Read De Bibel JHF Reema 9 Bible Online

Reema 9 - De Bibel JHF bible

Reema 9

¹Ekj saj de Woarheit en Christus, ekj lieej nich, endäm mien Jewessen met mie Zeichnis em Heiljen Jeist jeft,

²daut ekj groote Truarichkjeit un nich opphierende Weedoag ha dee nich opphieet en mien Hoat;

³ekj wenscht nämlich, ekj selfst von Christus vebaunt (veflucht) to sennen fa miene Breeda, mien Frintschoft nom Fleesch;

⁴dee Israeliten sent, dee äare, de Sänschoft es un de Harlichkjeit un de Oppmuntrunk (Troost) un de Jesazjäwunk un de Gottesdeenst un daut Vespräakjen;

⁵dee, äare Vodasch sent, un ut däm, nom Fleesch no, de Christus es, dee äwa aules es, Gott jepriest (jeloft) en Eewichkjeit. Amen.

⁶Oba nich, aus wan daut Wuat - Gottes nutzloos (falich) jeworden wia; dan nich aule, de von Israel staumen (sent), dee sent Israeliten,

⁷uk nich, wiels see Somen (Nokomen) von Abraham sent, sent aule Kjinja, sonda «En Isaak woat die een Somen (Nokomen) jenant woaren». {1Mos.21,12}

⁸Daut es: Nich de Kjinja vom Fleesch, dee sent Kjinja Gottes, oba de Kjinja de Vespräakjunk woaren aus Somen (Sot) jeräakjent (jetalt).

⁹Dan daut Wuat waut Gott vesproaknen haft es: «Om dise Tiet woa ekj komen, un Sara woat eenen Sän ha». {1Mos.18,10}

¹⁰Oba nich blooss dit, oba uk aus Rebecka Schwanga wia von Eenem, von Isaak, onsem Voda,

¹¹dan aus de Kjinja (daut Poakje) noch nich jebuaren wieren un noch nich Goodet ooda Beeset jedonen hauden, (doamet no de Utwol de Rotschluss Gottes blift,

¹²nich ut Woakjen, oba von däm Beroopenen aufhenjich), wort to ar jesajcht: «Dee Elsta woat däm Jinjren deenen»; {1Mos.25,23}

¹³aus jeschräwen es (steit): «Jakob ha ekj jeleeft, oba Esau ha ekj jehaust». {Mal.1,2.3}

¹⁴Waut sell wie dan sajen? Es veleicht Ojjerajchtichkjeit bie Gott? Daut mucht nich passieren!

¹⁵Dan hee sajcht to Moses: «Ekj woa bejnodjen, wäm ekj bejnodjen woa, un ekj woa mie erboarmen, wäm ekj mie erboarm woa». {2Mos.33,19}

¹⁶Aulsoo licht daut nu nich aun däm Wellenden, uk nich aun däm Ranenden, sonda aun däm erboarmenden Gott.

¹⁷Dan de Schreft sajcht toom Farao: «Äwens doatoo ha ekj die erwakjt, daut ekj miene Krauft aun die bewies, un daut mien Nomen vekjindicht woat oppe gaunze Ieed». {2Mos.9,16}

¹⁸Aulsoo nu, wäm hee well, erboarmt hee sikj, oba wäm hee well, vehoat hee.

¹⁹Du woascht nu to mie sajen: Wuarom es hee dan noch ontofräd (schellt hee dan noch)? Dan wäa wadasteit sienen Wellen?

²⁰Oo Mensch, wäa best du dan ieejentlich, dee du Gott jäajenäwa rätst? Woat veleicht daut Jemoakte to däm dee daut jemoakt haft sajen: Wuarom hast du mie soo jemoakt?

²¹Ooda haft de Toppstrikja nich Macht äwa däm Leem, ut däm selwjen Leem een Jefäss to Iea un daut aundre to Oniea to moaken?

²²Oba wan Gott wull, sien Oaja wiesen un siene Macht weeten to loten, met väl Jedult jedroacht haft de Jefässa toom Oaja, dee jemoakt sent toom venichten;

²³un doamet hee toweeten lat dän Rikjtum siena Harlichkjeit aun de Jefässa de Bejnodjunk (Erboarmen), dee hee verhäa reed jemoakt haft to Harlichkjeit,...?

²⁴Aus dise, haft hee ons uk beroopen, nich blooss ut de Juden, oba uk ut de Heiden.

²⁵Soo aus hee uk en Hosea sajcht: «Ekj woa Nich-mien-Volkj mien Volkj nanen, un dee Nich-Jeleewde Jeleewde nanen». {Hos.2,23}

²⁶«Un daut woat passieren, aun däm Uat, wua to an jesajcht wort: Jie sent nich mien Volkj, doa woaren see Säns vom (däm) läwendjen Gottes jenant woaren». {Hos.1,10}

²⁷Oba Jesaja roopt äwa Israel ut: «Wudd de Zol de Säns Israel aus de Saunt aum Mäa, blooss de Äwajebläwne (daut latste Poat) woat jerat woaren.

²⁸Dan endäm hee daut Wuat erfelt un vekjartat, woat de Har daut oppe Ieed utfieren». {Jes.10,22-23}

²⁹Un soo aus Jesaja verhäa jesajcht haft: «Wan nich de Har Zeebaot ons Nokomenschoft äwajeloten haud, soo wia wie aus Sodom jeworden un aus Gomorra wia wie jeworden». {Jes.1,9}

³⁰Waut sell wie dan sajen? Daut dee vonne Heiden, dee nich no Jerajchtichkjeit sträwden, ha Jerajchtichkjeit erlangt, oba eene Jerajchtichkjeit, dee ut Gloowen es.

³¹Oba Israel, eenem Jesaz de Jerajchtichkjeit nosträft, to disem Jesaz nich jekomen (jelangt) es.

³²Wuarom? Wiels daut nich ut Gloowen, oba aus ut Woakjen passieet. See ha sikj jestat aun däm Stolpasteen,

³³aus jeschräwen steit: «Kjikjt, ekj laj en Zion een Stolpasteen, un eenen Steen toom Oajanis, un wäa aun am jleeft, woat nich to Schaund woaren». {Jes.28,16}