Read De Bibel JHF Aposteljeschicht 10 Bible Online

Aposteljeschicht 10 - De Bibel JHF bible

Aposteljeschicht 10

¹Oba een Maun en Cäsarea, met Nomen Kornelius, een Hauptmaun vonne soojenande italieenische Schoa,

²fromm un fercht Gott met sien gaunzet Hus, dee däm Volkj väl Aulmoosen jeef un bäd aule Tiet to Gott -

³sach en eenem Jesecht dietlich, om de näajende Stund äwadach, eenen Enjel Gottes bie am nenkomen un säd to am: Kornelius!

⁴Oba hee kjikjt am niel aun un voll Angst un säd: Waut es, Har? Hee oba säd to am: Diene Jebäda un diene Aulmoosen sent noppjestäajen aus Jedenkjopfa ver Gott.

⁵Un nu schekj Mana no Joppe un lot eenen jewessen Simon komen, dee met Bienomen Petrus jenant woat;

⁶disa wont aus Gaust bie eenem jewessen Simon, eenem Ladajoawa, dee een Hus aum Mäa haft.

⁷Oba aus de Enjel, dee met am räd, wajch jegonen wia, roopt hee 2 Deena un eenen frommen Soldot von dee, dee emma bie am wieren;

⁸un aus hee an aules vetald haud, schekjt hee an no Joppe.

⁹Oba aum näakjsten Dach aus jane hinjawäajes un dicht bie de Staut wieren, stieech Petrus om de saste Stund oppem Dak om to bäden.

¹⁰Oba hee wort hungrich un wull äten. Wäarent see oba fa am reed muaken, kjeem äwa am eene Entrekjunk.

¹¹Un hee sitt däm Himmel opjemoakt un een Jefäss, aus een grootet Lienduak, raufkomen, daut aun vea Akjen [jebungen] oppe Ieed rauf jeloten wort,

¹²en däm aulahaunt veabeenje un krupende Tieren de Ieed un Väajel vom Himmel wieren.

¹³Un eene Stemm wia to (aun) am: Sto opp, Petrus, schlacht un at!

¹⁴Oba Petrus säd: En kjeenem Faul, Har! Wiels ekj ha niemols waut Jemeenet ooda Orreinet jejäten!

¹⁵Un de Stemm wia wada toom tweede Mol to am: Waut Gott rein jemoakt haft, erkjläa daut nich fa jemeen (onrein)!

¹⁶Oba dit passieed dree Mol ; un plazlich wort daut Jefäss em Himmel enopp jehowen.

¹⁷Oba aus Petrus bie sikj selfst rotloos wia, waut daut Jesecht bedied, daut hee jeseenen haud, kjikj, de Mana de Kornelius jeschekjt haud un no Simon sien Hus jefroacht hauden, kjeemen aune Puat;

¹⁸un jeroopt hauden, fruagen see, auf Simon, met Bienomen Petrus jenant, hia to Gaust es.

¹⁹Oba wäarent Petrus äwa daut Jesecht nodocht, säd de Jeist to am: Kjikj, 3 Mana sieekjen die.

²⁰Oba sto opp, un go rauf un go met an un ha kjeen Bedenkjen (Twiewel), wiels ekj ha an jeschekjt.

²¹Oba Petrus jinkj rauf no de Mana un säd: Kjikjt, ekj sie dee däm jie sieekjen. Waut es de Uasoak, daut jie hia sent?

²²Oba see säden: Kornelius, een Hauptmaun, een jerajchta un gottesferchtja Maun, un een goodet Zeichnis haft vom gaunzen Judenvolkj, wort von eenem heiljen Enjel aunjewäsen (befolen), die en sien Hus komen to loten un Wieed von die to hieren.

²³Aus hee an nenn jeroopt haud, neem hee an opp (aus Jast). Oba aum näakjsten Dach muak hee sikj opp un jinkj met an wajch, un eenje Breeda ut Joppe jinjen met am;

²⁴un aum aundren Dach kjeem hee no Cäsarea. Oba Kornelius luad opp an, un haud bie sikj, sien Frintschoft un de dichte Frind, toop jeroopt.

²⁵Oba aus daut passieed, daut Petrus nenn kjeem, jinkj Kornelius am entjäajen, foll am ver siene Feet un bäd am aun.

