Read De Bibel JHF Johanes 11 Bible Online

Johanes 11 - De Bibel JHF bible

Johanes 11

¹Oba doa wia een Jewessa krank, Lazarus von Betanien, ut däm Darp de Maria un äare Sesta Marta wieren.

²(Maria oba wia daut, dee däm Har met Saulw siene Feet enreef un met äare Hoa dee aufdrieejd; äa Brooda Lazarus wia krank).

³De Sestren schekjten no am un leeten am sajen: Har, see, dee, däm du goot best, es krank.

⁴Oba aus Jesus daut hieed, säd hee: Dise Krankheit es nich toom Doot, oba om Gottes Harlichkjeit wellen, om daut de Sän Gottes doaderch veharlicht woat.

⁵Jesus oba wia Marta un äare Sesta un Lazarus goot.

⁶Aus hee daut hieed, daut hee krank es, bleef hee noch twee Doag aun däm Uat, wua hee wia.

⁷Nodäm säd hee to de Jinja: Lot ons wada no Judäa gonen.

⁸De Jinja sajen to am: Rabi, em korten sochten de Juden die to steenjen, un wada jeist du doa han?

⁹Jesus auntwuad: Sent nich 12 Stund em Dach? Wan wäa aum Dach jeit, dee stat sikj nich, wiels hee daut Licht dise Welt sitt;

¹⁰Oba wan wäa enne Nacht jeit, dee stat aun (sikj), wiels daut Licht nich en am es.

¹¹Dit säd hee, un donn säd hee to an: Lazarus, ons Frint, es enjeschlopen, oba ekj go han, om am opptowakjen.

¹²Donn säden de Jinja to am: Har, wan hee enjeschlopen es, dan woat hee jesunt woaren.

¹³Oba Jesus haud von sienem Doot jerät; see oba meenden, hee räd vonne Ru em Schlop.

¹⁴Donn säd Jesus to an met Openheit: Lazarus es jestorwen;

¹⁵un ekj frei mie junt haulwen, daut ekj nich doa wia, om daut jie jleewen; oba lot ons no am gonen.

¹⁶Donn säd Tomas, de Zwillinkj jenant es, to de aundre Jinja: Lot uk ons gonen, om daut wie met am stoawen.

¹⁷Aus Jesus kaum, funk hee am aul 4 Doag em Grauf ligjen.

¹⁸Betanien wia oba dicht bie Jerusalem, bie 15 Stadien auf;

¹⁹un väle Juden wieren no Marta un Maria jekomen, om daut see an äwa äarem Brooda treesten.

²⁰Oba Marta, aus see hieed, daut Jesus kjemt, jinkj am entjäajen. Oba Maria saut em Hus.

²¹Donn säd Marta to Jesus: Har, wan du wieescht hia jewast, soo wia mien Brooda nich jestorwen;

²²[oba] uk nu weet ekj, daut, wautemma du von Gott bedden deist, Gott die jäwen woat.

²³Jesus säd to ar: Dien Brooda woat oppstonen.

²⁴Marta säd to am: Ekj weet, daut hee oppstonen woat, aum Dach wan de Doodes oppstonen woaren, aum latsten Dach.

²⁵Jesus säd to ar: Ekj sie de Opperstoninj un daut Läwen; wäa aun mie jleeft, woat läwen, uk wan hee jestorwen es;

²⁶un jiedra, dee doa läft un aun mie jleeft, woat nich stoawen en Eewichkjeit. Jleefst du daut?

²⁷See säd to am: Jo, Har, ekj jleew, daut du de Christus best, de Gottes Sän, dee enne Welt komen saul.

²⁸Un aus see dit jesajcht haud, jinkj see han un roopt heemlich äare Sesta Maria un säd: De Liera es hia un roopt die.

²⁹Aus dee daut hieed, stunt see schwind opp un jeit no am.

³⁰Oba Jesus wia noch nich en däm Darp jekomen, oba wia noch aun däm Uat, wua Marta am bejäajent wia.

³¹Un aus de Juden, dee bie ar em Hus wieren om an to treesten, sagen, daut Maria haustich oppstunt un rut jinkj, jinjen see äa hinjaraun, un säden: See jeit nom Grauf, om doa auleen to hielen.

