jinja fruagen am [un säden], waut kaun dit Jlikjnis sennen (meenen)?

¹⁰Oba hee säd: Junt es daut jejäft, de Jeheemnisen von Gott sien Rikj to weeten, oba fa dee aundre en Jlikjnisen, om daut see seenen un doch nich seenen un hierent nich vestonen.

¹¹Oba dit es daut Jlikjnis: Daut Sot es daut Wuat Gottes.

¹²Oba dee aum Wajch sent dee, dee daut hieeden; dan kjemt de Diewel un nemt daut Wuat ut (von) äarem Hoat wajch, om daut see nich jleewen un jerat woaren.

¹³Oba dee oppem Steen sent dee, dee, wan see hieren, daut Wuat met Freid oppnämen; un dise ha kjeene Wartel, dee fa eene Tiet jleewen un en de Tiet de Vesieekjunk auffaulen.

¹⁴Oba daut mank Dornen felt sent dee, dee jehieet ha un hangonen un derch Sorjen un Rikjtum un Vejnieejen em Läwen jestekjt woaren un brinjen nich de Frucht toom riepen.

¹⁵Oba daut enne goode Ieed sent dise, dee en eenen rajchten un gooden Hoat daut Wuat, nodäm see daut jehieet ha, fausthoolen un Frucht brinjen met Jedult.

¹⁶Oba kjeena, de eene Laump aunjestekjt haft, bedakjt de met een Jefäss ooda stalt de unja een Bad, oba hee stalt de opp een Laumpenhoola, om daut dee Nenkomende daut Licht seenen.

¹⁷Dan nuscht es heemlich, waut nich openboa woat, noch Jeheem, waut nich erkjant woat un Openboa woat (aum Licht kjemt).

¹⁸Aulsoo paust opp, woo jie horchen; dan wäa emma haft, däm woat jejäft woaren, un wäa emma nich haft, von däm woat selfst waut hee meent (denkjt) to haben jenomen woaren.

¹⁹Oba doa kjeemen siene Mutta un siene Breeda no am; un see kunnen wäajen de Volkjsmenj nich no am komen (hankomen).

²⁰Oba am wort daut jemalt [endäm maun säd]: Diene Mutta un diene Breeda stonen buten un wellen die seenen.

²¹Oba hee auntwuad un säd to an: Miene Mutta un miene Breeda sent dise, dee daut Wuat Gottes hieren un doonen.

²²Un daut passieed aun eenem de Doag, daut hee en een Boot stieech, hee un siene Jinja; un hee säd to an: Lot ons äwafoaren aun daut aundre Eewa vom Mäa. Un see fuaren auf.

²³Oba aus see fuaren, schleep hee en. Un doa kjeem een Wintstorm oppem Mäa, un daut Boot feld sikj met Wota, un see wieren en Jefoa.

²⁴Oba see kjeemen un wuaken am opp un säden: Meista, Meista, wie komen om! Oba hee stunt opp, un befool däm Wint un de Wotawalen; un see hieeden opp (to tooben), un daut wort stell.

²⁵Oba hee säd to an: Wua es jun Gloowen? Oba see enjsten un vewundaden sikj un säden to eenaunda: Wäa es dan disa, daut hee uk dän Wint un däm Wota befält, un dee jehorchen am?

²⁶Un see fuaren nodäm Launt de Gadarena, daut von Galiläa jäajenäwa es.

²⁷Oba aus hee aum Launt utjestäajen wia, kaum am een Maun ut de Staut entjäajen, dee aul lenjre Tiet Dämonen haud un kjeene Kjleeda auntrock un nich em Hus bleef, oba enne Jräwa.

²⁸Oba aus hee Jesus sach, schrieech hee opp un foll ver am dol un säd met ne lude Stemm: Waut ha ekj met die to doonen, Jesus, Sän Gottes, däm Hechsta? Ekj bedd die, kjwäl mie nich!

²⁹Dan hee haud däm orreinen Jeist befoolen, von däm Mensch ruttofoaren. Dan aul lange Tiet haft hee am jepakt (en Jewault); un hee wort jebungen (jespaunt) met Kjäden un Feet Spaunsel, un hee reet (bruak) de Spaunsel twei un wort von däm Dämon enne Wieste jedräwen.

³⁰Oba Jesus fruach am un säd: Waut es dien Nomen? Oba hee säd: Legion (Dusende); dan väl Dämonen wieren en am jefoaren.

³¹Un see bedden am, daut hee an nich befälen wudd, en dän Aufgrunt to foaren.

