Read De Bibel JHF 1. Korinta 1 Bible Online

1. Korinta 1 - De Bibel JHF bible

1. Korinta 1

¹Paulus, beroopna Apostel Jesus Christus derch Gottes Wellen, un Sostenes, de Brooda,

²aun de Jemeent Gottes, dee en Korint es, aun de Jeheilichte en Christus Jesus, de beroopne Heilje, met aule, dee aun jiedrem Uat däm Nomen von onsem Harn Jesus Christus aunroopen, bie an un bie ons.

³Jnod junt un Fräd von Gott, onsem Voda, un däm Harn Jesus Christus!

⁴Ekj dank mienem Gott aule Tiet waut junt betraft, fa de Jnod Gottes, dee junt jejäft es en Christus Jesus,

⁵daut jie en am en aulem rikj jeworden sent, en aulet Wuat (aulet Räden) en aule Erkjantnis,

⁶aus daut Zeichnis von Christus mank junt jestoakjt (bestädicht) worden es,

⁷soo daut jie en (aun) kjeene Jnodengow Mangel ha, endäm jie de Openboarunk von onsem Harn Jesus Christus luaren,

⁸dee junt uk stoakjen woat bot aum Enj, daut jie onen Dodel (onen Aunkloag) sent aum Dach von onsem Harn Jesus Christus.

⁹Gott es tru, derch dän jie beroopen worden sent en de (to) Jemeenschoft met sienem Sän Jesus Christus, onsem Harn.

¹⁰Oba ekj vemon junt, Breeda, derch dän Nomen von onsem Harn Jesus Christus, daut jie aula daut selje räden un nich Spoolinjen mank junt sent, sonda daut jie en däm seljen Senn un en dee selje Meeninj voll (gaunz) toophoolent (eent) sent.

¹¹Dan daut es mie von junt jesajcht worden, miene Breeda, derch de Lied de Cloe, daut Striedichkjeiten mank junt sent.

¹²Oba ekj saj dit, daut jiedra von junt sajcht: Ekj, von miene Sied, sie däm Paulus, ekj oba däm Apollos, ekj oba däm Kefas, ekj oba Christus siena.

¹³Es de Christus jedeelt? Es veleicht Paulus fa junt jekjriezicht worden, ooda sent jie opp dän Nomen Paulus jedeept worden?

¹⁴Ekj dank Gott, daut ekj kjeenem von junt jedeept ha, buta Krispus un Gajus,

¹⁵om daut nich wäa sajcht, daut jie opp mienem Nomen jedeept worden sent.

¹⁶Oba ekj ha uk Stefanas sien Hus jedeept; sest weet ekj nich, auf ekj noch aundre jedeept ha.

¹⁷Dan Christus haft mie nich jeschekjt to deepen, sonda de frooe Bootschoft to vekjindjen; nich en Weisheit em räden, doamet daut Kjriez Christus nich sennloos jemoakt woat.

¹⁸Dan daut Wuat vom Kjriez es dän (deejanje), dee veloaren gonen, Noaheit; ons oba, dee wie jerat woaren, es daut Gotteskrauft.

¹⁹Dan daut steit (es) jeschräwen: «Ekj well de Weisheit de Weise venichten, un de Kluakheit de Kluake well ekj wajch doonen (veschmieten)». {Jes.29,14}

²⁰Wua es een Weisa? Wua een Schreftjelieeda? Wua een Wuatfiera en dise Welt? Haft nich Gott de Weisheit de Welt to Noaheit jemoakt?

²¹Dan wiels en de Weisheit Gottes de Welt derch de Weisheit Gott nich erkjant haft, haft Gott fa goot jefungen, derch de Noaheit de Vekjindjunk de Jleewende to raden;

²²dan no eene Sied han (eenatlei) fodren de Juden Tieekjen, un no de aundre Sied han sieekjen de Griechen Weisheit;

²³oba wie vekjindjen Christus aus jekjriezicht, de Juden een Oajanis, de Heiden eene Noaheit,

²⁴an oba, dän Beroopnen, Juden aus uk Griechen, Christus, Gottes Krauft un Gottes Weisheit;

²⁵dan daut Onweise (Onsennje) Gottes es weisa aus de Menschen, un daut Schwake Gottes es stoakja aus de Menschen.

²⁶Dan erkjant (kjikjt opp) june Beroopunk, Breeda, dautet nich väl Weise nom Fleesch, nich väl Majchtje, nich väl Adelje (huach jeachte) sent;

²⁷sonda daut Onweise de Welt haft Gott uterwält, doamet hee de Weise beschämt; un daut Schwake de Welt haft Gott uterwält, doamet hee daut Stoakje beschämt (to Schaund moakt);

²⁸un daut Oam jebuarne (nich huach jeachte) de Welt un daut veacht wort haft Gott uterwält, [un] daut, waut nich es, doamet hee daut, waut doa es, tonicht moakt,

²⁹doamet sikj ver Gott kjeen Fleesch riemt (pucht).

³⁰Oba von am häa sent jie en Christus Jesus, dee ons es (to) Weisheit von Gott jeworden un to Jerajchtichkjeit un Heiljunk un Erleesunk;

³¹doamet, aus jeschräwen steit (es): «Wäa sikj riemt, dee riem sikj metem (en däm) Harn». {Jer.9,23.24; Jes.45,25}