³²Aus Maria doahan kjeem, wua Jesus wia, un am sach, foll see am to Feet un säd to am: Har, wan du wieescht hia jewast, dan wia mien Brooda nich jestorwen.

³³Aus Jesus ar hielen sach, un de Juden hielen, dee met ar jekomen wieren, veseft hee deep em Jeist un räajd sikj opp

³⁴un säd: Wua ha jie am hanjelajcht? See säden to am: Har, komm un kjikj!

³⁵Jesus vegoot Tronen.

³⁶Donn säden de Juden: Kjikj, woo goot hee am wia!

³⁷Oba atelje von an säden: Kunn disa, dee däm Blinjen de Uagen opmuak, nich moaken, daut uk disa nich jestorwen wia?

³⁸Un Jesus, veseft wada en sikj selfst, kjemt nom Grauf. Daut wia oba ne Heel, un een Steen lach doafäa.

³⁹Jesus säd: Nämt dän Steen wajch. De Sesta vom jestorwnen, Marta, säd to am: Har, dee rikjt (stinkjt) aul, dan hee es 4 Doag hia.

⁴⁰Jesus säd to ar: Ha ekj die nich jesajcht, wan du jleewen woascht, soo woascht du de Harlichkjeit Gottes seenen?

⁴¹See naumen dän Steen wajch. Jesus oba hoof de Uagen nohecht un säd: Voda, ekj dank die, daut du mie jehieet hast.

⁴²Oba ekj wist, daut du mie aulentiet erhieescht, oba om daut Volkj wäajen, dee hia rom stonen, ha ekj daut jesajcht, daut see jleewen, daut du mie jeschekjt hast.

⁴³Un aus hee dit jesajcht haud, roopt hee met ne lude Stemm: Lazarus, komm rut!

⁴⁴Un dee jestorwen wia kjeem rut, de Feet un Henj bewekjelt met Grauf Loakes, un sien Jesecht wia met eenem Schweetduak omjebungen. Jesus säd to an: Binjt (leest) am loos un lot am gonen.

⁴⁵Väle von de Juden, dee no Maria jekomen wieren un sagen, waut hee jedonen haud, jleewden aun am.

⁴⁶Oba eenje von an jinjen no de Farisäa un säden an, waut Jesus jedonen haud.

⁴⁷Donn vesaumelden de Huagapriesta un de Farisäa eenen Huagen Rot un säden: Waut well wie moaken? Dan dis Mensch deit väl Tieekjens (Wunda).

⁴⁸Wan wie am soo tochloten, woaren aula aun am jleewen, un de Reema woaren komen un ons (heiljet) Launt uk onse Nazion wajch nämen.

⁴⁹Oba eena von an, Kaifas, dee daut Joa Huagapriesta wia, säd to an: Jie weeten nuscht,

⁵⁰un bedenkjen uk nich, dautet fa junt bäta es, daut een Mensch fa daut Volkj stoaft un nich de gaunze Nazion omkjemt.

⁵¹Dit oba säd hee nich ut sikj selfst, oba wiels hee daut Joa Huagapriesta wia, profezeid hee, daut Jesus fa de Nazion stoawen sull,

⁵²un nich fa de Nazion auleen, oba om daut hee de vestreide Kjinja Gottes en eent toopbrinjt (vesaumelt).

⁵³Von däm Dach aun plonden see, om am omtobrinjen.

⁵⁴Oba Jesus jinkj nich mea openboa mank de Juden, oba jinkj wajch von doa no ne Jäajent dicht aune Wieste, no eene Staut, Efraim jenant; un doa bleef hee met de Jinja.

⁵⁵Daut wia oba dichtbie de Juden äa Passafast, un väle ut däm Launt jinjen nopp no Jerusalem ver daut Passafast, om sikj to reinjen.

⁵⁶See sochten Jesus un säden to eenaunda, aus see em Tempel stunden: Waut meen jie? Woat hee nich toom Fast komen?

⁵⁷Oba doa hauden de Huagapriesta un de Farisäa een Befäl jejäft, daut, wan irjentwäa weeten sull, wua hee es, dee sull an toweeten loten, doamet see am faust nämen kunnen (kjennen).