Read De Bibel JHF Rechta 6 Bible Online

Rechta 6 - De Bibel JHF bible

Rechta 6

¹Un de Kjinja Israel deeden, waut enne Uagen Gottes bees wia; un de Har jeef an enne Henj von Midian, säwen Joa.

²Un de Haunt de Midianita wort stoakj äwa Israel. De Kjinja Israel muaken sikj enne Boaj Kluften jäajen de Midianita, Heelen un vesechade Städen.

³Un daut passieed, wan Israel jeseit haud, soo jinkj Midian un Amalek un de Säns von Oosten jäajen an rauf.

⁴Un see loagaden sikj jäajen an un vedorwen de Laundesarnte bat no Gasa han; un see leeten nuscht toom äten äwa, noch Kjlienvee, noch Rinda, noch Äsel.

⁵Dan see jinjen met äare Häaden rauf un met äare Zelten, see kaumen aus de Heischrakjen aun Menj; soo daut noch see noch äare Kameelen too talen wieren; un see kaumen en daut Launt, om daut to vedoawen.

⁶Un Israel wort sea Oam wäajen Midian; un de Kjinja Israel schrieejen to däm Harn.

⁷Un daut passieed, aus de Kjinja Israel wäajen Midian to däm Harn schrieejen,

⁸doa schekjt de Har eenen Profeet no de Kjinja Israel; un hee räd to an: Soo sajcht de Har, de Gott Israels: Ekj ha junt ut Ägipten noppjefieet un junt rutjefieet ut däm Hus de Kjnajchtschoft;

⁹un ekj ha junt ut de Haunt de Ägipta jerat un ut de Haunt aule Bedrenja, un ekj ha an ver junt vejoacht un junt äa Launt jejäft.

¹⁰Un ekj säd to junt: Ekj sie de Har, jun Gott; jie sellen nich fa de Jetta de Amorita Angst haben, en dee äa Launt jie wonen. Oba jie ha miene Stemm nich jehorcht.

¹¹Un de Enjel Gottes (Jahwe) kaum un sad sikj unja de Terebinten, dee en Ofra wia, dee Joasch, däm Abieserita jehieed. Un Gideon, sien Sän, drascht Weit en eenem Rum bie de Wienprass (Wienkjala), om däm Weit ver de Midianita too vestäakjen.

¹²Un de Enjel Gottes (Jahwe) erschien am un säd to am: De Har es met die, du browa Held!

¹³Un Gideon säd to am: Ach, mien Har! Wan de Har met ons es, wuarom haft dit aules ons jetroffen? Un wua sent aul siene Wunda, dee onse Vodasch ons vetalt ha, endäm see säden: Haft de Har ons nich ut Ägipten noppjefieet? Un nu haft de Har ons veloten un ons enne Haunt Midian jejäft.

¹⁴Un de Har dreid sikj no am un säd: Go han en dise diene Krauft un rad Israel ut de Haunt Midian! Ha nich ekj die jeschekjt?

¹⁵Un hee säd to am: Ach, mien Har! Met waut saul ekj Israel raden? Kjikj, mien Jeschlajcht es daut oarmste en Manasse, un ekj sie de jinjsta en mienem Vodahus.

¹⁶Un de Har säd to am: Ekj woa met die sennen, un du woascht Midian schlonen aus eenen Maun.

¹⁷Un hee säd to am: Wan ekj Jnod en diene Uagen jefungen ha, soo jeff mie een Tieekjen, daut du daut best, dee met mie räd.

¹⁸Go doch nich von hia wajch, bat ekj no die kom un miene Gow rutbrinj un die dee väalaj [ver dien Aunjesecht laj]. Un hee säd: Ekj well bliewen, bat du wada kjemst.

¹⁹Doa jinkj Gideon nenn un muak een kjlienet Kosenbockje reed, un onjesuade Kuaken ut eenem Efa Mäl; daut Fleesch deed hee en eenen Korf, un de Supp deed hee en eenem Topp; un hee brocht daut no am rut, unja de Terebinten un stald am daut väa.

²⁰Un de Enjel Gottes säd to am: Nemm daut Fleesch un de onjesuade Kuaken un laj daut opp disem Steen han, un de Supp jeet ut. Un hee deed aulsoo.

²¹Un de Enjel Gottes (Jahwe) strakjt daut Enj vom Stock ut, dee en siene Haunt wia, un beread daut Fleesch un de onjesuade Kuaken; doa kaum Fia opp ut däm Steen un freet daut Fleesch un de onjesuade Kuaken. Un de Enjel Gottes (Jahwe) veschwunk ut siene Uagen.

