Read De Bibel JHF Josua 2 Bible Online

Josua 2 - De Bibel JHF bible

Josua 2

¹Un Josua, de Sän Nuns, schekjt von Sittim 2 Mana heimlich aus Spionen ut un säd: Got bekjikjt daut Launt un Jericho. Un see jinjen han un kaumen en daut Hus von eene Hua, met Nomen Rahab; un see läden sikj doa han.

²Un daut wort däm Kjennich von Jericho berecht un jesajcht: Kjikj, daut sent dise Nacht Mana von de Kjinja Israel hiahäa jekomen, om daut Launt too beseenen.

³Doa schekjt de Kjennich von Jericho no Rahab un leet ar sajen: Jeff de Mana rut, dee no die jekomen, dee en dienem Hus nenn jegonen sent; dan see sent jekomen, om daut Launt too beseenen.

⁴Oba de Fru neem dee twee Mana un vestuak an. Un see säd: Jo, daut sent de Mana no mie jekomen, oba ekj wist nich, wuahäa see wieren;

⁵un aus daut Dooa biem Dunkel woaren, toojeschloten woaren sull, doa jinjen de Mana rut; ekj weet nich, wuahan de Mana jegonen sent. Joacht an schwind no, dan jie woaren an ennholen.

⁶Oba see haud an oppem Dak gonen loten un unja Liengoawen vestoaken, dee see oppem Dak utjebreet haud.

⁷Un de Mana juagen an no, oppem Wajch nom Jordan, bat nom Äwagank; un maun schlot daut Dooa, sooboolt, dee an nojuagen, buten wieren.

⁸Un ea see sikj han läden, jinkj see no an oppem Dak,

⁹un säd to de Mana: Ekj weet, daut de Har junt daut Launt jejäft haft, un daut june Angst opp ons jefollen es, un daut aule Laundesbewona ver junt vezoagt sent.

¹⁰Dan wie ha jehieet, daut de Har daut Wota em Schelpmäa ver junt utjedrieecht haft, aus jie ut Ägipten jinjen, un waut jie de beid Kjennichs de Amorita jedonen, dee jantsied vom Jordan wieren, däm Sihon un däm Og, dee jie vebaunt ha.

¹¹Un wie hieeden daut, un ons Hoat vezoagd, un daut bleef kjeen Moot mea ver junt en irjent eenem Mensch; dan de Har, jun Gott, es Gott em Himmel bowen un unjen oppe Ieed.

¹²Un nu schwieet mie doch bie däm Harn, wiels ekj Goodet aun junt jedonen ha, daut uk jie aun mienem Vodahus Goodet bewiesen woaren; un jeft mie een sechret Tieekjen,

¹³un lot mienen Voda un miene Mutta un miene Breeda un miene Sestren un aul äare Aunjeheaje aum Läwen un rad onse Seelen vom Doot!

¹⁴Un de Mana säden to ar: Onse Seel saul aun june Städ stoawen, wan jie dise onse Sach nich veroden; un daut saul passieren, wan de Har ons dit Launt jeft, soo woa wie Goodet un Woarheit aun die doonen.

¹⁵Doa leet see an aun eenem Strank derch daut Fensta rauf; dan äa Hus wia aune Stautmia, un see wond aune Mia.

¹⁶Un see säd to an: Got enne Boaj, doamet dee junt nojoagen, junt nich finjen; un vestäakjt junt doa dree Doag, bat dee, dee junt nojoagen trigj jekomen sent, un nodäm got junem Wajch.

¹⁷Un de Mana säden to ar: Wie wellen oba disem dienen Eit loos sennen, däm du ons hast schwieren loten:

¹⁸Kjikj, wan wie en daut Launt komen, soo saust du dit Karmesin roodet Strank em Fensta binjen, derch däm du onst hast rauf jeloten, un saust dienen Voda un diene Mutta un diene Breeda un daut gaunze Vodahus no die en dienem Hus vesaumlen;

¹⁹un daut saul passieren, wäa ut diene Husdäa oppe Gauss gonen woat, däm sien Bloot es opp sienem Haupt, un wie woaren von onsem Eit frie sennen. Oba jiedra, dee bie die em Hus sennen woat, däm sien Bloot es opp onsem Haupt, wan de Haunt aun am aunjelajcht woat.

²⁰Un wan du dise onse Sach veroden woascht, soo woa wie dien Eit loos sennen, däm du ons hast schwieren loten.

²¹Un see säd: No june Wieed, aulsoo saul et sennen! Un see leet an, un see jinjen wajch. Un see bung daut Karmesin roode Strank em Fensta.

²²Un see jinjen wajch un kaumen enne Boaj un bleewen doa dree Doag, bat dee, dee doa an nojuagen trigj jekomen wieren. Un de Vefolja sochten an oppem gaunzen Wajch un fungen an nich.

²³Un de beid Mana kaumen trigj un kaumen vonne Boaj rauf, un see jinjen äwa un kaumen no Josua, däm Sän Nuns; un see vetalden am aules, waut an bejäajent wia.

²⁴Un see säden to Josua: De Har haft daut gaunze Launt en onse Henj jejäft, uk aule Laundesbewona sent ver ons vezoagt.