Read De Bibel JHF Josua 22 Bible Online

Josua 22 - De Bibel JHF bible

Josua 22

¹Doa roopt Josua de Rubenita un de Gadita un däm haulwen Staum Manasse,

²un hee säd to an: Jie ha aules beoobacht (jehoole), waut Moses, de Kjnajcht Gottes junt befoolen haft, un ha miene Stemm en aulem jehorcht, waut ekj junt befoolen ha.

³Jie ha june Breeda dise lange Tiet bat opp disem Dach nich veloten, un ha daut Jeboot Gottes, junem Gott, jehoolen.

⁴Un nu haft de Har, jun Gott, june Breeda too Ru jebrocht, aus hee to an jerät haft; un nu dreit junt om un got no june Zelten, en daut äjendooms Launt, daut Moses, de Kjnajcht Gottes, junt aun jane Sied vom Jordan jejäft haft.

⁵Nu acht doaropp, daut Jeboot un daut Jesaz to doonen, daut Moses, de Kjnajcht Gottes, junt befoolen haft: Däm Harn, junem Gott, too leewen un opp aul siene Wäaj too waundlen un siene Jebooten too hoolen, un am aunhenjen un am met junem gaunzen Hoaten to deenen un met june gaunze Seel.

⁶Un Josua säajend an un leet an gonen; un see jinjen no äare Zelten.

⁷Un de eene Halft von Manasse sienem Staum haud Moses en Baschan een Oawdeel jejäft; oba siene aundre Halft haud Josua met äare Breeda aun dise Sied vom Jordan, jäajen Wasten, äa Oawdeel jejäft. Un aus Josua an no äare Zelten gonen leet, doa säajend hee uk an,

⁸un hee räd to an un säd: Got trigj no june Zelten, met väl Rikjtum un met sea väl Vee, met Selwa un met Golt un met Koppa un met Iesa un met ne groote Menj Kjleeda; deelt däm Raup von june Fiend met june Breeda.

⁹Soo jinjen de Kjinja Ruben un de Kjinja Gad un de halft vom Staum Manasse trigj un jinjen vonne Kjinja Israel wajch, von Silo, daut em Launt Kanaan es, om en daut Launt Gilead too gonen, en daut äjendooms Launt, en däm see sikj aunjesiedelt hauden nom Befäl Gottes derch Moses.

¹⁰Un aus see enne Jordan Jäajent kaumen, dee em Launt Kanaan licht, doa buden de Kjinja Ruben un de Kjinja Gad un daut haulwe Staum Manasse eenen Aultoa aum Jordan, eenen Aultoa, groot von Aunseenen.

¹¹Un de Kjinja Israel hieeden sajen: Kjikj, de Kjinja Ruben un de Kjinja Gad un de haulwa Staum Manasse ha eenen Aultoa jebut, jäajenäwa däm Launt Kanaan, enne Jordan Jäajent, de Kjinja Israel jäajenäwa.

¹²Un aus de Kjinja Israel daut hieeden, doa vesaumelden see de gaunze Jemeent de Kjinja Israel no Silo, om jäajen an toom Kjrich nopp too gonen.

¹³Un de Kjinja Israel schekjten no de Kjinja Ruben un no de Kjinja Gad un nom haulwen Staum Manasse, en daut Launt Gilead; Pinehas, Eleasar sienem Sän, vom Priesta,

¹⁴un 10 Ferschten met am, je eenen Ferscht fa een Vodahus, von aule Stam Israels; un see wieren een jiedra daut Haupt von äarem Vodahus unja dee 1000 Israels.

¹⁵Un see kaumen no de Kjinja Ruben un no de Kjinja Gad un no de halft vom Staum Manasse, en daut Launt Gilead, un räden met an un säden:

¹⁶Soo sajcht de gaunze Jemeent Jahwe: Waut es daut fa eene Ontrue, dee jie jäajen däm Gott Israels begonen ha, daut jie junt vondoag vonne Nofoljen Gottes aufdreien, endäm jie junt eenen Aultoa buen, om junt vondoag jäajen däm Harn too rechten?

¹⁷Es ons daut to weinich aun de Ojjerajchtichkjeit von Peor, von dee wie ons bat vondoag noch nich jereinicht ha, un doch kaum de Ploag äwa de Jemeent Gottes?

¹⁸Un jie, jie dreien junt vondoag vonne Nofoljen Gottes auf! Un daut woat passieren, go jie vondoag jäajen däm Harn, soo woat hee morjen äwa de gaunze Jemeent Israels oajalich.

