Read De Bibel JHF Johanes 13 Bible Online

Johanes 13 - De Bibel JHF bible

Johanes 13

¹Ver däm Passafast oba, aus Jesus wist, daut siene Stund jekomen wia, daut hee ut dise Welt nom Voda hangonen sull, doa hee de Sienje, dee enne Welt wieren, jeleeft haud, soo haud hee an leef bot aum Enj.

²Un biem Owentkost äten, aus de Diewel aul däm Judas, Simon sien Sän, däm Iskariot, daut em Hoat jelajcht haud, daut hee am veroden sull,

³steit [Jesus], weetent, daut de Voda am aules enne Henj jejäft haud, un daut hee von Gott utjegonen wia un no Gott hanjeit,

⁴hee steit vom Owentkost opp un läd siene Bowakjleeda auf; un hee naum een Lienduak un bunk sikj daut om.

⁵Donn goot hee Wota enne Wauschkomm un funk aun, de Jinja äare Feet to wauschen un met däm Lienduak auftodrieejen, met daut hee omjebungen wia.

⁶Hee kjeem no Simon Petrus; un dee säd to am: Har, du wauschst miene Feet?

⁷Jesus auntwuad un säd to am: Waut ekj doo, weetst du nu nich, du woascht daut oba nohäa vestonen.

⁸Petrus sajcht to am: Niemols mea saust du mie de Feet wauschen! Jesus auntwuad am: Wan ekj die nich wausch, hast du kjeen Deel met mie.

⁹Simon Petrus säd to am: Har, nich blooss miene Feet, oba uk de Henj un daut Haupt (Kopp).

¹⁰Jesus säd to am: Wäa jebot es, brukt sikj nich wauschen, buta de Feet, sonda es gaunz rein; un jie sent rein, oba nich aula.

¹¹Hee kjand däm, dee am veroden wudd; doarom säd hee: Jie sent nich aula rein.

¹²Aus hee äare Feet jewoschen haud un siene Bowakjleeda jenomen haud, läd (saut) hee sikj wada aum Desch un säd to an: Weet jie, waut ekj junt jedonen ha?

¹³Jie nanen mie Meista (Liera) un Har, un jie sajen rajcht, dan daut sie ekj.

¹⁴Wan ekj nu, de Har un de Meista, june Feet jewoschen ha, soo sent uk jie schuldich, eenaunda de Feet to wauschen.

¹⁵Dan ekj ha junt een Biespel jejäft, om daut, soo aus ekj junt jedonen ha, uk jie doonen.

¹⁶Woarhauft, woarhauft, saj ekj junt: Een Kjnajcht es nich jrata aus sien Har, uk een Jeschekjta nich jrata, aus dee am jeschekjt haft.

¹⁷Wan jie dit weeten, seelich se jie, wan jie daut doonen.

¹⁸Ekj räd nich von junt aula, ekj weet wäm ekj utjewält ha; oba om daut de Schreft erfelt woat: «Dee met mie daut Broot at, haft siene Feet jäajen mie oppjehowen». {Ps.41,10}

¹⁹Von nu aun saj ekj daut junt, ea daut passieet, om daut jie, wan daut passieet, jleewen, daut ekj daut sie.

²⁰Woarhauft, woarhauft, saj ekj junt: Wäa oppnemt, wämemma ekj schekjen woa, nemt mie opp; wäa oba mie oppnemt, nemt däm opp, dee mie jeschekjt haft.

²¹Aus Jesus dit jesajcht haud, wia hee em Jeist oppjeräacht un zeijd un säd: Woarhauft, woarhauft, saj ekj junt: Eena von junt woat mie veroden.

²²Donn kjikjten de Jinja eena däm aundre aun, rotloos, von wäm hee räd.

²³Oba eena von siene Jinja, däm Jesus leef haud, lach aum Desch aun Jesus siene Brost.

²⁴Disem jeef Simon Petrus een Tieekjen, doamet hee froagen sull, wäa daut es, von wäm hee räd.

²⁵Jana oba, länd sikj aun Jesus siene Brost, säd to am: Har, wäa es daut?

²⁶Jesus auntwuad: Jana es daut, däm ekj een Biet, wan ekj daut enjedukt ha, jäwen woa. Un aus hee daut Biet enjedukt haud, jeef hee daut däm Judas, Simon sienen Sän, däm Iskariot.

²⁷Un no disem Biet fua de Soton en am. Donn sajcht Jesus to am: Waut du deist, doo schwind.

²⁸Oba kjeena von dee aum Desch lagen vestunden, wuarom hee am daut säd.

²⁹Eenje dochten, wiels Judas de Jeltkauss haud, daut Jesus to am säd: Kjeep, waut wie fa daut Fast brucken, ooda daut hee de Oame waut jäwen sull.

³⁰Aus jana daut Biet jenomen haud, jinkj hee fuaz rut. Daut wia oba Nacht.

³¹Aus hee rutjegonen wia, säd Jesus: Nu es de Menschensän veharlicht, un Gott es en am veharlicht.

³²Wan Gott veharlicht es en am, soo woat uk Gott am veharlichen en sikj selfst, un sooboolt woat hee am veharlichen.

³³Kjinja, noch ne korte Tiet sie ekj bie junt; jie woaren mie sieekjen, un soo aus ekj to de Juden säd: Wua ekj hango, kje jie nich hankomen, soo saj ekj nu uk to junt.

³⁴Een nieet Jeboot jäw ekj junt, daut jie junt unjarenaunda leewen, om daut, soo aus ekj junt leef ha, uk jie eenaunda leef haben.

³⁵Doaraun woaren aule erkjanen, daut jie miene Jinja sent, wan jie junt unjarenaunda Leef ha.

³⁶Simon Petrus sajcht to am: Har, wua jeist du han? Jesus auntwuad am: Wua ekj hango, kaust du mie nu nich foljen; du woascht mie oba nohäa foljen.

³⁷Petrus sajcht to am: Har, wuarom kaun ekj die nu nich foljen? Mien Läwen well ekj fa die loten (hanjäwen).

³⁸Jesus auntwuad: Dien Läwen west du fa mie loten? Woarhauft, woarhauft, saj ekj die, de Hon woat nich kjreien, bot du die dree Mol von mie aufjesajcht hast.