Read De Bibel JHF Reema 12 Bible Online

Reema 12 - De Bibel JHF bible

Reema 12

¹Aulsoo ekj vemon junt, Breeda, biem (derch) Erboarmen Gottes, june Liew aus läwendje Opfa to brinjen (hantojäwen), heiljet, Gott wooljefaulnet Opfa, daut es jun veninftja Gottesdeenst.

²Un paust junt Selfst (Wäsent) nich dise Welt aun, sonda lot junt omendren (vewaundlen, veendren) derch de niee Jesennunk, doatoo, daut jie beuadeelen kjennen, waut de goode un wooljefaulja un vollkomne Wellen Gottes es.

³Oba ekj saj derch de Jnod, dee mie jejäft wort, jiedrem, de unja junt es, nich hecha von sikj to denkjen, aus sikj to denkjen jeziemt, oba soo to denkjen, daut hee besonnen (bedocht) es, aus Gott jiedrem daut een jewesset Mot von Gloowen toojedeelt haft.

⁴Dan soo aus wie en eenen Lief väl Jläda ha, oba de Jläda nich aule daut selje to doonen (Oppgow) ha,

⁵soo sent wie, de Väle, een Lief en Christus, em eenselnen oba Jläda von (to) eenaunda.

⁶Oba wie ha veschiedne Jnodengowen, no de Jnod de ons jejäft es; daut es Profezeien, nom Mot vom Gloowen (em Äwareenstemmen met däm Gloowen);

⁷es et Deenst, soo lot ons em Deenst bliewen; es et, dee doa lieet, enne Lia;

⁸es et, dee doa ermont, en de Ermonunk; dee doa metdeelt, en Eenfault (wellich un friejäwrich); wäa doa väasteit, met Iewa (met Fliet); dee doa Erboarmen eeft, met Freidichkjeit.

⁹De Leew es ojjeheichelt. Haust daut Beese, hoolt faust aum Gooden.

¹⁰Enne Broodaleew siet ennalich unjarenaunda Leefhabent, en Iea komt eena däm aundren entjäajen (väatrakjen),

¹¹em Iewa nich trigjtrakjent, em Jeist brennent, däm Har deenent.

¹²Enne Hopninj freit junt; enne Bedrenkjnis siet staunthauft; em Jebäd hoolt aun;

¹³aun de Bedrenkjnisen de Heilje nämt Aundeel; siet oppnäment un gaustfrie.

¹⁴Säajent dee junt vefoljen; säajent, un veflucht (vedaumt) nich.

¹⁵Freit junt met dän, dee sikj freien, hielt met de Hielende.

¹⁶Siet en een Senn (eenich) unjarenaunda; sent nich no (opp) huage Dinj, sonda hoolt junt to de Läaje (Unjaschte); siet nich bie (en) junt selfst kluak.

¹⁷Vejelt kjeenem schlajchtet met schlajchtet; siet bedocht opp daut Goode ver aule Menschen.

¹⁸Wan mäajlich, soo väl aun junt licht, siet met aule Menschen en Fräd.

¹⁹Eeft nich en junt selfst Rach, Jeleewde, sonda jäft Rum däm Oaja Gottes; dan daut steit jeschräwen: «De Rach es miene; ekj woa vejelten, sajcht de Har». {5Mo.32,35}

²⁰Väl mea: «Wan dienen Fient hungat, soo jeff am to äten; wan am darscht, soo jeff am to drinkjen; wan du dit deist, woascht du Fiakolen opp sien Haupt saumlen». {Spr.25,21.22}

²¹Lot die nich von daut Beese unjakjrieen (äwawinden, besiejen); sonda jewenn (äwawind) daut Beese met Goodet.