¹⁹Un doch wan daut Ieejendooms Launt onrein es, soo komt äwa en daut äjendooms Launt Gottes, woa de Wonunk Gottes steit, un siedelt en onse Medd aun, oba stalt junt nich jäajen däm Harn, un jäajen ons, endäm jie junt eenen Aultoa buen buta däm Aultoa Gottes, onsem Gott.

²⁰Haft nich Achan, de Sän Serach, Ontru aun däm Vebaunten begonen? Un een Oaja kaum äwa de gaunze Jemeent Israels; un hee kaum nich aus eensja om en siene Schult.

²¹Un de Kjinja Ruben un de Kjinja Gad un daut haulwe Staum Manasse auntwuaden un säden to de Heipta dee 1000 Israels:

²²Dee Gott de Jetta, de Har, de Gott de Jetta, de Har, hee weet daut, un Israel saul daut weeten: Wan daut ut Oppstaunt, un wan daut ut Ontrue jäajen däm Harn passieet es, — soo halpt hee ons vondoag nich!

²³Daut wie ons eenen Aultoa jebut ha, om ons von däm Nofoljen Gottes auftodreien, un wan daut passieet es, om Brauntopfa un Speisopfa doabowen too opfren, un wan, om Dankopfa doabowen too opfren, soo mucht de Har daut fodren!

²⁴Un wan wie nich ut Bang ver eene Sach dit jedonen ha, endäm wie säden: Enne Tookunft woaren june Kjinja too onse Kjinja räden un sajen: Waut ha jie met däm Harn, däm Gott Israels, to doonen?

²⁵De Har haft eene Jrens, däm Jordan, tweschen ons un junt jesat, jie Kjinja Ruben un jie Kjinja Gad; jie ha kjeen Deel aun däm Harn! Un soo wudden june Kjinja moaken, daut onse Kjinja opphieren, däm Harn too ferchten.

²⁶Un soo säd wie: Wie wellen ons doch doaraun moaken, däm Aultoa too buen, nich fa Brauntopfa un nich fa Schlachtopfa;

²⁷sonda een Zeij saul hee sennen tweschen ons un junt un tweschen onse Jeschlajchta no ons, doamet wie däm Deenst Gottes ver am verechten met onse Brauntopfa un met onse Schlachtopfa un met onse Dankopfa, un doamet nich june Kjinja wiedahan too onse Kjinja sajen: Jie ha kjeen Deel aun däm Harn!

²⁸Un wie säden: Passieet daut, daut see wiedahan too onse Jeschlajchta aulsoo sajen, soo wudd wie sajen: Kjikjt, daut Aufbilt vom Aultoa Gottes, däm onse Vodasch jemoakt ha, nich fa Brauntopfa un nich fa Schlachtopfa; sonda een Zeij saul hee sennen tweschen ons un junt!

²⁹Daut es wiet von ons, daut wie ons jäajen däm Harn stalen un ons vondoag vom Nofoljen Gottes aufdreien, endäm wie eenen Aultoa buen fa Brauntopfa, fa Speisopfa un fa Schlachtopfa, buta däm Aultoa Gottes, onsem Gott, dee ver siene Wonunk es!

³⁰Un aus Pinehas, de Priesta, un de Ferschten de Jemeent un de Heipta de 1000 Israels, dee met am wieren, de Wieed hieeden, dee de Kjinja Ruben un de Kjinja Gad un de Kjinja Manasse räden, wia daut goot en äare Uagen.

³¹Un Pinehas, de Sän von Eleasar, däm Priesta, säd to de Kjinja Ruben un to de Kjinja Gad un to de Kjinja Manasse: Vondoag erkjan wie, daut de Har en onse Medd es, wiels jie dise Truloosichkjeit nich jäajen däm Harn begonen ha. Nu ha jie de Kjinja Israel von de Haunt Gottes jerat.

³²Un Pinehas, Eleasar sien Sän, de Priesta, un de Ferschten jinjen trigj vonne Kjinja Ruben un vonne Kjinja Gad, ut däm Launt Gilead en daut Launt Kanaan, no de Kjinja Israel un brochten an Auntwuat.

³³Un de Sach wia goot enne Uagen de Kjinja Israel; un de Kjinja Israel loowde Gott un räden nich mea doavon, jäajen an toom Kjrich nopp too gonen, om daut Launt too vedoawen, en däm de Kjinja Ruben un de Kjinja Gad wonden.

³⁴Un de Kjinja Ruben un de Kjinja Gad nanden däm Aultoa Zeij: Dan hee es een Zeij tweschen ons, daut Jahwe Gott es.