²⁶Oba Petrus recht am opp un säd: Sto opp! Uk ekj selfst sie een Mensch.

²⁷Un hee räd met am, jinkj nenn, un funk väle toop jekomen (vesaumelt).

²⁸Un hee säd to an: Jie weeten, dautet nich erlaubt es eenen judischen Maun, met eenem Framden (nich ut disem Staum) to vekjieren ooda no am to gonen; oba mie haft Gott kloa jemoakt, kjeenen Mensch jemeen ooda onrein to nanen.

²⁹Doarom sie ekj uk onen Wadaräd jekomen, aus ekj hiahäa jeroopt wort. Aulsoo froag ekj: Ut waut fa eenen Grunt ha jie mie komen loten?

³⁰Un Kornelius säd: Ver 4 Doag [faust ekj] bat dise Stund, [un] om de näajende Stund wia ekj en mienem Hus aum bäden; un kjikj, een Maun stunt ver mie en (een) jlenzendet Kjleet,

³¹un sajcht: Kornelius! Dien Jebäd es erhieet worden, un diene Aulmoosen es jedocht worden ver Gott.

³²Nu schekj no Joppe un lot Simon hiahäa holen, dee met Bienomen Petrus jenant woat; disa wont, aus Gaust, bie Simon em Hus, däm Ladajoawa, aum Mäa; [dee woat, wan hee hiahäa jekomen es, to die räden].

³³Donn ha ekj fuaz no die jeschekjt, un du hast goot jedonen, daut du häa kjeemst. Aulsoo sent wie nu aula hia ver Gott, om aules to hieren, waut die von Gott befoolen es.

³⁴Oba Petrus muak daut Mul op un säd: En Woarheit erkjan ekj, daut Gott de Persoon nich aunsitt,

³⁵oba en jiedrem Volkj, wäa am fercht un Jerajchtichkjeit eeft (deit), es am aunjenäm.

³⁶Daut Wuat, daut hee de Säns Israel jeschekjt haft, Fräd vekjindjen derch Jesus Christus, [disa es aula Har]

³⁷kjan jie: Daut, waut doa passieed (Zeichnisen) en gaunz Judäa, daut en Galiläa aunjefongen haft no daut Deepen, dee Johanes vekjindijd (prädijd):

³⁸Jesus von Nazaret, woo Gott am met dän Heiljen Jeist un Krauft jesaulft haft, dee omhäa jinkj, wooldoonent un heeld aule, vom Diewel besätne, wiels Gott met am wia.

³⁹Un wie sent Zeijen von aul däm, waut hee em judischen Launt aus uk en Jerusalem jedonen haft; däm see uk omjebrocht ha un aum Holt jehongen (jenoagelt) ha.

⁴⁰Däm haft Gott aum dredden Dach oppjewakjt un leet am seenen,

⁴¹nich däm gaunzen Volkj, oba dän, von Gott verhäa bestemden Zeijen, ons, dee wie met am jejäten un jedrunken ha, nodäm hee vom Doot oppjestonen wia.

⁴²Un hee befool ons, däm Volkj to vekjindjen un to bezeijen, daut disa es dee von Gott bestemda Rechta de Läwendje un de Doodje.

⁴³Disem jeewen aule Profeeten Zeichnis, daut jiedra, dee aun am jleeft, kjricht Vejäwunk de Sinden derch sienen Nomen.

⁴⁴Aus Petrus noch dise Wieed räd, foll de Heilja Jeist opp aule dee daut Wuat hieeden.

⁴⁵Un de Jleewende ut de Beschniedunk wieren vewundat, sooväl (dee) met Petrus jekomen wieren, daut uk oppe Heiden de Gow, de Heilja Jeist utjegoten jeworden es;

⁴⁶dan see hieeden an met aundre Tungen (Sproaken) räden, un Gott lowen (veharlichen). Doano funk Petrus aun to räden:

⁴⁷Kaun irjent wäa an daut Wota vebeeden, daut dise nich jedeept woaren, dee dän Heiljen Jeist jekjräajen ha, aus uk wie?

⁴⁸Un hee befool, daut see em Nomen Jesus Christus jedeept worden. Doaropp bedden see am, eenje Doag bie an to bliewen.