Read De Bibel JHF Hebräa 2 Bible Online

Hebräa 2 - De Bibel JHF bible

Hebräa 2

¹Doawäajen sell wie om soo mea opp daut achten, waut wie jehieet ha, doamet wie nich aum Ziel vebie jleppen.

²Dan wan daut derch Enjel jeräde Wuat faust wia, un jiedre Äwaträdunk un jiedra Ojjehuarsom jerajchte Vejeltunk kjrieech,

³woo woa wie doavon komen, wan wie een soon grootet Heil (Radunk) messachten (to nuscht räakjnen)? Dee däm Aunfank äare Vekjindjunk derch däm Harn jekjräajen ha un ons es von dän bestädicht worden, dee daut jehieet ha,

⁴endäm Gott butadäm metdeeld, soo aus derch Tieekjen aus uk derch Wunda un maunche Wundawoakjen un Utdeelen vom Heiljen Jeist no sien Wellen.

⁵Dan nich Enjel haft hee unjaordent dee tookjinftje bewonde Ieed (Ieedkjreis, Welt), von dee wie räden;

⁶oba doa haft irjentwua eena bezeicht un jesajcht: «Waut es de Mensch, daut du aun am denkjst, ooda de Menschensän, daut du opp am kjikjst (acht hast)?

⁷Du hast am een bät läaja jemoakt aus Enjel, met Harlichkjeit un Iea hast du am jekjreent [un am jesat äwa de Woakjen diene Henj];

⁸du hast aules unja siene Feet unjaordnet (unjadon)». {Ps.8,5-7} Dan endäm hee am aules unjaordnet, haft hee nuscht jeloten, daut am nich unjaordnet wia; oba nu see wie am noch nich aules unjaordnet.

⁹Oba wie seenen Jesus, dee een weinich unja de Enjel wäajen daut Lieden vom Doot raufjesat wia, met Harlichkjeit un Iea jekjreent, doamet hee derch Gottes Jnod fa aules dän Doot schmakjt.

¹⁰Dan daut jeziemt am, om däm sien Wellen aule Dinj un derch däm aule Dinj sent, endäm hee väl Säns to Harlichkjeit jefieet haft (brocht), dän Aunfiera äare Radunk (äa Heil) derch Lieden vollkomen to moaken.

¹¹Dan soo aus dee, dee heilicht, aus uk dee, dee jeheilicht woaren, sent aula von eenem; ut disem Grunt schämt hee sikj nich, an Breeda to nanen,

¹²endäm hee sajcht: «Ekj well dienen Nomen miene Breeda vekjindjen, medden mank de Jemeent well ekj die lowen (Loffleeda sinjen)». {Ps.22,23}

¹³Un wada: «Ekj well mien Vetruen opp am saten». {Ps.16,1; Jes.8,17} Un wada: «Kjikj, ekj un de Kjinja, dee Gott mie jejäft haft». {Jes.8,18}

¹⁴Aulsoo, wiels de Kjinja aun Bloot un Fleesch Aundeel jekjräajen ha, haft uk hee krakjt soo aun däm seljen deeljenomen, doamet hee derch dän Doot däm tonuscht muak (venicht), dee de Macht vom Doot haft, daut es däm Diewel,

¹⁵un muak dee aule frie, dee derch Angst fa dän Doot daut gaunze Läwen derch de Kjnajchtschoft unjadon wieren.

¹⁶Dan hee nemt sikj doch nich Enjel aun, sonda dän Somen von Abraham nemt hee sikj aun.

¹⁷Doahäa, must hee en aules krakjt soo aus de Breeda sennen, doamet hee en de Sachen met Gott (betrafs Gott) een erboarmenda un trua Huagapriesta wort, om de Sinden vom Volkj to veseenen (to sien Ieejentum to moaken, opp sikj nämen);

¹⁸dan en däm hee selfst jeläden haft, aus hee vesocht wort, kaun hee dän halpen, dee vesocht woaren.