Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Rodzaju 18 Bible Online

Rodzaju 18 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Rodzaju 18

¹I ukazał mu się JHWH pośród dębów Mamre,[418] gdy siedział on, w upale dnia, u wejścia namiotu.

²Podniósł oczy i zobaczył, że oto stali naprzeciw niego trzej mężczyźni. Gdy ich zobaczył, pobiegł sprzed wejścia namiotu, aby ich spotkać, i pokłonił się do ziemi.

³Powiedział też: Panie, jeśli, proszę, znalazłem przychylność[419] w Twoich[420] oczach, nie omijaj, proszę, swego sługi.

⁴Niech przyniosą, proszę, trochę wody i obmyjcie swoje nogi — i odpocznijcie pod drzewem.

⁵Wezmę też kawałek chleba i posilicie swoje serca. Potem pójdziecie dalej, bo dlatego przeszliście obok waszego sługi. Wtedy oni powiedzieli: Uczyń, jak powiedziałeś!

⁶I pośpieszył Abraham do namiotu, do Sary, i powiedział: Pośpiesz się, zagnieć trzy miary[421] najlepszej mąki[422] i zrób placki!

⁷Potem Abraham pobiegł do bydła i wziął młode cielę, delikatne i dobre, i dał chłopcu,[423] który pośpieszył je przyrządzić.

⁸Następnie wziął masło, mleko i cielę, które przyrządził, i postawił przed nimi, podczas gdy on stanął naprzeciw nich pod drzewem, oni zaś jedli.

⁹Wtedy powiedzieli do niego: Gdzie jest Sara, twoja żona? A odpowiedział: Oto w namiocie.

¹⁰Wówczas powiedział: Na pewno wrócę do ciebie za rok[424] o tym czasie, a wtedy twoja żona Sara będzie miała syna. Sara zaś słuchała u wejścia do namiotu, które było za nim.

¹¹A Abraham i Sara byli starzy, podeszli w dniach. Przestało być u Sary w taki sposób, jak [bywa] u kobiet.[425]

¹²Dlatego Sara zaśmiała się do siebie,[426] mówiąc: Po moim zestarzeniu się mam doznać rozkoszy? I mój pan[427] jest stary!

¹³I powiedział JHWH do Abrahama: Dlaczego to roześmiała się Sara, mówiąc: Czyżbym naprawdę miała urodzić? Przecież zestarzałam się?

¹⁴Czy jest cokolwiek niemożliwego[428] dla JHWH? O tej porze, w tym czasie wrócę do ciebie za rok, a Sara będzie miała syna.

¹⁵I zaparła się Sara, mówiąc: Nie śmiałam się — bo się bała. Lecz on powiedział: Nie![429] Bo [jednak] śmiałaś się.

¹⁶Następnie mężczyźni ci wyruszyli stamtąd i zwrócili się w dół ku Sodomie.[430] Abraham zaś szedł z nimi, aby ich odprowadzić.

¹⁷JHWH zaś powiedział: Czy mam Ja zataić przed Abrahamem to, co zamierzam uczynić?

¹⁸Bo od Abrahama na pewno wywodzić się będzie naród wielki i potężny, i błogosławione w nim będą wszystkie narody ziemi.

¹⁹Poznałem go[431] bowiem po to, aby nakazał swoim synom, i swojemu domowi po sobie, strzec drogi JHWH, czynić sprawiedliwość i prawo — po to, by JHWH ziścił względem Abrahama to, co o nim zapowiedział.

²⁰I powiedział JHWH: Ponieważ krzyk Sodomy i Gomory jest wielki, i ponieważ ich grzech jest bardzo ciężki,

²¹zstąpię i zobaczę, czy postępują całkowicie zgodnie z krzykiem, który dotarł do Mnie, czy nie — dowiem się!

²²Następnie mężczyźni ci zawrócili stamtąd i poszli do Sodomy, a Abraham nadal stał przed JHWH.[432]

²³Wówczas zbliżył się Abraham i powiedział: Czy rzeczywiście zgładzisz sprawiedliwego wraz z bezbożnym?

²⁴Może jest w tym mieście pięćdziesięciu sprawiedliwych. Czy rzeczywiście zgładzisz i nie przebaczysz temu miejscu przez wzgląd na pięćdziesięciu sprawiedliwych, którzy są w nim?

²⁵Przenigdy nie dopuść do czegoś takiego, by uśmiercić sprawiedliwego wraz z bezbożnym, by sprawiedliwego spotkało to samo, co bezbożnego. Przenigdy nie dopuść się tego! Czy Sędzia całej ziemi nie ma stosować prawa?

²⁶I powiedział JHWH: Jeśli znajdę w Sodomie pięćdziesięciu sprawiedliwych w obrębie miasta, to ze względu na nich przebaczę całemu miejscu.

²⁷Wtedy odezwał się Abraham i powiedział: Proszę, oto ośmielam się przemówić do Pana, [wiedząc], że jestem ja [tylko] prochem i popiołem.

²⁸Może zabraknie do tych pięćdziesięciu sprawiedliwych pięciu, czy zniszczysz całe miasto z powodu tych pięciu? I powiedział: Nie zniszczę, jeżeli znajdę tam czterdziestu pięciu.

²⁹I raz jeszcze przemówił do Niego i powiedział: Może znajdzie się tam czterdziestu. I odpowiedział: Nie uczynię[433] ze względu na tych czterdziestu.

³⁰I powiedział: Niech, proszę, nie rozgniewa się Pan, że przemówię: Może znajdzie się tam trzydziestu. I odpowiedział: Nie uczynię, jeśli znajdę tam trzydziestu.

³¹I powiedział: Oto, proszę, ośmielam się przemówić do Pana:[434] Może znajdzie się tam dwudziestu. I odpowiedział: Nie zniszczę ze względu na tych dwudziestu.

³²I powiedział: Niech, proszę, nie rozgniewa się Pan, że przemówię jeszcze raz: Może znajdzie się tam dziesięciu. I odpowiedział: Nie zniszczę ze względu na tych dziesięciu.

³³I odszedł JHWH, gdy skończył rozmawiać z Abrahamem, a i Abraham wrócił do swego miejsca.