Read De Bibel JHF 1. Samuel 25 Bible Online

1. Samuel 25 - De Bibel JHF bible

1. Samuel 25

¹Un Samuel storf; un gaunz Israel vesaumelden sikj un kloagden om am un begrowden am en sienem Hus en Rama. Un David muak sikj opp un jinkj rauf enne Wieste Paran.

²Un daut wia een Maun en Maon, dee siene Jeschafte en Karmel haud; un dee Maun wia sea rikj un haud 3000 Schop un 1000 Kose; un hee wia en Karmel om siene Schop too schäaren.

³Un däm Maun sien Nomen wia Nabal, un siene Fru äa Nomen wia Abigajil. Un de Fru wia von gooden Vestaunt un scheen von Jestault; oba de Maun wia hoat un booshauft en siene Haundlungen, un hee wia een Kalebita.

⁴Un David hieed enne Wieste, daut Nabal siene Schop schäad.

⁵Doa schekjt David 10 Junges, un David säd to an: Got nopp no Karmel, un got no Nabal un froacht am en mienem Nomen no sienem Gootgonen,

⁶un sajcht soo: Läw lang! Un Fräd die, un Fräd dienem Hus, un Fräd aulem, waut dient es!

⁷Un nu ha ekj jehieet, daut du de Schopschäara hast; nu, diene Hoads sent bie ons jewast, wie ha an nich jetualeit, un nich daut Jerinjste es an en de Doag veloaren jegonen, dee see bie Karmel jewast sent.

⁸Froag diene Junges, un see woaren die daut sajen. Muchten de Jinjlinje Jnod en diene Uagen finjen, dan aun eenem gooden Dach sent wie jekomen; jeef doch diene Kjnajchts un dienem Sän David, waut diene Haunt finjt!

⁹Un David siene Jinjlinje kaumen han un räden met Nabal no aul dise Wieed, en David sienem Nomen; un see worden stell.

¹⁰Oba Nabal auntwuad David siene Kjnajchts un säd: Wäa es David, un wäa de Sän Isai? Vondoag jeft daut väle Kjnajchts, dee von äare Harn wajchranen.

¹¹Un ekj sull mien Broot un mien Wota nämen un mien Fleesch, daut ekj fa miene Schäara jeschlacht ha, un daut Mana jäwen, von dän ekj nuscht weet, wuahäa see sent?

¹²Un David siene Jinjlinje dreiden opp äarem Wajch om; un see jinjen trigj un kaumen un berechten am aul dise Wieed.

¹³Doa säd David to siene Mana: Binjt een jiedra sien Schwieet om! Un see bungen een jiedra sien Schwieet om, un uk David bung sien Schwieet om; un see jinjen nopp, hinja David häa, bie 400 Maun, un 200 bleewen biem Jereetschoft.

¹⁴Un eena vonne Jinjlinje berecht daut de Abigajil, Nabal siene Fru, un säd: Kjikj, David haft Booten ut de Wieste jeschekjt, om onsem Harn too säajnen; oba hee haft an aunjefoaren.

¹⁵Un doch sent de Mana sea goot jäajen ons jewast; un daut es ons nuscht schlajchtet passieet, un wie ha nich daut Jerinjste aul de Doag veloaren, dee wie met an omhäa jegonen sent, aus wie oppe Stap wieren.

¹⁶See sent eene Mia Dach un Nacht om ons jewast, aule Doag, dee wie bie an wieren un daut Kjlienvee heeden deeden.

¹⁷Un nu weet un kjikjt, waut du doonen west; dan daut Onjlekj es beschloten jäajen onsem Harn un äwa sien gaunzet Hus; un hee es een Sän Belial, daut maun nuscht to am sajen kaun.

¹⁸Doa spood sikj Abigajil un neem 200 Brood un 2 Schläaj Wien un fief reedjemoakte Schop un fief Mot jereeschte Kjieena un 100 Rasienenkuaken un 200 Fiejenkuaken, un lod daut oppe Äsel;

¹⁹un see säd to äare Jinjlinje: Got ver mie häa; kjikj, ekj kom hinja junt häa. Oba äarem Maun Nabal säd see nuscht doavon.

²⁰Un daut passieed, aus see oppem Äsel reet un aun eene derch däm Boajch vedakjte Städ raufkaum, kjikj, doa kaumen David un siene Mana rauf, ar entjäajen; un see bejäajend an.

²¹Oba David haud jesajcht: Woarhauft, emsonst ha ekj aules bewoat, waut disem Mensch enne Wieste jehieet, soo daut nich daut Jerinjste von aulem veloaren jegonen es, waut sien es; un hee haft mie Beeset fa Goodet vejelt!

²²Soo doo Gott David siene Fiend, un soo doo doatoo, wan ekj von aulem, waut sient es, bat Zemorjes äwalot, waut menlich es!

