Read De Bibel JHF Aposteljeschicht 9 Bible Online

Aposteljeschicht 9 - De Bibel JHF bible

Aposteljeschicht 9

¹Oba Saul, schnoof noch dreiwent met Mort jäajen däm Har siene Jinja, jinkj nom Huagapriesta

²un bedd am om Breew no Damaskus aun de Sienagogen, doamet, wan hee doa eenje dee opp disem nieen Wajch wieren, finjt, soo aus Mana uk Frues, hee dän jebungen no Jerusalem fieet (brinjt).

³Oba aus hee doahan jinkj, passieed daut, aus hee dicht bie Damaskus wia. Un plazlich scheen am een Licht vom Himmel;

⁴un oppe Ieed jefollen, hieed hee eene Stemm, dee to am säd: Saul, Saul, waut vefolchst du mie?

⁵Oba hee säd: Wäa best du, Har? Oba hee säd: Ekj sie Jesus, däm du vefolchst.

⁶Doch sto opp un go enne Staut nenn, un daut woat die jesajcht woaren, waut du doonen saust.

⁷Oba de Mana, dee met am oppem Wajch wieren, stunden stomm (wundaden sikj), hieeden zwoa de Stemm, oba sagen kjeenem.

⁸Oba Saul stunt opp vonne Ieed; oba aus siene Uagen op wieren, sach hee nuscht (kjeenem). See leiden am oba aune Haunt un fieeden am no Damaskus.

⁹Un hee wia dree Doag blint un aut nich un drunk nich.

¹⁰Oba doa wia een Jinja en Damaskus met Nomen Ananias, un de Har säd to am en eenem Jesecht: Ananias! Hee oba säd: Kjikj, hia sie ekj, Har!

¹¹Oba de Har säd to am: Sto opp un go no de Gauss, jenant de Jlikje, un sieekj em Hus Judas no eenem met Nomen Saul, ut Tarsus, dan kjikj, hee bät;

¹²un hee haft [en eenem Jesecht] eenen Maun jeseenen, met Nomen Ananias, de hankjeem un am de Henj oppläd, doamet hee wada seenent woat.

¹³Oba Ananias auntwuad: Har, ekj ha von väle, von disem Maun jehieet, wooväl Beeset hee diene Heilje en Jerusalem jedonen haft.

¹⁴Un hia haft hee Vollmacht von de Huagepriesta, aule to faslen dee dienen Nomen aunroopen.

¹⁵Oba de Har säd to am: Go han; dan disa es mien uterwäldet Jefäss, mienen Nomen vere Velkja aus uk Kjennichs un de Säns Israel to droagen.

¹⁶Dan ekj woa am wiesen, wooväl hee fa mienem Nomen lieden mott.

¹⁷Oba Ananias jinkj han un jinkj en daut Hus nenn; un läd am de Henj opp, un hee säd: Brooda Saul, de Har haft mie jeschekjt, Jesus, dee die oppem Wajch bejäajend, opp däm du kjeemst, doamet du wada seenent un met Heiljen Jeist erfelt woascht.

¹⁸Un plazlich follen aus Scheepen von siene Uagen auf, un hee sach wada, un stunt opp un hee leet sikj deepen.

¹⁹Un aus hee jejäten haud, kjrieech hee wada Krauft. Oba hee wia atelje Doag bie de Jinja en Damaskus.

²⁰Un sooboolt vekjindijd hee enne Sienagogen Jesus, daut disa de Sän Gottes es.

²¹Oba aule dee daut hieeden wundaden sikj un säden: Es disa nich dee, dee en Jerusalem dee ombrocht, dee disen Nomen aunroopen, un wia hee nich doatoo hiahäa jekomen, om dee jefasselt vere Huagapriesta to brinjen?

²²Oba Saul wort noch mea jestoakjt, un brocht de Juden dee en Damaskus wonden derchenaunda, endäm hee bewees, daut disa de Jesaulwda (Christus) es.

²³Oba aus väl Doag vegonen wieren, beschlooten de Juden, am omtobrinjen.

²⁴Oba däm Saul wort äa Aunschlach (Väahaben) bekaunt. Oba see bewoakten uk de Stautspuaten Dach uk Nacht, doamet see am ombrinjen kunnen.

²⁵Oba siene Jinja neemen am enne Nacht un leeten am en eenem Korf derch een Loch eene Waunt rauf.

²⁶Oba aus hee no Jerusalem jekomen wia, vesocht hee, sikj de Jinja auntoschluten; un aule enjsten sikj fa am, un jleewden nich daut hee een Jinja es.

²⁷Oba Barnabas naum sikj am aun un brocht am no de Apostel un vetald an, woo hee oppem Wajch däm Har jeseenen haft, un daut hee to am jerät haft, un woo hee en Damaskus frie un mootich jerät haft em Nomen Jesus.

²⁸Un hee jinkj ut un en met an en Jerusalem [un] räd frie un mootich em Har sienen Nomen.

²⁹Hee räd un street met de Hellenisten (griechische Juden), oba dee vesochten am omtobrinjen.

³⁰Oba aus de Breeda enworden, brochten see am rauf no Cäsarea un schekjten am no Tarsus.

³¹Soo haud de Jemeent en gaunz Judäa un Galiläa un Samaria Fräd un buden sikj opp un waundelden enne Harn Forcht un vemieeden sikj derch dän Troost vom Heiljen Jeist.

³²Oba daut passieed, daut Petrus, aus hee derch aule Uaten reisd, uk no de Heilje rauf kjeem, dee en Lieda wonden.

³³Oba hee funk doa eenen Maun met Nomen Äneas, dee aul acht Joa em Bad lach, wiels hee jelämt wia.

³⁴Un Petrus säd to am: Äneas, Jesus Christus heelt die; sto opp un moak die selfst dien Bad! Un plazlich stunt hee opp.

³⁵Un daut sagen am aula, de en Lieda un Scharon wonden, dee sikj toom Har bekjieeden.

³⁶Oba en Joppe wia eene Jinjarin met Nomen Tabita, waut vedolmetscht heet: Dorkas (Ree); dise wia rikj aun goode Woakjen un Aulmoosen, dee see eewd.

³⁷Oba daut passieed aun jane Doag, daut see krank wort un storf. Un aus see ar jewoschen hauden, läden see ar en eene Bowastow.

³⁸Oba wiels Lieda dicht bie Joppe es, schekjten de Jinja, aus see jehieet hauden, daut Petrus doa es, 2 Mana no am, un bedden. Wacht (vetrakj et) nich, no ons to komen.

³⁹Oba Petrus stunt opp un jinkj met an; aus hee aunjekomen wia, fieeden see am en de Bowastow. Un aule Wätfrues hielden un kjeemen no am, un weesen am de Rakj un Kjleeda, de Dorkas jemoakt haud, aus see bie an wia.

⁴⁰Petrus oba schekjt aule rut, kjneed sikj dol un bäd. Un dreid sikj no de Doodje un säd: Tabita, sto opp! Oba see muak äare Uagen op, un aus see Petrus sach, sad see sikj han.

⁴¹Hee oba jeef ar de Haunt un recht ar opp un roopt de Heilje un Wätfrues un stald ar läwendich doa.

⁴²Oba dit wort en gaunz Joppe bekaunt, un väle kjeemen toom Gloowen aum Harn.

⁴³Daut passieed oba, daut hee väl Doag en Joppe bleef, bie eenem jewessen Simon, eenem Ladajoawa.