²²Doa sach Gideon, daut et de Enjel Gottes wia, un Gideon säd: Ach, Har, Gott! Aulsoo ha ekj däm Enjel Gottes jeseenen von Aunjesecht too Aunjesecht!

²³Un de Har säd to am: Fräd es met die! Enjst die nich, du woascht nich stoawen.

²⁴Un Gideon bud doa selfst däm Harn een Aultoa un nand am: De Har-Schalom [de Har es Fräd]. Bat opp disem Dach es hee noch en Ofra de Abieserita.

²⁵Un daut passieed en dee selje Nacht, doa räd de Har to am: Nemm dienem Voda sienem Boll, un zwoa däm tweeden Boll von säwen Joa; un riet däm Baal Aultoa dol, dee dienem Voda jehieet, un de Aschera, dee doabie es, hak dee om;

²⁶un bu däm Harn, dienem Gott, eenen Aultoa oppe Boajchspetz met oppjefliede Steena; un nemm däm tweeden Boll un opfa een Brauntopfa met däm Holt de Aschera, dee du ommhaken woascht.

²⁷Un Gideon neem 10 Mana von siene Kjnajchts un deed, soo aus de Har to am jerät haud. Un daut passieed, doa hee sikj ver sienem Vodahus un ver de Lied enne Staut enjst, daut Äwadach to doonen, soo deed hee daut de Nacht.

²⁸Un aus de Stautslied tiedich Zemorjes oppstunden, kjikj, doa wia de Baal Aultoa omjeräten, un de Aschera, dee doa stunt, omjehakt, un de tweeda Boll wia aus Brauntopfa opp däm nie jebudem Aultoa jeopfat.

²⁹Un see säden eena toom aundren: Wäa haft daut jedonen? Un see forschten un fruagen no, un maun säd: Gideon, Joasch sien Sän, haft daut jedonen.

³⁰Doa säden de Stautslied too Joasch: Jeff dienem Sän rut, daut hee stoaft, wiels hee däm Baal Aultoa omjeräten, un wiels hee de Aschera, dee bie am wia, omjehakt haft!

³¹Un Joasch säd to aule, dee bie am stunden: Well jie fa däm Baal Rach eewen, ooda well jie am raden? Wäa fa am Rach eeft, saul bat Zemorjes doot jemoakt woaren. Wan hee een Gott es, soo saul hee fa sikj selfst Rach eewen, wiels maun sienem Aultoa omjeräten haft.

³²Un maun nand am aun däm Dach Jerub-Baal, endäm maun säd: De Baal eeft Rach met am, wiels hee sienem Aultoa omjeräten haft.

³³Un gaunz Midian un Amalek un de Säns vom Oosten vesaumelden sikj aula toop, un see jinjen äwa däm Jordan un loagaden sikj enne Läacht Jesreel.

³⁴Un de Jeist Gottes kaum äwa Gideon; un hee blosd enne Posaun, un de Abieserita worden no am toopjeroopt.

³⁵Un hee schekjt Booten derch gaunz Manasse, un uk see worden toopjeroopt, daut see met am jinjen. Un hee schekjt Booten derch Aser un derch Sebulon un derch Naftali. Un see jinjen nopp, an entjäajen.

³⁶Un Gideon säd to Gott: Wan du Israel derch miene Haunt raden west, soo aus du jerät hast, —

³⁷kjikj, ekj laj een Schopsfal oppe Draschdäl; wan Deiw blooss oppem Fal sennen woat un de gaunze Flua drieech, soo woa ekj erkjanen, daut du Israel derch miene Haunt raden west, soo aus du jerät hast.

³⁸Un daut passieed aulsoo. Un hee stunt aum aundren Morjen tiedich opp, un hee drekjt daut Fal ut un wrinjd Deiw ut däm Fal, eene Schiew voll Wota.

³⁹Un Gideon säd to Gott: Dien Oaja saul nich jäajen mie oppflaumen! Un ekj well blooss noch ditmol räden! Lot mie daut doch blooss noch ditmol met däm Fal vesieekjen: Mucht doch daut Fal auleen drieech bliewen, un oppe gaunze Flua Deiw sennen.

⁴⁰Un Gott deed aulsoo en jane Nacht; auleen daut Fal bleew drieech, un oppe gaunze Flua wia Deiw.