Read De Bibel JHF 5. Mose 1 Bible Online

5. Mose 1 - De Bibel JHF bible

5. Mose 1

¹Dit sent de Wieed, dee Moses too gaunz Israel jerät haft jantsied vom Jordan, enne Wieste, enne Läacht, Suf jäajenäwa, tweschen Paran un Tofel un Laban un Hazerot un Di-Sahab.

²11 Doagesreisen sent vom Horeb, oppem Wajch vonne Boaj Seir, bat Kades-Barnea.

³Un daut passieed aum 40-sten Joa, em 11-ten Moonat, aum ieeschten em Moonat, doa räd Moses to de Kjinja Israel, no aulem, waut de Har aun an befoolen haud,

⁴nodäm hee Sihon, däm Kjennich äwa de Amorita, dee en Hesbon wond, jeschloagen haud, un Og, däm Kjennich von Baschan, dee en Astarot un en Edrei wond.

⁵Jantsied vom Jordan, em Launt Moab, funk Moses aun, dit Jesaz uttolajen, endäm hee säd:

⁶De Har, ons Gott, räd too ons aum Horeb un säd: Lang jenuach sent jie aun disem Boajch jebläwen;

⁷dreit junt auf un got nom Jebirje de Amorita un no aul äare Enwona enne Läacht, oppe Boaj un en de Läachten un em Sieden un aum Eewa vom Mäa, en däm Launt de Kanaanita un nom Libanon, bat nom groote Stroom, däm Stroom Eufrat.

⁸Kjikj, ekj ha daut Launt ver junt utjespreed; got nenn un nämt daut Launt en, daut de Har june Vodasch, Abraham, Isaak un Jakob, jeschwuaren haft, an to jäwen un äarem Somen no an.

⁹Un ekj räd to junt en dee selje Tiet un säd: Ekj auleen kaun junt nich droagen.

¹⁰De Har, jun Gott, haft junt vemieet, un kjikj, jie sent vondoag soo väl aus de Stierns aum Himmel.

¹¹De Har, dee Gott june Vodasch, moakt junt, soo väl jie sent, 1 000-mol mea un säajent junt, aus hee to junt jerät haft!

¹²Woo kunn ekj auleen jun Ojjemak un june Laust un june Hoatnakichkjeit droagen?

¹³Nämt unja junt weis un veständje un erfoarne Mana, von june Stam, daut ekj an aus Heipta äwa junt ennsat.

¹⁴Un jie auntwuat mie un sajcht: De Sach es goot, von dee du jesajcht hast, es goot to doonen.

¹⁵Un ekj neem de Heipta von june Stam, weis un bekaunde Mana, un sad an aus Heipta äwa junt, aus Bowaschte äwa 1 000 un Bowaschte äwa 100 un Bowaschte äwa 50 un Bowaschte äwa 10, un aus Aumtsmanna fa june Stam.

¹⁶Un ekj befool june Rechta aun dee selje Tiet un säd: Hieet de Striedsach tweschen june Breeda un recht en Jerajchtichkjeit tweschen eenem Maun un sienem Brooda un däm Framden bie am.

¹⁷Jie sellen nich de Persoon em Jerecht aunseenen; de Kjliene aus de Groote sell jie hieren; jie sellen junt fa kjeenem ferchten, dan daut es Gottes Jerecht. Oba dee Sach, dee too schwoa fa junt es, sell jie ver mie brinjen, daut ekj dee hia.

¹⁸Un ekj befool junt aun dee selje Tiet aul dee Sachen, dee jie doonen sullen.

¹⁹Un wie jinjen von Horeb wajch un jinjen derch dise groote un schrakjelje Wieste, dee jie jeseenen ha, oppem Wajch nom Boajlaunt de Amorita, soo aus de Har, ons Gott, ons befoolen haud; un wie kaumen bat Kades-Barnea.

²⁰Un ekj säd to junt: Jie sent bat de Boaj de Amorita jekomen, daut de Har, ons Gott, ons jeft.

²¹Kjikj, de Har, dien Gott, haft daut Launt ver die jestalt; go nopp, un nämt daut en, soo aus de Har, de Gott diene Vodasch, to die jerät haft; fercht die nich un vezoag nich!

²²Un jie kaumen aula no mie un säden: Lot ons Mana ver ons hanschekjen, daut see daut Launt aunseenen un ons berechten äwa däm Wajch, opp däm wie nopp gonen, un äwa de Städa, no dee wie komen sellen.

