Read De Bibel JHF 2. Korinta 7 Bible Online

2. Korinta 7 - De Bibel JHF bible

2. Korinta 7

¹Aulsoo, doa wie dise Vespräakjungen ha, Jeleewde, lot ons reinjen von jiedre fleeschliche Onreinichkjeit un daut vom Jeist, endäm wie de Heilichkjeit vollbrinjen enne Forcht Gottes.

²Nämt ons opp; wie ha kjeenem Orrajcht jedonen, wie ha kjeenem vedorwen, wie ha kjeenem bejensicht.

³Nich toom Veuadeelen saj ekj daut; dan ekj ha verhäa jesajcht, daut jie en onse Hoaten sent, om met to stoawen un met to läwen.

⁴Groot es miene Friemootichkjeit to junt, groot es mien riemen (puchen) junt haulwen; ekj sie met Troost erfelt, ekj sie äwafelt von Freid en aul onse Bedrenkjnis.

⁵Dan uk, aus wie no Mazedonien jekomen wieren, haud ons Fleesch kjeene Ru, sonda wie worden en aulem bedrenjt; von buten ut Kaumf (Striet), ennalich Angst (Sorjen).

⁶Oba dee de Jerinje treest, es Gott, treest ons derch daut Aunkomen von Titus.

⁷Oba nich blooss derch sien Aunkomen, sonda uk derch dän Troost, derch däm hee bie junt jetreest jeworden wia, hee berecht ons jun Bangen, jun Trua, jun Iewa fa mie, soo daut ekj mie noch mea jefreit ha.

⁸Dan wan ekj uk junt derch däm Breef betriept ha, soo bedua ekj daut nich, wan uk ekj daut bedua; dan ekj see, daut jan Breef, wan uk blooss fa eene Tiet, junt betriept haft.

⁹Nu frei ekj mie, nich daut jie sent betriept jeworden, sonda daut jie toom Omdenkjen (Busse) sent betriept worden, dan jie sent no Gottes Wellen betriept worden, soo daut jie kjeenen Schoden von ons hauden.

¹⁰Dan de Betriebnis no Gottes Wellen bewirkjt Omdenkjen to Radinj; oba de Betriebnis de Welt bewirkjt dän Doot.

¹¹Dan kjikjt, äwens dit, daut jie sent no Gottes Wellen betriept worden, wooväl Bemieejunk haft daut bie junt bewirkjt! Soogoa Veteidjunk (Veauntwuatunk), soogoa Onwellen, soogoa Angst, soogoa Bangen, soogoa Iewa, soogoa Bestrofunk (Rach). En aulem ha jie junt bewäsen, daut jie aun dee Sach rein sent.

¹²Aulsoo, wan ekj junt uk jeschräwen ha, soo wia daut nich om däm Beleidja (de orrajcht jedonen haft), noch om däm Beleidijden (ojjerajcht Behaundelden) wellen, sonda doawäajen, daut jun Bemieejen openboa woat, fa onst - bie junt ver Gott.

¹³Doawäajen sent wie jetroost; oba välmea frei wie ons bie onsem Troost äwa de Freid von (det) Titus, daut sien Jeist es derch junt aula jestoakjt (oppjefrescht) worden.

¹⁴Dan wan ekj am irjentwaut äwa junt jeriemt (jepucht) ha, soo sie ekj nich beschämt worden; sonda aus wie aules en Woarheit to junt jerät ha, soo uk ons Riemen ver Titus, es Woarheit jeworden;

¹⁵uk sien Hoat es besondasch to (no) junt jeneicht, endäm hee aun junem aulem Jehuarsom denkjt, aus jie am met Forcht un Zetren oppjenomen ha.

¹⁶Ekj frei mie, daut ekj mie en aulem, opp junt, veloten kaun.