³²Oba doa wia eene groote Häad Schwien, dee oppem Boajch grosden (weiden). Un see bedden am, daut hee an erlauben wudd, en jane to foaren. Un hee erlaubd daut an.

³³Oba de Dämonen foaren von däm Mensch rut un fuaren en de Schwien, un de Häad schmeet sikj von däm Aufgrunt (Eewa) rauf em Mäa un vedrunken.

³⁴Oba aus de Hoads sagen, waut passieet wia, randen see un berechten daut enne Staut un enne Darpa.

³⁵Oba see jinjen rut, om to seenen, waut passieet wia. Un see kjeemen no Jesus un fungen dän Mensch, von däm de Dämonen rutjefoaren wieren, aunjetrocken un veninftich, bie Jesus siene Feet setten; un see enjsten sikj.

³⁶Oba dee daut jeseenen hauden vetalden an, woo de Besätna wia jeheelt worden.

³⁷Un de gaunze Menj von de Omjäajent de Gadarena bedden am, von an wajchtogonen, dan see wieren von eene groote Angst jejräpen (äwafollen). Oba hee stieech em Boot un fua trigj.

³⁸Oba de Maun, ut däm de Dämonen rutjefoaren wieren, bedd am, daut (auf) hee bie am sennen doaf. Oba hee schekjt am wajch un säd:

³⁹Go trigj no dien Hus un vetal, wooväl Gott aun die jedonen haft. Un hee jinkj wajch, un vekjindijd enne gaunze Staut, waut aules Jesus fa am jedonen haud.

⁴⁰Oba daut passieed, aus Jesus trigj kjeem, neem am daut Volkj opp, dan aula luaden opp am.

⁴¹Un kjikj, doa kjeem een Maun, met Nomen Jairus, (un disa wia een Väastona enne Sienagog); un hee foll Jesus to Feet un bedd am, en sien Hus to komen;

⁴²dan hee haud eene eensje Dochta von onjefäa 12 Joa, un dise lach em Stoawen. Oba aus hee hanjinkj, drenjd am daut Volkj.

⁴³Un eene Fru, dee aul 12 Joa met eenem Moonatfluss (Blootfluss) jekjwält wia, dee, äa gaunzet Hab un Goot aun de Doktasch vebrukt haud, kunn von kjeenem jeheelt woaren,

⁴⁴kjeem von hinjen un schieed de Soom {4Mo.15,37-39} von sienem Kjleet aun; un plazlich stald sikj de Blootfluss en.

⁴⁵Un Jesus säd: Wäa es daut, de mie aunjeschieet haft? Oba aus dee aula vestreeden, säd Petrus un dee met am wieren: Meista, daut Volkj bedrenjt die, [un du sajchst: Wäa es daut, dee mie aunjeschieet haft?]

⁴⁶Oba Jesus säd: Daut haft mie irjentwäa aunjeschieet; dan ekj ha jemoakjt, daut ne Krauft von mie utjegonen es.

⁴⁷Oba aus de Fru sach, daut see nich kunn veborjen bliewen, kjeem see zetrent un foll ver am dol un vetald (bekjand) ver daut gaunze Volkj, ut waut fa eene Uasoak see am aunjeschieet haud, un woo see plazlich jeheelt worden es.

⁴⁸Oba hee säd to ar: Dochta, dien Gloowen haft die jeheelt, go en Fräd.

⁴⁹Aus hee noch räd, kjeem eena von däm Sienagog Väastona un säd to am: Diene Dochta es jestorwen, bemieej däm Meista nich.

⁵⁰Oba aus Jesus daut hieed, auntwuad hee am [un säd]: Enjst die nich, jleew blooss, un see woat jerat woaren.

⁵¹Oba aus hee en daut Hus kjeem, leet hee kjeenem nenkomen, buta Petrus un Johanes un Jakobus un däm Voda vom Kjint un de Mutta.

⁵²Oba dee aula hielden un betruaden ar. Oba hee säd: Hielt nich, dan see es nich jestorwen, oba see schlapt.

⁵³Oba see lachten äwa am, wiels see wisten, daut see jestorwen wia.

⁵⁴Oba aus hee [aula rutjejoacht haud], neem hee ar aune Haunt un roopt un säd: Kjint! Sto opp!

⁵⁵Un äa Jeist kjeem trigj, un sooboolt stunt see opp; un hee befool, ar äten to jäwen.

⁵⁶Un äare Elren wieren veduzt; oba hee befool an, kjeenem to sajen, waut passieet wia.