Read De Bibel JHF 2. Korinta 11 Bible Online

2. Korinta 11 - De Bibel JHF bible

2. Korinta 11

¹Ekj wull, jie muchten een bät Noaheit von mie vedroagen; oba jo, jie vedroagen mie uk.

²Dan ekj sie iewrich om junt met Gottes Iewa; dan ekj ha junt eenem [eensjen] Maun aunvetrut (Velafnis), om junt aus eene reine Junkfru Christus väatostalen (to brinjen). {Ef.5,26.27}

³Oba ekj ha Angst, daut veleicht, aus de Schlang Eva derch äare Lest veleid (vefieed), [soo] worden uk june Jedanken vedorwen un wajchjefieet von de Eenfault (Oschult) un [Reinheit] Christus jäajenäwa.

⁴Dan wan dee, dee doa kjemt, eenen aundren Jesus vekjindicht, däm wie nich vekjindicht ha, ooda ha jie eenen aundren Jeist jekjräajen, däm jie nich jekjräajen ha, ooda eene aundre frooe Bootschoft, dee jie nich aunjenomen ha, daut vedroag jie goot.

⁵Dan ekj meen, daut ekj en nuscht trigj jebläwen sie hinja dän groote (äwa aule Moten faulsche) Apostel.

⁶Oba wan ekj uk een onjelieeda em Räden sie, soo doch nich enne Erkjantnis; sonda en aule Dinj sent wie junt en aulem openboa jeworden.

⁷Ooda ha ekj eene Sind begonen, endäm ekj mie selfst läach hool, doamet jie erhowen woaren, wiels ekj junt de frooe Bootschoft Gottes {10,14} emsonst vekjindicht ha?

⁸Aundre Jemeenten ha ekj berooft, endäm ekj Loon neem om junt to deenen.

⁹Un aus ekj bie junt wia un en Noot kjeem, ha ekj kjeenem belaust, (dan mien Mangel druagen de Breeda, dee von Mazedonien kjeemen); un ekj hilt mie en aulem, junt nich ne Laust to sennen, un woa mie bewoaren.

¹⁰Daut es de Woarheit Christi en mie, daut dit Riemen nich woat, von mie, toom stellsennen jebrocht enne Jäajent von Achaja.

¹¹Wäajen waut? Wiels ekj junt nich leef ha? Gott weet daut.

¹²Waut ekj oba doo, woa ekj uk doonen, doamet ekj dän de Jeläajenheit aufschnied, dee eene Jeläajenheit wellen, daut en däm, en däm see sikj riemen, jefungen woaren aus uk wie.

¹³Dan soone sent faulsche Apostel, veleidende Oabeida, dee sikj en äare Jestault von Apostel Christi vewaundlen.

¹⁴Un daut es kjeen Wunda, dan selfst de Soton vewaundelt sikj en siene Jestault en een Enjel vom Licht;

¹⁵daut es aulsoo nuscht Besondret, wan uk siene Deena sikj en äare Jestault vewaundlen aus Deena de Jerajchtichkjeit, dän äa Enj woat no äare Woakjen sennen.

¹⁶Noch eenmol saj ekj: Kjeena saul jleewen daut ekj een Noa sie; wan oba nich, soo nemt mie doch aus eenen Noa opp, doamet uk ekj mie een bät riem.

¹⁷Waut ekj räd, räd ekj nich soo aus vom Harn, sonda aus en Noaheit, en dise Loag (em Toovetruen) toom Riemen.

¹⁸Doa väle sikj nom Fleesch riemen, well uk ekj mie riemen.

¹⁹Jie vedroagen wellich de Noaren, doa jie veninftich (kluak) sent.

²⁰Dan jie vedroagen daut, wan junt wäa veskloft, wan junt wäa oppfrat, wan junt wäa jript (Schlenjen stalt), wan sikj wäa äwahäft, wan junt wäa em Jesecht schleit.

²¹Too miene Schaund saj ekj dit, soo aus et fauststeit, daut wie doatoo schwak jewast sent. Oba met waut irjent wäa driest es, (ekj räd en Noaheit), sie uk ekj driest.

²²Sent see Hebräa? Ekj uk. Sent see Israeliten? Ekj uk. Sent see Abraham sien Somen? Ekj uk.

²³Sent see Deena Christi? (Ekj räd onsennich), ekj sie et mea. En Mieej väl mea, väl mea en Jefenkjnisen, en Schläaj väl mea, foaken en Doodesnoot (Doodesjefoa).

²⁴Vonne Juden ha ekj fief Mol 40 Heiw jekjräajen weinja eenen. {5Mo.25,3}

²⁵dree Mol sie ekj met Wäden (Stakja) jeschloagen worden, eenmol sie ekj jesteenicht worden, dree Mol ha ekj Scheppbruch jeläden, eene Nacht un een Dach ha ekj em deepen Mäa toojebrocht;

²⁶foaken opp Reisen, en Jefoa oppe Flusse (Riefasch), en Jefoa von Reibasch, en Jefoa von mienem Volkj, en Jefoa von Heiden, en Jefoa enne Staut, en Jefoa enne Wieste, en Jefoa oppem Mäa, en Jefoa unja faulsche Breeda,

²⁷en Mieej un Schwierichkjeiten, en Schloploosichkjeit (schloploose Nachten), en Hunga un Darscht, foaken em Fausten, en Kold un onen Kjleeda;

²⁸buta däm, waut butajeweenlich es, noch daut, waut jieda Dach opp (aun) mie aunkjemt; de Sorjen om aule Jemeenten.

²⁹Wäa es schwak, un ekj sie nich schwak? Wäa nemt Aunstoos, un ekj brenn nich?

³⁰Wanet jeriemt (jepucht) sennen mott, soo well ekj mie doamet riemen, waut miene Schwakheit betraft.

³¹De Gott un Voda vom Harn Jesus weet, dee jepreist (jeloft) es en Eewichkjeit, daut ekj nich lieej.

³²En Damaskus leet de Stauthoola vom Kjennich Aretas de Staut de Damaszena bewoaken, om mie fausttonämen,

³³un ekj wort en eenem Korf derch een Fensta aune Mia (Waunt) rauf jeloten un ekj kjeem von siene Henj wajch.