Read De Bibel JHF Reema 15 Bible Online

Reema 15 - De Bibel JHF bible

Reema 15

¹Oba wie, de Stoakje, sent schuldich, de Schwakheiten de Schwake to droagen un nich ons selfst to jefaulen.

²Un jieda von ons saul jefaulen däm Näakjsten toom Gooden, un toom oppbuen.

³Dan uk de Christus haft nich sikj selfst jefollen, oba aus jeschräwen steit: «De Spott (beschuldjen) von dän, dee die schellen, es opp mie jefollen». {Ps.69,10}

⁴Dan aules, waut verhäa jeschräwen worden es, es to onse Belierunk jeschräwen, doamet wie derch de Jedult un derch dän Troost de Schreften de Hopninj ha.

⁵Oba dee Gott de Jedult un de Oppmuntrunk (Troost) mucht junt jäwen, en een Senn (eenich) unjarenaunda to sennen, soo aus Christus Jesus,

⁶doamet jie eenstemmich en een Senn met een Mul dän Gott un Voda von onsem Har Jesus Christus veharlichen.

⁷Doawäajen nämt junt unjarenaunda opp, aus uk Christus junt aunjenomen haft, to Iea Gottes.

⁸Dan ekj saj, daut [Jesus] Christus een Deena de Beschniedinj (de Juden) jeworden es om de Woarheit Gottes wellen, om de Vespräakjungen aune Vodasch to bestädjen;

⁹oba daut de Heiden fa de Erboarmungen Gott veharlichen (preisen), aus jeschräwen steit: «Doawäajen well ekj die mank de Heiden lowen (veharlichen), un dienen Nomen Loffleeda sinjen». {Ps.18,50}

¹⁰Un wada sajcht hee: «Freit junt, jie Heiden, met sien Volkj». {5Mos.32,43}

¹¹Un wada: «Loft däm Har, aule Heiden, un am lowen sellen aule Velkja!» {Ps.117,1}

¹²Un wada sajcht Jesaja: «Doa woat sennen de Wartel Isai un dee doa oppsteit, äwa de Heiden to harschen, opp däm de Heiden hopen». {Jes.11,10}

¹³De Gott de Hopninj oba erfelt junt met aula Freid un Fräd em Gloowen, daut jie rikj (äwarikj) sent en de Hopninj derch de Krauft vom (em) Heiljen Jeist.

¹⁴Oba ekj sie äwazeicht, miene Breeda, waut junt betraft, daut uk jie selfst voll goodet sent, erfelt met aula Erkjantnis un kjennen junt eenaunda ermonen.

¹⁵Ekj ha oba toom Deel junt zimlich driest jeschräwen, [Breeda,] om junt denkjen to halpen, wäajen de Jnod, dee mie von Gott jejäft es,

¹⁶om een Deena Christus Jesus fa de Heiden to sennen, priestalich deenent aun de frooe Bootschoft Gottes, doamet woat daut Opfa de Heiden aunjenäm, jeheilicht derch dän Heiljen Jeist.

¹⁷Ekj ha aulsoo waut to riemen (stolt to sennen) en Christus [Jesus], en de Dinj, ver Gott.

¹⁸Dan ekj woa nich woagen, waut von däm to sajen, waut Christus nich derch mie jewirkjt haft toom Jehuarsom de Heiden derch Wuat un Woakj,

¹⁹en de Krauft von Tieekjen un Wunda, en de Krauft vom Jeist [Gottes], doahäa ha ekj von Jerusalem un em Omkjreis (runtom) bot no Illierien de frooe Bootschoft von Christus voll vekjindicht,

²⁰soo oba miene Iea doarenn sieekj (un mie aulsoo Iewa), de frooe Bootschoft to vekjindjen, nich doa, wua Christus aul jenant (vekjindicht) worden es, doamet ekj nich opp eenen framden Grunt bu;

²¹sonda aus jeschräwen steit: «Den nich von am vekjindicht jeworden es, dee sellen seenen, un dee nich jehieet ha, sellen vestonen». {Jes.52,15}

²²Doawäajen sie ekj uk foaken vehindat worden, no junt to komen.

²³Oba nu, doa ekj nich mea Rum ha en dise Jäajenden un grootet Velangen, no junt to komen aul väle Joaren,

²⁴wan ekj no Spanien reis...; dan hop ekj, oppe derchreis junt to seenen un von junt doahan bejleit to woaren, wan ekj mie aun junt, ieescht mol - toom Deel, erfrescht (ooda mien Hunga no junt jestelt) ha.

²⁵Nu oba reis ekj no Jerusalem em Deenst fa de Heilje.

²⁶Dan daut haft Mazedonien un Achaja fa goot jehoolen, een Tieekjen de Jemeenschoft to veaunstaulten (Jelt tooplajen), fa de Oame mank de Heilje en Jerusalem.

²⁷Jo, see ha daut fa goot jehoolen, un zwoa sent see äare Schildna. Dan wan de Heiden äa jeistlichet Goot deelhauftich jeworden sent, soo sent see schuldich, an uk em fleeschlichen to deenen.

²⁸Wan ekj dit nu erfelt ha un an dise Frucht secha enjehendicht ha, soo well ekj äwa junt no Spanien aufreisen.

²⁹Oba ekj weet, daut, wan ekj no junt kom, ekj erfelt met däm Säajen Christus komen woa.

³⁰Oba ekj ermon junt, Breeda, bie onsem Harn Jesus Christus un derch de Jeistesleew, met mie to kjamfen em Jebäd fa mie to Gott,

³¹doamet ekj von de Onjleewende (Onjehuarsome) en Judäa jerat woa, un mien Deenst fa Jerusalem dän Heiljen aunjenäm es;

³²doamet ekj derch dän Wellen Gottes met Freid no junt kom un ekj met (bie) junt Ru finj (jestoakjt woa).

³³Oba de Frädens Gott es met junt aulem! Amen.