Read De Bibel JHF Aposteljeschicht 3 Bible Online

Aposteljeschicht 3 - De Bibel JHF bible

Aposteljeschicht 3

¹Oba Petrus un Johanes jinjen toop nopp em Tempel om de Stund aus et Tiet wia toom Jebäd, de näajende Stund.

²Un een Maun, dee von Jeburt aun lom wia, wort jedroacht, däm see jieda Dach aune Tempel Puat läden (saden), de Scheene jenant, om Aulmoosen (Jelt) to bedden von dän, dee em Tempel nenn jinjen.

³Aus disa Petrus un Johanes sach, dee em Tempel nengonen wullen, bedd hee an, om een Aulmoosen to kjrieen.

⁴Oba Petrus kjikjt am met Johanes met eenem fausten Blekj aun un säd: Kjikj ons aun!

⁵Oba hee jeef acht opp an, jespaunt, un räakjend von an waut to kjrieen.

⁶Oba Petrus säd: Selwa un Golt ha ekj nich; oba waut ekj ha, daut jäw ekj die: Em Nomen Jesu Christi däm Nazarena, [sto opp un] go omhäa!

⁷Un hee fot am aune rajchte Haunt un recht am opp. Oba plazlich worden siene Feet un siene Kjnechel faust,

⁸un hee hupst opp un kunn stonen un jinkj omhäa, un jinkj met an em Tempel nenn, jinkj un hupst un lowd Gott.

⁹Un daut gaunze Volkj sagen am gonen un Gott lowen;

¹⁰oba see erkjanen am, daut hee dee wia, dee om de Aulmoosen aune scheene Tempel Puat jesäten haud; un see worden met Staunen vewundat, äwa daut, waut met am passieet wia.

¹¹Oba aus hee Petrus un Johanes faust hild, rand daut gaunze Volkj voll Staunen no an enne Haul toop, jenant Salomohaul.

¹²Oba aus Petrus daut sach, auntwuad hee däm Volkj: Mana, Israeliten, waut wunda jie junt doaräwa, ooda waut kjikj jie opp ons, aus wan wie ut ieejna Macht ooda Frommheit daut bewirkjt ha, daut hee gonen kaun?

¹³De Gott von Abraham un de Gott von Isaak un de Gott von Jakob, de Gott onse Vodasch, haft sienen Kjnajcht Jesus veharlicht, däm jie utjeleewat un verem Aunjesecht Pilatus veroden ha, aus disa sikj entschloten haud, loostoloten.

¹⁴Oba jie ha dän Heiljen un Jerajchten veroden, un jie ha jebedd, daut junt een Maun, een Merda, jeschenkjt wort;

¹⁵oba dän Aunfiera vom (toom) Läwen ha jie omjebrocht, dän Gott vonne Doodes oppjewakjt haft, doavon sent wie Zeijen.

¹⁶Un derch Gloowen aun sienen Nomen, haft sien Nomen disem, dän jie seenen un kjanen, stoakj jemoakt, un de Gloowen, dee derch am es, haft am dise volle Jesuntheit jejäft ver junt aulem.

¹⁷Un nu, Breeda, ekj weet, daut jie onweetent jehaundelt ha, aus uk june Bowaschte.

¹⁸Oba Gott haft erfelt, waut hee derch däm Mul aula Profeeten verhäa vekjindicht haud, daut sien Jesaulwda (Christus) lieden sull (wudd).

¹⁹Denkjt om (doot Busse) un bekjieet junt, daut june Sinden utjelascht woaren,

²⁰doamet Tieden de fresche Beläwunk komen vom Harn Aunjesecht, un hee dän fa junt väabestemden Jesus Christus schekjt,

²¹[dan, daut es needich,] däm de Himmel oppnämen must bat to de Tieden, de Wadahäastalunk aules daut, waut Gott jerät haft derch daut Mul siene heilje Profeeten von Eewichkjeit häa (aun).

²²Moses haft jesajcht: «Eenen Profeet woat junt de Har, jun Gott, ut june Breeda erwakjen, aus mie; opp am sell jie hieren en aulem, waut hee to junt räden woat.

²³Oba daut woat passieren, jiedre Seel, dee nich hieet no janem Profeet, woat utem Volkj vetilcht woaren». {5Mo.18,15.18.19}

²⁴Un uk aule Profeeten von Samuel aun un siene Nofolja, soo väle von an jerät ha, ha uk dise Doag vekjindicht.

²⁵Jie sent de Säns de Profeeten un en däm Bunt met enjeschloten, däm Gott met onse (june) Vodasch jeschloten haft, endäm hee to Abraham säd: «Un en dienem Somen (Nokomen) woaren aule Jeschlajchta oppe Ieed jesäajent». {1Mo.22,18}

²⁶Ieeschtens fa junt haft Gott sienen Kjnajcht (Jesus) oppstonen loten, un schekjt am, om junt to säajnen, endäm sikj een jiedra wajch dreit (bekjieet) von siene (june) beese Doten (Woakjen).