Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Rodzaju 21 Bible Online

Rodzaju 21 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Rodzaju 21

¹I JHWH nawiedził Sarę, jak powiedział, i uczynił JHWH Sarze, jak oznajmił.

²I poczęła, i urodziła Sara Abrahamowi syna w jego starości, o tym czasie, który oznaczył mu Bóg.

³I nadał Abraham swojemu synowi, który mu się urodził, którego mu urodziła Sara, imię Izaak.

⁴I obrzezał Abraham Izaaka, gdy ten miał osiem dni — tak, jak przykazał mu Bóg.

⁵A Abraham miał sto lat, gdy urodził mu się jego syn Izaak.

⁶Sara zaś powiedziała: Śmiech sprawił mi Bóg, każdy, kto o tym usłyszy, śmiać mi się będzie!

⁷I powiedziała: Kto by powiedział Abrahamowi: Sara będzie karmić piersią synów — bo urodziłam[469] syna w jego starości!

⁸A gdy chłopiec podrósł i został odstawiony od piersi, Abraham wyprawił wielką ucztę w dniu odstawienia Izaaka.[470]

⁹Wtedy Sara zauważyła, że syn Hagar, Egipcjanki, którego ta urodziła Abrahamowi, żartuje,[471]

¹⁰i powiedziała do Abrahama: Wypędź tę niewolnicę[472] i jej syna, bo nie będzie dziedziczył[473] syn tej niewolnicy z moim synem, z Izaakiem!

¹¹Słowo to wydało się bardzo złe[474] w oczach Abrahama ze względu na jego syna.

¹²Lecz Bóg powiedział do Abrahama: Niech nie wydaje ci się złe w twoich oczach to, co dotyczy chłopca i twojej niewolnicy. We wszystkim, co powie ci Sara, posłuchaj jej głosu, gdyż od Izaaka nazywane będzie twoje nasienie.

¹³Syna twojej niewolnicy również uczynię[475] narodem, gdyż jest on twoim nasieniem.

¹⁴Wstał więc Abraham wcześnie rano, wziął chleb i bukłak z wodą i dał Hagar, włożył [to] na jej ramię, oraz dziecko, i odprawił ją. I [Hagar] odeszła, i błąkała się po pustyni Beer-Szeby.[476]

¹⁵A gdy wyczerpała się woda z bukłaku, porzuciła dziecko pod jednym z krzaków,

¹⁶poszła i usiadła sobie naprzeciw w odległości strzału z łuku, bo powiedziała: Nie chcę patrzeć na śmierć dziecka. Usiadła więc naprzeciw, podniosła swój głos i płakała.[477]

¹⁷I usłyszał Bóg głos chłopca, i zawołał anioł Boży do Hagar z niebios, i powiedział do niej: Co tobie, Hagar? Nie bój się, bo Bóg usłyszał głos chłopca tam, gdzie on jest.

¹⁸Wstań, podnieś chłopca i uchwyć go swoją ręką, gdyż uczynię z niego wielki naród.

¹⁹I otworzył Bóg jej oczy, i zobaczyła studnię z wodą, poszła więc i napełniła wodą bukłak, i dała chłopcu pić.

²⁰A Bóg był z chłopcem. Wyrósł [on], zamieszkał na pustyni i został łucznikiem.[478]

²¹Mieszkał na pustyni Paran; a jego matka wzięła dla niego żonę z ziemi egipskiej.

²²I stało się w tym czasie, że powiedział Abimelek[479] i Pikol,[480] dowódca jego wojska, do Abrahama: Bóg jest z tobą we wszystkim, co ty czynisz.

²³Przysięgnij mi więc teraz na Boga, że nie zdradzisz mnie ani mego potomka, ani mego rodu; łaskę, jaką wyświadczyłem tobie, wyświadczysz i mnie oraz ziemi, w której gościsz.

²⁴Wtedy Abraham odpowiedział: [Tak], ja przysięgnę.[481]

²⁵Wypomniał jednak Abraham Abimelekowi sprawę studni z wodą, którą [siłą] zajęli słudzy Abimeleka.

²⁶I powiedział Abimelek: Nie wiem, kto uczynił tę rzecz. Również ty nie powiadomiłeś mnie o tym, a ja również nie słyszałem o tym do dzisiaj.

²⁷Wtedy Abraham wziął owce i woły i dał Abimelekowi, i obaj zawarli przymierze.

²⁸I ustawił Abraham osobno siedem jagnięcych samiczek ze stada.

²⁹Wtedy powiedział Abimelek do Abrahama: Na co te siedem jagnięcych samiczek, które ustawiłeś osobno?

³⁰I odpowiedział: Przyjmij tych siedem jagniąt z mojej ręki, aby były mi na świadectwo, że wykopałem tę studnię.

³¹Dlatego nazwano to miejsce Beer-Szeba, ponieważ tam obaj złożyli przysięgę.

³²Tak zawarli przymierze w Beer-Szebie. Następnie powstał Abimelek i Pikol, dowódca jego wojska, i wrócili do ziemi filistyńskiej.[482]

³³Abraham[483] natomiast zasadził tamaryszek[484] w Beer-Szebie i wzywał tam imienia JHWH, Boga Wiekuistego.

³⁴I gościł Abraham w ziemi filistyńskiej przez wiele dni.