Read De Bibel JHF 2. Korinta 9 Bible Online

2. Korinta 9 - De Bibel JHF bible

2. Korinta 9

¹Dan waut däm Deenst fa de Heilje betraft, soo es daut fa mie onneedich, junt to schriewen.

²Dan ekj kjan june Wellichkjeit, met dee ekj mie junt haulwen dän Mazedonien jäajenäwa riem, daut Achaja aul tojoa reed jewast es; un jun Iewa haft väle aundre aunjespornt.

³Oba ekj ha de Breeda jeschekjt, doamet nich ons Riemen äwa junt en disem Deel emsonst wia, om daut jie, aus ekj säd, reed sent,

⁴doamet nich veleicht, wan de Mazedonien met mie komen un junt nich reed finjen, wie beschämt woaren, doamet ekj nich saj, jie, sent en dise Loag.

⁵Aulsoo hilt ekj daut fa needich, de Breeda to vemonen, daut see no junt veropp reisden un verhäa reedtomoaken, junen verhäa vesproaknen Säajen, doamet dee reed es, aus een Säajen, friewellich un nich bemott.

⁶Oba dit saj ekj: Wäa spoasom seit, woat uk spoasom arnten, un wäa rikjlich seit, woat uk rikjlich arnten.

⁷Een jiedra, woo hee sikj en sien Hoat väajenomen haft, nich ut Truarichkjeit ooda Dwank, dan eenen schaftjen Jäwa haft Gott leef.

⁸Oba daut kaun Gott, jiedre Jnod en junt toom Äwafluss brinjen, doamet jie en aulem, aulentiet jenuach Utkomen ha, un sea rikj sent to jieda goodet Woakj;

⁹aus jeschräwen steit: «Hee haft utjestreit, hee haft de Oame jejäft; siene Jerajchtichkjeit blift en Eewichkjeit». {Ps.112,10}

¹⁰Oba dee däm Seimaun daut Sot hanrieekjen un Broot toom Äten, woat junt Sot hanrieekjen un vemieren un woat waussen loten de Frucht juna Jerajchtichkjeit,

¹¹endäm jie en aulem rikj jeworden sent to aula Friejäwrichkjeit, dee derch ons, Gott, Dankboakjeit bewirkjt.

¹²Dan de Besorchnis om disen Deenst es nich blooss eene Erfellunk aun Mangel de Heilje, sonda es uk sea groot derch väl Dank aun (jäajenäwa) Gott;

¹³endäm see derch de Bewäaruk (Proow, bewiesen) en disem Deenst Gott veharlichen wäajen de Unjaordninj en junem Bekjantnis to de frooe Bootschoft von Christus un wäajen de Friejäwrichkjeit em Aundeel nämen (Poat aun haben) met an un fa aula;

¹⁴un em Jebäd fa junt, dee sikj no junt bangen, wäajen dee groote Jnod Gottes aun junt.

¹⁵Gott sie Dank fa siene Gow, dee nich to beschriewen jeit.