Read De Bibel JHF Galata 4 Bible Online

Galata 4 - De Bibel JHF bible

Galata 4

¹Oba ekj saj, solang de Oaw onmindich (nich oolt jenuach) es, unjascheed hee sikj met nuscht von eenem Sklowen, wan hee uk Har äwa aules es;

²sonda hee es unja Väaminda un Vewaulta bot dee vom Voda verhäa bestemde Tiet.

³Soo uk wie, aus wie onmindich wieren, wia wie veskloft unja de Räajel de Welt;

⁴oba aus dee bestemde Tiet jekomen wia, schekjt Gott sienen Sän, jebuaren von eene Fru, unja daut Jesaz jestalt,

⁵doamet hee dee, dee unja daut Jesaz wieren, looskoft, doamet wie de Sänschoft emfangen.

⁶Oba wiels jie Säns sent, haft Gott dän Jeist von sienem Sän en onse Hoaten jeschekjt, dee doa roopt: Abba, Voda!

⁷Doahäa, best du nich mea een Sklow, sonda - Sän; oba wan Sän, dan uk Oaw [Gottes] derch Gott.

⁸Oba donn zwoa, aus jie Gott nich kjanden, deend jie dän, dee von Natua nich Jetta sent; {2Chr.13,9}

⁹nu oba, doa jie Gott erkjant ha, oba väl mea von Gott erkjant sent, woo drei jie junt wada trigj no dee schwake un oamseelje Räajel, dän jie wada vom nieen deenen wellen?

¹⁰Jie beoobachten Doag un Moonaten un Fasttieden un Joaren.

¹¹Ekj enjst mie om junt, daut ekj veleicht emsonst aun junt jeoabeit ha.

¹²Siet aus ekj, dan (wiels) uk ekj sie aus jie, Breeda, ekj bedd junt; jie ha mie kjeen Orrajcht jedonen.

¹³Oba jie weeten, daut ekj en fleeschliche Schwakheit junt ieeschtens de frooe Bootschoft vekjindicht ha;

¹⁴un miene Vesieekjunk fa junt en mienem Fleesch, ha jie nich veacht noch aufjewäsen, sonda aus eenen Enjel Gottes ha jie mie oppjenomen, aus Christus Jesus.

¹⁵Woa es dan june Jlekjseelichkjeit? Dan ekj bezeij junt, daut jie, wan mäajlich, june Uagen utjeräten un mie dee jejäft hauden.

¹⁶Sie ekj doahäa jun Fient jeworden, wiels ekj junt de Woarheit saj?

¹⁷See iewren om junt, nich opp gooda Oat, sonda wellen junt utschluten (vonne Jemeenschoft met de Apostel), doamet jie om an iewren.

¹⁸Oba daut es goot, aulentiet em Gooden to iewren, un nich blooss, wan ekj bie junt sie.

¹⁹Miene Kjinja, om dee ekj wada Jeburtsweeen ha, bot Christus en junt Jestault aunnämt;

²⁰oba ekj wull, nu bie junt sennen un miene Stemm veendren, wiels ekj junt haulwen rotloos sie.

²¹Sajcht mie, dee jie unja daut Jesaz sennen wellen, hia jie daut Jesaz nich?

²²Dan daut steit jeschräwen, daut Abraham twee Säns haud, eenen vonne Kjäakjsche (Deenstmejal) un eenen vonne Friee;

²³oba dee von de Kjäakjsche wia nom Fleesch jebuaren, dee aundra vonne Friee derch de Krauft de Vespräakjunk,

²⁴dit es sennbiltlich jerät: Dan dise (Frues) bedieden twee Ordninjen Gottes; dee eene von däm Boajch Sinai, daut Kjnajchtschoft to Welt brinjt, de Hagar es.

²⁵Oba (daut Wuat) Hagar es (bediet) de Boajch Sinai en Arabien, oba daut bediet daut vondoagsche Jerusalem, dan see läft met äare Kjinja en Kjnajchtschoft;

²⁶oba daut bowaschte Jerusalem es (dee Friee) frie, dee onse Mutta es.

²⁷Dan daut steit jeschräwen: «Sie froo, du Onfruchtboare, dee du nich jebuaren hast; bräakj ut en Jubel un schrieen (roop lud), dee du nich Jeburtsweeen hast! Dan de Kjinja de Eensome sent rikja aun Kjinja aus dee, dee dän Maun haft». {Jes.54,1}

²⁸Jie oba, Breeda, siet gaunz soo aus Isaak, Kjinja de Vespräakjunk.

²⁹Oba soo aus donn emol dee nom Fleesch jebuarna vefoljd däm nom Jeist Jebuarnen, soo uk nu.

³⁰Oba waut sajcht de Schreft: «Driew de Kjäakjsche un äaren Sän rut; dan de Sän von de Kjäakjsche saul nich oawen met däm Sän de Friee». {1Mo.21,10}

³¹Doawäajen, Breeda, wie sent nich Kjinja von de Kjäakjsche, sonda von de Friee.