Read De Bibel JHF 1. Tessalonicha 4 Bible Online

1. Tessalonicha 4 - De Bibel JHF bible

1. Tessalonicha 4

¹Aulsoo äwajens, Breeda, wie bedden un vemonen junt en däm Harn Jesus, daut, aus jie von ons emfangen ha, daut jie waundlen un sieekjen Gott to jefaulen, aus jie uk waundlen, daut jie emma mea toonämen.

²Dan jie weeten, waut fa ne Jebooten wie junt jejäft ha derch däm Harn Jesus.

³Dan dit es de Wellen Gottes; june Heiljunk, daut jie junt vonne Huararie enthoolen,

⁴daut een jiedra von junt sien ieejnet Jefäss en Heilichkjeit un Ieaboakjeit to jewennen weet,

⁵nich en Liedenschoft de Lost, aus uk de Heiden, dee Gott nich kjanen;

⁶daut hee sienen Brooda nich utnuzt noch beschummelt (em Haundlen), doawäajen, wiels de Har Racheewa es, äwa dit aules, aus wie junt uk verut jesajcht un iernsthauft bezeicht ha.

⁷Dan Gott haft ons nich to Orreinheit beroopen, sonda to (en) Heilichkjeit.

⁸Doahäa, wäa dit veacht, veacht nich eenen Mensch, sonda Gott, dee junt uk sienen Heiljen Jeist jejäft haft.

⁹Oba betrafs de Broodaleew, soo ha jie nich needich, daut wie junt schriewen, dan jie selfst sent von Gott jelieet, eenaunda to leewen;

¹⁰dan uk jie doonen daut jäajen aule Breeda, dee en gaunz Mazedonien sent. Oba wie vemonen junt, Breeda, daut jie emma mea toonämen,

¹¹un june Iea doarenn to saten, een rujet Läwen to fieren un daut ieejne to doonen un met june [ieejne] Henj to oabeiden, aus wie junt befoolen ha,

¹²daut jie aunstendich waundlen ver dee, dee doa buten sent, un kjeenem siene Unjastettunk brucken.

¹³Oba wie wellen nich, Breeda, daut jie nich weeten, betrafs de Entschlopne (dee enjeschlopen sent), doamet jie nich betriept sent aus uk dee äwaje (aundre), dee kjeene Hopninj ha.

¹⁴Dan wan wie jleewen, daut Jesus jestorwen un oppjestonen es, soo woat uk Gott dee derch Jesus Entschlopne met am brinjen (fieren).

¹⁵(Dan dit saj wie junt met daut Wuat vom Har, daut wie, de Läwendje, dee äwabliewen bot toom Aunkomen (Wadakomen) vom Harn, de Entschlopne en kjeenen Faul verut komen woaren.

¹⁶Dan de Har selfst woat bie däm befälenden Tooroop, bie de Stemm von eenem Erzenjel un bie de Posaun Gottes rauf komen vom Himmel, un de Doodes en Christus woaren toieescht oppstonen,

¹⁷dan wie, de Läwendje, de Äwajebläwne, tojlikj met an entrekjt woaren enne Wolkjen toom bejäajnen met däm Harn enne Loft; un aulsoo woa wie aulentiet biem Harn sennen.

¹⁸Doahäa, treest eenaunda met dise Wieed).