Read De Bibel JHF 1. Tessalonicha 2 Bible Online

1. Tessalonicha 2 - De Bibel JHF bible

1. Tessalonicha 2

¹Dan jie selfst weeten, Breeda, ons Toogank bie junt, daut dee nich vejäfs wia;

²sonda nodäm wie en Filippi verhäa jeläden hauden un wieren meshaundelt worden, aus jie weeten, wia wie mootich (haud wie Moot jewonnen) en onsem Gott, bie junt to vekjindjen de frooe Bootschoft Gottes, unja grooten Kaumf.

³Dan onse Vemoninj wia nich ut Errtum noch ut orreina Jesennunk, noch met (ut) Lest,

⁴sonda doa wie von Gott sent fa bruckboa jefungen worden, met de Vekjindjunk de frooe Bootschoft vetrut to woaren, soo räd wie, nich om Menschen to jefaulen, sonda Gott, dee onse Hoaten prooft (unjasieekjt).

⁵Dan wie sent niemols met Schmeichelräd jekomen (omjegonen), aus jie weeten, noch met eene Uträd (hinjarigjschen Senn) to Habsucht, Gott es Zeijen;

⁶un sochten uk nich Iea von Menschen, uk nich von junt noch von aundre,

⁷wie kunnen aus Christi Apostel junt to Laust (schwoa) sennen; sonda wie sent en june Medd zoat (saunft) jewast, aus eene Mutta äare Kjinja woamt (fläacht, besorcht).

⁸Aulsoo, doa wie ons no junt bangden un een Velangen no junt hauden, wie hilden daut fa goot, junt nich blooss de frooe Bootschoft Gottes mettodeelen, sonda uk onse ieejne Seel, doawäajen, wiels jie fa ons Jeleewde jeworden sent.

⁹Dan jie denkjt doaraun, Breeda, aun onse Mieej un Aunstrenjunk; Nacht un Dach jeoabeit, om kjeenem von junt to Laust to faulen, ha wie bie junt de frooe Bootschoft Gottes vekjindicht.

¹⁰Jie sent Zeijen un Gott, woo heilich un jerajcht un schultloos wie junt jäajenäwa, de Jleewende, wieren;

¹¹aus jie weeten, daut wie jiedrem eensjen von junt, aus een Voda siene Kjinja,

¹²junt vemond un jetreest un bezeicht ha, daut jie Gott wieetvoll waundlen sellen, dee junt to sien Rikj un siene ieejne Harlichkjeit beroopt.

¹³Un doawäajen danken uk wie Gott emma (onen loostoloten) doafäa, daut, aus jie von ons daut Wuat de Bootschoft Gottes jekjräajen hauden, jie ha daut nich aus Wieed von Menschen aunjenomen, sonda, aus et en Woarheit es, aus Gott sien Wuat, daut uk en junt, de Jleewende, wirkjt.

¹⁴Dan, jie Breeda, sent Nofolja de Jemeenten Gottes jeworden, dee en Judäa sent en Christus Jesus, wiels uk jie daut selje vonne ieejne Launtslied jeläden ha, aus uk jane vonne Juden,

¹⁵dee soo aus däm Harn Jesus aus uk de Profeeten doot muaken un ons vefolcht ha un Gott nich jefollen un jäajen aule Menschen fientlich sent,

¹⁶see hindren ons, to de Heiden to räden, doamet dee jerat woaren, doatoo, daut see äare Sinden aulentiet voll moaken; oba de Oaja es äwa an bat aum Enj jekomen.

¹⁷Oba wie, Breeda, doa wie fa korte Tiet von junt jetrant wieren, nom Aunjesecht, nich nom Hoat, om soo mea ha wie ons bemieecht, met grootet Velangen, jun Aunjesecht to seenen.

¹⁸Dan wie wellen no junt komen, (ekj Paulus) eemol un twee mol, un de Soton haft ons vehindat.

¹⁹Dan wäa es onse Hopninj ooda Freid ooda Ierenkroon? Ooda sent daut nich uk jie von onsen Harn Jesus bie sien Wadakomen?

²⁰Jo, jie sent onse Iea un Freid.