Read De Bibel JHF Openboarunk 1 Bible Online

Openboarunk 1 - De Bibel JHF bible

Openboarunk 1

¹Openboarunk Jesus Christus, dee Gott am jeef, om sienen Kjnajcht (ooda Sklow) to wiesen, waut boolt (em Korten) passieren mott; un derch sienen Enjel jeschekjt, haft hee daut sienen Kjnajcht Johanes jewäsen (derch Tieekjen weeten loten),

²dee bezeicht haft daut Wuat Gottes un daut Zeichnis Jesus Christus, aules, waut hee sach.

³Seelich, dee doa last un dee doa hieren de Wieed de Profeetie un bewoat, waut en ar jeschräwen es; dan de Tiet es dicht bie!

⁴Johanes aun dee säwen Jemeenten, de en Asien sent: Jnod junt un Fräd von däm, dee doa es un dee doa wia un dee doa kjemt, un von dee säwen Jeista, dee ver sienen Troon sent,

⁵un von Jesus Christus, dee de true Zeij es, de Ieeschtjebuarna de Doodes un de Ferscht de Kjennichs de Ieed! Däm, dee ons leeft un ons von onse Sinden jewoschen haft met (en) sienem Bloot,

⁶un ons jemoakt haft to eenen Kjennichtum, to Priesta sienen Gott un Voda: Am jehieet (es) de Harlichkjeit un de Macht von Eewichkjeit to Eewichkjeit! Amen.

⁷Kjikj, hee kjemt met de Wolkjen, un jiedret Uag woat am seenen, uk dee am derchstuaken ha, un weekloagen woaren sienthaulwen aule Jeschlajchta (Stam) de Ieed. Jo, Amen.

⁸Ekj sie daut A (Alfa) un daut Oo (Omega), sajcht de Har, Gott, dee doa es un dee doa wia un dee doa kjemt, de Aulmajchtja.

⁹Ekj, Johanes, jun Brooda un Metoabeida en de Bedrenkjnis un en daut (un aum) Kjennichtum un em jeduldjen Uthoolen en Jesus, wia opp de Insel, jenant Patmos, wäajen Gott sien Wuat un daut Zeichnis von Jesus.

¹⁰Ekj wia aum Harn sien Dach em Jeist, un ekj hieed hinja mie eene lude Stemm aus von eene Posaun,

¹¹dee säd: [Ekj sie daut A un daut Oo, de Ieeschta un de Latsta] waut du sitst, schriew en een Buak un schekj daut dee säwen Jemeenten; no Efesus un no Smierna un no Pergamon un no Tiatira un no Sardes un no Filadelfia un no Laodizea.

¹²Un ekj dreid mie om, de Stemm to seenen, dee met mie räd, un aus ekj mie omjedreit haud, sach ekj säwen goldne Laumpenhoola (Laumpen),

¹³un enne medd de [säwen] Laumpenhoola eenen aus däm Sän de Menschen (Menschensän) {Dan.7,13; 10,5.6}, bekjleet met eenem bot opp de Feet langet Kjleet, un rom de Brost (omjebungen) eenen goldnen Gort;

¹⁴oba sien Kopp un siene Hoa witt aus witte Woll, aus Schnee, un siene Uagen aus eene Fiaflaum,

¹⁵un siene Feet von blanket Koppa, aus jlieejen see em Owen, un siene Stemm aus daut Ruzhen von väle Wotasch;

¹⁶un hee haud en siene rajchte Haunt säwen Stierns, un ut sienen Mul jinkj een schoapet, tweeschniedjet Schwieet, un sien Jesecht wia, aus de Sonn schient en äare Krauft.

¹⁷Un aus ekj am sach, foll ekj to siene Feet aus doot. Un hee läd siene Rajchte opp mie un säd: Fercht die nich! Ekj sie de Ieeschta un de Latsta

¹⁸un de Läwendja, un ekj wia doot, un kjikj, ekj sie läwendich von Eewichkjeit to Eewichkjeit un ha de Schlätel vom Doot un vom Doodenrikj (griechisch: Hades).

¹⁹Aulsoo schriew, waut du jeseenen hast, un waut es, un waut no dit passieren woat.

²⁰Daut Jeheemnis de säwen Stierns, dee du en miene Rajchte jeseenen hast, un de säwen goldne Laumpenhoola: De säwen Stierns sent Enjel de säwen Jemeenten, un de säwen Laumpenhoola sent säwen Jemeenten.