²³Un aus Abigajil David sach, doa stieech see schwind vom Äsel rauf; un see foll ver David opp äa Aunjesecht un venäjd sikj bat oppe Ieed;

²⁴un see foll am to Feet un säd: Opp mie, mien Har, es de Schult! Un lot doch diene Deenstmejal too diene Uaren räden, un hia de Wieed von diene Deenstmejal!

²⁵Mien Har, kjemma sikj doch nich om däm Belials Maun, om Nabal; es sien Nomen, un Noaheit es bie am. Un ekj, diene Deenstmejal, ha de Jinjlinj von mienem Harn nich jeseenen, dee du jeschekj hast.

²⁶Un nu, mien Har, soo woa de Har läft un diene Seel läft, de Har haft die vehindat en Blootschult too komen, un daut diene Haunt die Help schauft! Un nu, muchten diene Fiend aus Nabal sennen un Beeset jäajen mienen Harn sieekjen!

²⁷Un nu, dit Jeschenkj, daut diene Deenstmejal mienem Harn jebrocht haft, daut wort de Jinjlinje jejäft, dee mienem Harn hinjaraun gonen.

²⁸Vezei doch diene Deenstmejal äa Vegonen! Dan jewess woat de Har mienem Harn een bestendjet Hus moaken, wiels mien Har de Kjamfen Gottes kjamft, un nuscht Beeset aun die jefungen woat, soo lang du läfst.

²⁹Un een Mensch es oppjestonen, die too vefoljen un no diene Seel too trachten; oba de Seel von mienem Harn woat ennjebungen sennen en een Pinjel de Läwendje bie däm Harn, dienem Gott; un de Seelen von diene Fiend, dee woat hee wajchschliesren enne Schliesapaun.

³⁰Un daut woat passieren, wan de Har mienem Harn no aul sienem Gooden doonen woat, daut hee äwa die jerät haft, un die toom Ferscht äwa Israel bestalen woat,

³¹soo woat die dit nich toom Aunstoos sennen, noch toom Oajanis fa mienem Harn, daut du onen Uasoak Bloot vegoten hautst, un daut mien Har sikj selfst Help veschauft haft. Un wan de Har mienem Harn gootsdoonen woat, soo denkj aun diene Deenstmejal.

³²Un David säd to Abigajil: Jeloft es de Har, de Gott Israels, dee die aun disem Dach mie entjäajen jeschekjt haft!

³³Un jesäajent es dien Vestaunt, un jesäajent best du, daut du mie vondoag doavon trigjjehoolen hast, en Blootschult too komen un mie met miene Haunt Help too schaufen!

³⁴Oba doch, soo woa de Har läft, de Gott Israels, dee mie vehindat haft, die Ieblet to doonen, wan du die nich jespood haudst un mie nich entjäajen jekomen wieescht, soo wia däm Nabal bat Zemorjes nich äwajebläwen, waut menlich es!

³⁵Un David naum von äare Haunt, waut see am jebrocht haud, un säd to ar: Go en Fräd nopp no dienem Hus. Kjikj, ekj ha opp diene Stemm jehieet un diene Persoon aunjeseenen.

³⁶Un aus Abigajil no Nabal kaum, kjikj, doa haud hee en sienem Hus een Mol aus een Kjennichsmoltiet; un Nabal sien Hoat wia froo en am, un hee wia bedrunken äwa aule Mot. Un see berecht am noch Kjlienet noch Grootet, bat et Zemorjes dach wort.

³⁷Un daut passieed Zemorjes, aus de Wien jeruzh von Nabal veschwungen wia, doa berecht am siene Fru dise Dinj; un sien Hoat wull stonen bliewen en sienem Ennalichen, un hee wort aus een Steen.

³⁸Un daut passieed onjefäa no 10 Doag, doa schluach de Har Nabal, un hee storf.

³⁹Un aus David hieed, daut Nabal jestorwen wia, säd hee: Jeloft es de Har, dee däm Rajchtstriet un miene Schmach von Nabal jefieet un sienem Kjnajcht vom Beesen aufjehoolen haft! Un Nabal siene Boosheit haft de Har opp sienem Kopp trigjkomen loten. Un David schekjt han un leet met Abigajil räden, om ar sikj to Fru too nämen.

⁴⁰Un David siene Kjnajchts kaumen no Abigajil no Karmel; un see räden met ar un säden: David haft ons no die jeschekjt, om die aus siene Fru too nämen.

⁴¹Doa stunt see opp un venäjd sikj, met äarem Aunjesecht bat oppe Ieed, un säd: Kjikj, diene Deenstmejal aus Deenarin, om de Feet de Kjnajchts von mienem Harn too wauschen.

⁴²Un Abigajil muak sikj schwind opp un reet opp eenem Äsel, see un äare 5 Deenstmejales, dee äarem Foot hinjaraun jinjen; un see jinkj David siene Booten hinjaraun, un see wort siene Fru.

⁴³Un David haud uk Achinoam von Jesreel jenomen; un soo worden see beid siene Frues.

⁴⁴Oba Saul haud siene Dochta Michal, David siene Fru, Palti, de Sän von Lais, ut Gallim, jejäft.