²³Un de Sach wia goot en miene Uagen; un ekj neem von junt 12 Mana, von jiedrem Staum eenen.

²⁴Un see jinjen nopp enne Boaj, un see kaumen bat de Läacht Eskol un kjikjten sikj daut Launt aun.

²⁵Un see neemen von de Laundesfrucht en äare Henj un brochten dee no ons rauf. Un see brochten ons Norecht un säden: Daut Launt es goot, daut de Har, ons Gott, ons jeft.

²⁶Oba jie wullen nich nopp gonen un wieren wadaspanstich jäajen däm Befäl Gottes, junem Gott.

²⁷Un jie grunsten en june Zelten un säden: Wiels de Har ons haust, haft hee ons ut däm Ägiptenlaunt rutjefieet, om ons enne Haunt de Amorita to jäwen, daut see ons venichten.

²⁸Wuahan sell wie noppgonen? Onse Breeda ha ons Hoat vezoagt jemoakt, endäm see säden: Een Volkj, jrata un hecha aus wie, de Städa, groot un bat aum Himmel faust jemoakt, un uk de Enakim Kjinja ha wie doa jeseenen!

²⁹Doa säd ekj to junt: Habt nich Angst un fercht junt nich ver an!

³⁰De Har, jun Gott, dee ver junt häa jeit, hee woat fa junt strieden, no aulem, waut hee en Ägipten ver june Uagen fa junt jedonen haft,

³¹un enne Wieste, woa du jeseenen hast, daut de Har, dien Gott, die jedroacht haft, aus een Maun sienen Sän drajcht, opp däm gaunzen Wajch, däm jie jegonen sent, bat jie aun disem Uat kaumen.

³²Oba en dise Sach wull jie däm Harn nich jleewen, junem Gott,

³³dee oppem gaunzen Wajch ver junt häa jinkj, om junt eenen Uat to wiesen, daut jie junt loagren kunnen; de Nacht em Fia, daut jie oppem Wajch seenen kunnen, opp däm jie jinjen, un Äwadach enne Wolkj.

³⁴Un de Har hieed de Stemm un jun Räden un wia oajalich un schwua un säd:

³⁵Wan een Maun unja dise Mana, disem beesem Jeschlajcht, daut goode Launt seenen woat, daut ekj jeschwuaren ha, june Vodasch to jäwen,

³⁶buta Kaleb, Jefunnes sienem Sän! Hee saul daut seenen, un am un siene Säns woa ekj daut Launt jäwen, opp däm hee jegonen es, doarom daut hee däm Harn tru nojegonen es.

³⁷Uk äwa mie wia de Har wäajen junt oajalich un säd: Uk du saust nich nenkomen!

³⁸Josua, Nuns sien Sän, dee ver die steit, hee saul nenkomen; en Krauft, dan hee saul daut Israel toom Oawgoot utdeelen.

³⁹Un june Kjinja, von dee jie säden; see woaren toom Raup woaren! Un june Säns, dee vondoag noch Goodet noch Beeset kjanen, see sellen nenkomen, un an woa ekj daut jäwen, un see sellen daut ennämen.

⁴⁰Oba jie, dreit junt un got no de Wieste, oppem Wajch nom Schelpmäa!

⁴¹Doa auntwuad jie un säden to mie: Wie ha jäajen däm Harn jesindicht; wie wellen noppgonen un kjamfen, no aulem, waut de Har, ons Gott, ons befoolen haft. Un jie bungen een jiedra sien Kjrichsjewäah om un jinjen jlikjjeltich nopp enne Boaj.

⁴²Un de Har säd to mie: Saj to an: Got nich nopp un stried nich, dan ekj sie nich en june Medd; daut jie nich von june Fiend jeschloagen woaren!

⁴³Un ekj räd to junt, oba jie hieeden nich; un jie wieren wadaspanstich jäajen däm Befäl Gottes, un haundelde leichtsennich un jinjen nopp enne Boaj.

⁴⁴Un de Amorita, dee opp däm seljen Boaj wonden, jinjen ut, junt entjäajen, un vefoljde junt, aus de Biee daut doonen, un vejuagen junt von Seir bat Horma.

⁴⁵Un jie kaumen trigj un hielden ver däm Harn; oba de Har hieed nich opp june Stemm un neijd sien Ua nich no junt.

⁴⁶Un jie bleewen en Kades väl Doag, soo lang, aus jie doa bliewen muste!