Read De Bibel JHF 5. Mose 26 Bible Online

5. Mose 26 - De Bibel JHF bible

5. Mose 26

¹Un daut saul passieren, wan du en daut Launt kjeemst, daut de Har, dien Gott, die aus Oawdeel jeft, un du hast daut enjenomen un wonst doa,

²soo saust du von aule Frucht vom Ieedboddem daut Ieeschte nämen, daut du von dienem Launt ennbrinjen woascht, daut de Har, dien Gott, die jeft, un saust daut en eenem Korf lajen un aun däm Uat gonen, däm de Har, dien Gott, erwälen woat, om sienem Nomen doa selfst wonen to loten;

³un du saust nom Priesta komen, dee en jane Doag sennen woat, un to am sajen: Ekj doo vondoag däm Harn, dienem Gott, to weeten, daut ekj en dit Launt jekomen sie, daut de Har onse Vodasch jeschwuaren haft, ons to jäwen.

⁴Un de Priesta saul däm Korf von diene Haunt nämen un am ver däm Aultoa Gottes, dienem Gott, hanstalen.

⁵Un du saust ver däm Harn, dienem Gott, auntwuaden un sajen: Een omhäa errenda Aramäa wia mien Voda; un hee jinkj nopp no Ägipten un hild sikj doa opp, aus een jerinjet Hupkje; un hee wort doatoo eene groote, stoakje un sea groote Nazion.

⁶Un de Ägipta meshaundelden ons un bedrekjte ons un läden ons eenen hoaden Deenst opp.

⁷Doa schrieech wie to däm Harn, däm Gott onse Vodasch; un de Har hieed onse Stemm un sach ons Älent un Noot un onse Angst.

⁸Un de Har fieed ons ut Ägipten rut met ne stoakje Haunt un met eenem utjestrakjtem Oarm un met grootem Schrakj, un met Tieekjen un Wunda;

⁹un hee brocht ons aun disem Uat un jeef ons dit Launt, een Launt, daut von Malkj un Honnich rant.

¹⁰Un nu kjikj, ekj ha daut Ieeschte de Frucht vom Launt jebrocht, daut du, Har, mie jejäft hast. -

¹¹Un du saust dee ver däm Harn, dienem Gott, hanlajen un aunbäden ver däm Harn, dienem Gott; un du saust die freien äwa aul daut goode, daut de Har, dien Gott, die un dienem Hus jejäft haft, du un de Levit un de Framda, dee en diene Medd es.

¹²Wan du foadich best met däm 10-en auftojäwen von diene Arnt aum dredden Joa, däm Joa de 10-de, un du am, däm Levit, däm Framden, de Weis un de Wätfru jejäft hast, doamet see en diene Dooasch äten un saut woaren;

¹³soo saust du ver däm Harn, dienem Gott, sajen: Ekj ha daut Heilje ut däm Hus wajchjeschauft un ha daut uk däm Levit un däm Framden, de Weis un de Wätfru jejäft, no aul dienem Befäl, daut du mie befoolen hast; ekj ha diene Jebooten nich äwagonen noch vejäten.

¹⁴Ekj ha en mienem Trua nich doavon jejäten, un ha nuscht doavon wajchjeschauft aus een Orreina, un ha nuscht doavon fa eenem Dooden jejäft; ekj ha de Stemm Gottes, mienem Gott, jehorcht, ekj ha no aulem jedonen, waut du mie befoolen hast.

¹⁵Kjikj rauf von diene heilje Wonunk, vom Himmel, un säajen dien Volkj Israel, un daut Launt, daut du ons jeefst, aus du onse Vodasch jeschwuaren hast, een Launt, daut von Malkj un Honnich rant!

¹⁶Aun disem Dach befält de Har, dien Gott, die, dise Sazungen un Rajchte to doonen; soo hool un doo dee met dienem gaunzen Hoaten un met diene gaunze Seel.

¹⁷Du hast vondoag däm Harn sajen loten, daut hee dien Gott sennen saul, un daut du opp siene Wäaj waundlen un siene Sazungen un siene Jebooten un siene Rajchte hoolen un siene Stemm jehorchen west.

¹⁸Un de Har haft die vondoag sajen loten, daut du am een Ieejendoomsvolkj sennen saust, soo aus hee to die jerät haft, un daut du aul siene Jebooten hoolen saust;

¹⁹un daut hee die toom hechsten äwa aule Nazionen moaken well, dee hee jemoakt haft, toom Riem un toom Nomen un toom Schmuck; un daut du däm Harn, dienem Gott, een heiljet Volkj sennen saust, soo aus hee jerät haft.