Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Rodzaju 17 Bible Online

Rodzaju 17 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Rodzaju 17

¹I stało się, gdy Abram miał dziewięćdziesiąt dziewięć lat, że ukazał się Abramowi JHWH i powiedział do niego: Ja jestem Bóg Wszechmocny,[406] przechadzaj się przed moim obliczem[407] i bądź nienaganny.[408]

²I ustanowię[409] przymierze między Mną a między tobą i rozmnożę cię bardzo, bardzo [obficie].

³Wtedy Abram padł na swą twarz, a Bóg przemówił do niego tymi słowy:

⁴Oto Ja i moje przymierze z tobą: staniesz się ojcem mnóstwa narodów.

⁵I nie będziesz już miał na imię Abram, lecz twe imię będzie Abraham, gdyż uczynię cię ojcem mnóstwa.[410]

⁶I rozmnożę cię bardzo, bardzo obficie, i wywiodę z ciebie narody, i od ciebie będą pochodzić królowie.

⁷I ustanowię[411] moje przymierze między Mną a między tobą i między twoim potomstwem po tobie na ich pokolenia, jako przymierze wieczne, aby być Bogiem twoim i twego potomstwa po tobie.

⁸Dam też tobie i twojemu potomstwu po tobie ziemię, w której przebywasz, całą ziemię Kanaan, na własność wieczną — i będę im Bogiem.

⁹Powiedział też Bóg do Abrahama: Ty zaś dochowuj mego przymierza, ty i twoje potomstwo po tobie, po wszystkie ich pokolenia.

¹⁰To moje przymierze, którego będziecie przestrzegać między Mną a między wami i między twoim potomstwem po tobie: obrzezany będzie u was każdy mężczyzna.[412]

¹¹Obrzezane będzie u was ciało waszego napletka i będzie [to] znakiem przymierza między Mną a między wami.

¹²Gdy będzie miał osiem dni, obrzeżecie u siebie każdego mężczyznę, po wszystkie wasze pokolenia, urodzonego w domu czy nabytego za pieniądze od jakiegokolwiek cudzoziemca, który nie jest z twojego potomstwa —

¹³obrzezany musi być urodzony w twoim domu czy nabyty za twoje pieniądze,[413] i będzie moje przymierze na ciele waszym jako przymierze wieczne.

¹⁴A nieobrzezany mężczyzna, który nie będzie miał obrzezanego ciała swego napletka,[414] odcięta będzie taka dusza od jej ludu[415] — nie dochowała [ona] mego przymierza.

¹⁵Następnie powiedział Bóg do Abrahama: Saraj, swojej żony, nie nazywaj już jej imieniem Saraj, bo jej imię będzie Sara.

¹⁶Będę jej[416] również błogosławił, a też dam ci z niej syna. Będę jej więc błogosławił i wywiodę z niej narody, pochodzić będą od niej królowie ludów.

¹⁷Wtedy Abraham padł na swoją twarz i roześmiał się, i powiedział w swoim sercu: Czyż stuletniemu urodzi się dziecko? I czy urodzi Sara, kobieta dziewięćdziesięcioletnia?

¹⁸I powiedział Abraham do Boga: Oby tylko Ismael żył przed Twoim obliczem!

¹⁹A Bóg powiedział: Ależ! Sara, twoja żona, urodzi ci syna i nadasz mu imię Izaak,[417] i ustanowię moje przymierze z nim jako przymierze wieczne dla jego potomstwa po nim.

²⁰A co do Ismaela, wysłuchałem cię: Oto pobłogosławię mu i rozrodzę go, i rozmnożę go bardzo, bardzo obficie. Zrodzi dwunastu książąt i wywiodę z niego liczny naród.

²¹Ale moje przymierze ustanowię z Izaakiem, którego urodzi ci Sara o tym samym czasie w następnym roku.

²²I przestał z nim rozmawiać. I wzniósł się Bóg znad Abrahama.

²³Abraham zaś wziął Ismaela, swojego syna, i wszystkich urodzonych w swoim domu, i wszystkich nabytych za jego pieniądze, wszystkich mężczyzn spośród ludzi domu Abrahama, i obrzezał ciało ich napletka dokładnie tego samego dnia, w którym polecił mu to Bóg.

²⁴A Abraham miał dziewięćdziesiąt dziewięć lat, gdy obrzezano ciało jego napletka.

²⁵Ismael zaś, jego syn, miał trzynaście lat, gdy obrzezano ciało jego napletka.

²⁶Dokładnie tego samego dnia zostali obrzezani Abraham i jego syn Ismael.

²⁷Wszyscy też mężczyźni jego domu, urodzeni w domu i nabyci za pieniądze od cudzoziemców, zostali obrzezani wraz z nim.