Read De Bibel JHF Aposteljeschicht 16 Bible Online

Aposteljeschicht 16 - De Bibel JHF bible

Aposteljeschicht 16

¹Hee kjeem oba uk no Derbe un Liestra. Un kjikj, doa wia een Jinja, met Nomen Timotäus, een Sän vonne Judische jleewende Fru, oba Griechischen Voda;

²dee een goodet Zeichnis haud (kjrieech) vonne Breeda en Liestra un Ikonion.

³Paulus wull, daut disa met am utjinkj (met jinkj) un beschneet am wäajen de Juden, dee en jane Jäajent wieren, dan see wisten aula, daut sien Voda een Griech wia.

⁴Oba aus see de Städa derchreisden, äwajeewen see an de Väaschreft to hoolen, dee vonne Apostel un Eltestasch en Jerusalem beschlooten wieren.

⁵De Jemeenten worden jestoakjt em Gloowen un vemieeden sikj aune Zol aule Dach.

⁶Oba see jinjen derch Friegien un Galatien, jehindat vom Heiljen Jeist, daut Wuat en Asien to sajen (prädjen);

⁷aus see oba bat Miesien kjeemen, vesochten see, no Bitienien to reisen, un de Jeist Jesu leet an nich.

⁸Oba aus see bie Miesien vebie jegonen wieren, jinjen see rauf no Troas.

⁹Un enne Nacht sach Paulus een Jesecht: Een mazedonischa Maun stunt un bedd am un säd: Komt äwa no Mazedonien un halpt ons!

¹⁰Oba aus hee daut Jesecht jeseenen haud, socht wie fuaz no Mazedonien to reisen, wie neemen aun, daut Gott ons beroopen haft, an de frooe Bootschoft to vekjindjen.

¹¹Oba von Troas fua wie auf un kjeemen jlikjtoo no Samotrake, un aum näakjsten Dach no Neapolis,

¹²un von doa no Filippi, de ieeschte Staut, dee doa en däm Deel von Mazedonien es, eene Kolonie. Oba en dise Staut bleew wie eenje Doag.

¹³Un aum Sabat Dach jinj wie derch de Puat rut nom aum Fluss (Riefa), wua wie dochten, daut doa eene Jebätsstäd es, un wie saden ons dol un räden to (met) de Frues, dee toopjekomen wieren.

¹⁴Un eene Fru met Nomen Liedia, eene Purpur (root - bleiwet Zeich) Haundelsfru ut de Staut Tiatira, dee Gott veieed, hieed too, un de Har muak äa Hoat op, un see jeef acht opp daut, waut von Paulus jerät wort.

¹⁵Oba aus see sikj haud deepen loten un äa Hus, bedd see un säd: Wan jie jeuadeelt ha, daut ekj aum Harn tru sie, dan komt en mien Hus nenn un blieft hia. Un see kroagd ons.

¹⁶Oba daut passieed, aus wie no de Jebätsstäd jinjen, daut eene Sklowin dee eenen Woasaja Jeist haud ons bejäajend, dee derch Woasajen äare Haren väl Jewenst enbrocht.

¹⁷Dise Fru kjeem Paulus un ons hinjaraun, schrieech un säd: Dise Menschen sent Kjnajchts Gottes, däm Hechsten, dee vekjindjen junt däm Wajch to Radinj.

¹⁸Dit oba deed see väl Doag. Oba Paulus wia bedrekjt, dreid sikj nom Jeist om un säd: Ekj befäl die em Nomen Jesus Christus, von ar ruttofoaren! Un hee fua en dee selje Stund rut.

¹⁹Oba aus äare Haren sagen, daut de Hopninj fa äaren Jewenst rutjefoaren wia, jreepen see Paulus un Silas un schlapten an oppem Moakjtplauz vere Bowaschte.

²⁰Un fieeden an de Stautrechta väa un säden: Dise Menschen, dee Juden sent, vesaten (brinjen) onse Staut en Oppräajunk,

²¹un vekjindjen Sitten, dee ons nich erlaubt sent auntonämen un uttoeewen, doa wie Reema sent.

²²Un fuaz stunt de Menj jäajen an opp, un de Staut Rechta reeten an de Kjleeda rauf un befoolen, an met Wäden to schlonen.

²³Un aus see an väl Schläaj jejäft hauden, schmeeten see an em Jefenkjnis, un befoolen däm Jefenkjnis Wajchta, an secha to bewoaken.

²⁴Disa, dee disen Befäl jekjräajen haud, schmeet an em bennaschten Jefenkjnis un schloot äare Feet faust em (aum) Klotz nenn.

²⁵Oba meddel enne Nacht bäden Paulus un Silas un lowden en Leeda Gott; un de Jefangne horchten an too.

²⁶Oba plazlich jeef et een Ieedbäben, soo daut de Gruntmia vom Jefenkjnis jescheddat wort, un aule Däaren worden plazlich opjemoakt, un aule äare Spaunsel (Kjäden) leesden sikj.

²⁷Oba aus de Jefenkjnis Wajchta, utem Schlop, oppwuak un de Jefenkjnis Däaren op sach, trock hee daut Schwieet un wull sikj ombrinjen, wiels hee docht, daut de Jefangne wajchjerant wieren.

²⁸Oba Paulus roopt met ne lude Stemm un säd: Doo die nuscht Beeset aun, dan wie sent aula hia.

²⁹Hee oba foddad een Fiastock un sprunk nenn; un wort zetrich un hee foll ver Paulus un Silas dol.

³⁰Un hee fieed (leid) an rut un säd: Haren, waut mott ekj doonen, doamet ekj jerat woa?

³¹See oba säden: Jleew aun däm Harn Jesus, un du woascht jerat woaren, un dien Hus.

³²Un see räden daut Haren Wuat to am un to aule, dee en sienem Hus wieren.

³³Un hee neem an en jane Stund enne Nacht no sikj un wosch an vonne Schläaj auf; un leet sikj deepen, hee un de Sienje.

³⁴Un hee fieed an enopp em Hus, un sad an eene Moltiet väa un jubeld met däm gaunzen Hus daut see aun Gott toom Gloowen jekomen wieren.

³⁵Oba aus et Dach jeworden wia, schekjten de Stautsrechta de Jerechtsdeena un säden: Lot jane Menschen frie.

³⁶De Jefenkjniswajchta oba säd dise Wieed däm Paulus: De Stautsrechta ha jeschekjt, daut jie friejeloten woaren; aulsoo nu got rut en Fräd.

³⁷Oba Paulus säd to an: See ha ons, doa wie Reema sent, effentlich onen to rechten jeschloagen, ha ons em Jefenkjnis jeschmäten, un nu wellen see ons heemlich aufschuwen? Soo nich; oba lot an selfst komen un ons rutfieren.

³⁸Oba de Jerechtsdeena berechten dise Wieed de Stautsrechta; see enjsten sikj, aus see jehieet hauden, daut dise Reema sent.

³⁹Un see kjeemen un räden an [met goode Wieed] too; un see fieeden an rut un bedden an ute Staut wajchtogonen.

⁴⁰Oba aus see utem Jefenkjnis rutjegonen wieren, jinjen see no de Liedia; un aus see de Breeda jeseenen hauden, treesten see an un jinjen wajch.