Read De Bibel JHF Jakobus 5 Bible Online

Jakobus 5 - De Bibel JHF bible

Jakobus 5

¹Woolaun nu, jie Rikje, hielt un jaumareat äwa jun Älent, daut äwa junt kjemt!

²Jun Rikjtum es vefult, un june Kjleeda sent vonne Motten vefräten.

³Jun Golt un Selwa es verostat, un äa Rost woat toom Zeichnis sennen jäajen junt un jun Fleesch fräten aus Fia; jie ha Schauz jesaumelt en dee latste Doag.

⁴Kjikj, de Loon de Oabeida, dee june Felda jeschnäden (jeeifst) ha, dee von junt trigjjehoolen es, schricht, un daut Jeschrecht de Oabeida (Eifsta) es ver de Uaren vom Harn Zeebaot jekomen.

⁵Jie ha vekwosarich (riew) jeläft oppe Ieed un jeschwaljt; jie ha june Hoaten jemast aus aun eenem Schlachtdach.

⁶Jie ha veuadeelt, jie ha dän Jerajchten doot jemoakt; hee wadasteit junt nich.

⁷Aulsoo, siet jeduldich, Breeda, bot toom Aunkomen (Wadakomen) vom Harn. Kjikj, de Bua (Akamaun) luat opp dee kostboare Frucht de Ieed un haft Jedult äarenthaulwen, bot see dän tiedjen un loten Räajen kjricht.

⁸Siet uk jie jeduldich, stoakjt june Hoaten, dan daut Aunkomen vom Har es dichta jekomen.

⁹Seft nich jäajen eenaunda, Breeda, doamet jie nich jerecht woaren. Kjikj, de Rechta steit vere Däa.

¹⁰Nämt, Breeda, toom Väabilt daut Lieden un de Jedult de Profeeten, dee em Nomen vom Harn jerät ha.

¹¹Kjikj, wie spräakjen dee seelich, dee utjehoolen ha. Von däm Uthoolen Hiobs ha jie jehieet, un daut Enj vom Harn ha jie jeseenen, daut de Har voll ennaliche Metjefeel un Erboarmen es.

¹²Oba ver aulem, miene Breeda, schwieet nich, nich biem Himmel, noch bie de Ieed, noch met irjent eenem aundren Eit; oba daut es jun Jo jo, un jun Nä nä, doamet jie nich unja Jerecht faulen.

¹³Lieet wäa unja junt Onjlekj (Triebsaul)? Hee bäd. Es wäa jlekjlich? Hee sinj Loffleeda (Psalmen).

¹⁴Es wäa unja junt krank? Hee roopt no sikj de Eltestasch de Jemeent, un dee sellen äwa am bäden un am met Eelj saulwen em Nomen vom Harn.

¹⁵Un daut Jebäd em Gloowen woat däm Kranken heelen (rade), un de Har woat am opprechten, un wan hee Sinden begonen haft, woat am vejäft woaren.

¹⁶Aulsoo, bekjant eenaunda de Sinden un bät fa eenaunda, doamet jie jeheelt woaren; daut iernsthaufte Jebäd von eenem Jerajchten kaun väl, [un bewiest sikj wirkjsom].

¹⁷Elia wia een Mensch von jlikje Natua aus wie, un em Jebäd bäd hee, dautet nich räajnen sull, un daut räajend nich oppe Ieed dree Joa un sas Moonat.

¹⁸Un wada bäd hee, un de Himmel jeef Räajen, un de Ieed brocht äare Frucht väa.

¹⁹Miene Breeda, wan wäa unja junt von de Woarheit auf errt, un daut fieet am wäa trigj,

²⁰soo saul hee weeten, wäa eenen Sinda von de Vebiestrung opp sienem Wajch trigjfieet, woat eene Seel vom Doot raden un eene Menj von Sinden bedakjen.