Read De Bibel JHF 5. Mose 10 Bible Online

5. Mose 10 - De Bibel JHF bible

5. Mose 10

¹Aun dee selje Tiet räd de Har met mie: Moak die 2 steenane Toflen, aus de ieeschte, un komm no mie nopp oppem Boajch; un moak die eene Lod von Holt;

²un ekj woa opp de Toflen dee Wieed schriewen, dee oppe ieeschte Toflen wieren, dee du vebroaken hast; un du saust dee enne Lod lajen.

³Un ekj muak eene Lod von Akozjeholt un muak 2 steenane Toflen, aus de ieeschte; un ekj jinkj oppem Boajch, un dee twee Toflen wieren en miene Haunt.

⁴Un hee schreew opp dee Toflen aus oppe ieeschte Toflen, dee 10 Wieed, dee de Har opp däm Boajch to junt jerät haud, medden ut däm Fia aum Dach de Vesaumlunk; un de Har jeef dee mie.

⁵Un ekj dreid mie un jinkj vom Boajch rauf. Un ekj läd dee Toflen enne Lod, dee ekj jemoakt haud; un dee sent doa selfst, aus de Har mie befoolen haud.

⁶Un de Kjinja Israel jinjen loos von Beerot-Bne-Jaakan no Mosera. Doa storf Aaron, un hee wort doa selfst begroft; un Eleasar, sien Sän, wort Priesta en siene Städ.

⁷Von doa jinjen see wajch no Gudgoda, un von Gudgoda no Jotbata, eenem Launt von Wotakjwalen.

⁸Aun dee selje Tiet sondad de Har däm Staum Levi ut (auf), om de Bundeslod Gottes too droagen, ver däm Harn too stonen, om am to deenen un en sienem Nomen too säajnen, bat opp disem Dach.

⁹Doarom kjräajen de Leviten kjeen Deel noch Oawgoot met siene Breeda; de Har es sien Oawdeel, soo aus de Har, dien Gott, to an jerät haft.

¹⁰Oba ekj bleef oppem Boajch, aus de Doag verhäa, 40 Doag un 40 Nachten, un de Har erhieed mie uk dit Mol; de Har wull die nich venichten.

¹¹Un de Har räd to mie: Moak die opp, go han, om ver däm Volkj häatogonen, doamet see nenkomen un daut Launt ennämen, daut ekj äare Vodasch jeschwuaren ha, an to jäwen.

¹²Un nu, Israel, waut foddat de Har, dien Gott, von die, aus blooss, däm Harn, dienen Gott, too ferchten, opp aul siene Wäaj too waundlen un am to leewen, un däm Harn, dienem Gott, to deenen met dienem gaunzen Hoat un met diene gaunze Seel,

¹³daut du de Jebooten Gottes un siene Sazungen, dee ekj die vondoag befäl, hool, die toom Basten?

¹⁴Kjikj, Gottes, von dienem Gott, sent de Himmel un de Himmel de Himmel, de Ieed un aules, waut en ar es.

¹⁵Blooss diene Vodasch haft de Har sikj utjewält, an too leewen; un hee haft junt, äarem Somen no an, ut aule Velkja utjewält, aus daut aun disem Dach es.

¹⁶Soo beschnied nu de Väahut von junem Hoat un vehoad jun Jenekj nich mea!

¹⁷Dan de Har, jun Gott, hee es dee Gott de Jetta un dee Har de Haren, dee groota, majchtja un schrakjelja Gott, dee kjeene Persoon aunsitt un kjeen Jeschenkj aunnemt;

¹⁸dee de Weise un de Wätfrues Rajcht schauft, un däm Framden leeft, soo daut hee am Broot un Kjleeda jeft.

¹⁹Un jie sellen däm Framden leewen; dan jie sent Framde em Ägiptenlaunt jewast.

²⁰Däm Harn, dienen Gott, saust du ferchten, am saust du deenen un am aunhenjen, un bie sienem Nomen saust du schwieren.

²¹Daut es dien Riem, un hee dien Gott, dee jane groote un schrakjelje Dinj aun die jedonen haft, dee diene Uagen jeseenen ha.

²²Met 70 Seelen jinjen diene Vodasch rauf no Ägipten; un nu haft de Har, dien Gott, die sooväl - aus de Stierns aum Himmel jemoakt.