Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Rodzaju 22 Bible Online

Rodzaju 22 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Rodzaju 22

¹I stało się[485] po tych wydarzeniach, że Bóg wystawił Abrahama na próbę. Powiedział do niego: Abrahamie! A on odpowiedział: Oto jestem.

²Wtedy powiedział: Weź, proszę, swego syna, swego jedynaka, którego kochasz, Izaaka, i udaj się do ziemi Moria,[486] i złóż go tam w ofierze całopalnej na jednej z gór, o której ci powiem.

³Wstał więc Abraham wcześnie rano, osiodłał swego osła i wziął z sobą dwóch swoich chłopców, i swego syna Izaaka, i narąbał drewna do ofiary całopalnej, i wstał, i udał się do tego miejsca, o którym powiedział mu Bóg.

⁴Trzeciego dnia podniósł Abraham swoje oczy i zobaczył to miejsce z daleka.

⁵Wtedy powiedział Abraham do swoich chłopców:[487] Zostańcie tutaj z osłem, a ja i chłopiec pójdziemy tam, a gdy pokłonimy się [Bogu], wrócimy do was.

⁶Następnie Abraham wziął drewno do ofiary całopalnej, włożył je na Izaaka, swego syna, i wziął w swą rękę ogień i nóż, i poszli obaj razem.

⁷Wówczas Izaak powiedział do Abrahama, swojego ojca: Ojcze mój! A [ten] odpowiedział: Oto jestem, mój synu! I powiedział: Oto ogień i drewno, a gdzie jest jagnię na ofiarę całopalną?

⁸I odpowiedział Abraham: Bóg sobie upatrzy jagnię na ofiarę całopalną, mój synu. I szli obaj razem.

⁹A gdy przyszli na to miejsce, o którym powiedział mu Bóg, zbudował tam Abraham ołtarz i ułożył drewno. Potem związał[488] swego syna Izaaka i położył go na ołtarzu na drewnie.

¹⁰Następnie wyciągnął Abraham swoją rękę i wziął nóż, aby zabić swego syna.

¹¹Lecz Anioł JHWH zawołał do niego z niebios i powiedział: Abrahamie! Abrahamie! I odpowiedział: Oto jestem!

¹²I powiedział: Nie podnoś swej ręki na chłopca i nie czyń mu nic, bo teraz wiem, że ty boisz się Boga[489] i[490] nie odmówiłeś Mi swego syna, swego jedynaka.[491]

¹³A gdy Abraham podniósł oczy i rozejrzał się, oto baran za [nim][492] uwiązł w gąszczu rogami. Abraham poszedł więc, wziął barana i złożył go na ofiarę całopalną zamiast swego syna.

¹⁴I nadał Abraham temu miejscu nazwę: JHWH widzi.[493] Dlatego mówi się do dzisiaj: Na górze JHWH [wszystko] widać.[494]

¹⁵I powtórnie zawołał Anioł JHWH z niebios do Abrahama

¹⁶i powiedział: Przysiągłem[495] na siebie samego — oświadczenie JHWH[496] — ponieważ uczyniłeś tę rzecz i nie odmówiłeś Mi[497] swego syna, swego jedynaka,

¹⁷będę ci obficie błogosławił i wielce rozmnożę twoje potomstwo — niczym gwiazdy na niebiosach i niczym piasek, który jest nad brzegiem morza, i posiądzie twoje nasienie bramę swoich wrogów,[498]

¹⁸i błogosławić się będą[499] w twoim nasieniu wszystkie narody ziemi za to, że usłuchałeś mego głosu.

¹⁹Potem wrócił Abraham do swoich chłopców, powstali i udali się razem do Beer-Szeby. I mieszkał Abraham w Beer-Szebie.

²⁰I stało się po tych wydarzeniach, że doniesiono Abrahamowi, mówiąc: Oto Milka, również ona urodziła synów Nachorowi, twojemu bratu:

²¹Usa, jego pierworodnego, i Buza,[500] jego brata, i Kemuela, ojca Arama,

²²i Keseda, i Chazo, i Pildasza, i Jidlafa, i Betuela.

²³A Betuel zrodził[501] Rebekę.[502] Tych ośmiu urodziła Nachorowi, bratu Abrahama, Milka.

²⁴A jego nałożnica, imieniem Reuma,[503] ona także urodziła: Tebacha i Gachama, i Tachasza, i Maakę.[504]