Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Rodzaju 39 Bible Online

Rodzaju 39 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Rodzaju 39

¹Józef zaś został przyprowadzony do Egiptu.[821] A Potyfar, urzędnik[822] faraona, książę straży przybocznej,[823] Egipcjanin,[824] kupił go z ręki Ismaelitów, którzy go tam przywiedli.

²A JHWH był z Józefem, tak że był człowiekiem, któremu [wszystko] się udaje,[825] i był w domu swego pana Egipcjanina.

³Jego pan widział, że JHWH jest z nim, i że wszystkiemu, co on czyni, JHWH — w jego ręku — zapewnia powodzenie.

⁴I znalazł Józef łaskę w jego oczach, i służył mu.[826] Ustanowił go nawet zarządcą swego domu i wszystko, co[827] należało do niego, przekazał w jego rękę.

⁵I było tak, że od chwili, gdy ustanowił go zarządcą swego domu wraz ze wszystkim, co do niego należało, JHWH błogosławił domowi Egipcjanina ze względu na Józefa i błogosławieństwo JHWH spoczywało na wszystkim, co należało do niego w domu i na polu.

⁶Pozostawił więc wszystko, co do niego należało, w ręce Józefa i nie wiedział już o niczym, poza chlebem, który spożywał. A Józef był bardzo przystojny i piękny z wyglądu.

⁷I stało się po tych wydarzeniach, że żona jego pana podniosła swe oczy na Józefa i powiedziała: Połóż się ze mną!

⁸Lecz odmawiał i mówił żonie swego pana: Oto mój pan nie wie przy mnie,[828] co się dzieje w domu,[829] i wszystko, co należy do niego, przekazał w moją rękę.

⁹On sam nie jest w tym domu większy ode mnie, i nie odmówił mi niczego oprócz ciebie, bo ty jesteś jego żoną. Jakże miałbym popełnić tę wielką niegodziwość i zgrzeszyć przeciw Bogu?

¹⁰I mimo że namawiała Józefa dzień w dzień, nie słuchał jej i nie chciał się przy niej położyć ani z nią być.

¹¹Pewnego jednak dnia, gdy wszedł do domu, aby wykonać swą pracę, a nie było tam w domu nikogo z domowników,

¹²uchwyciła się go za jego szatę, mówiąc: Połóż się ze mną! Lecz on zostawił swą szatę w jej ręku i uciekł, i wyszedł na zewnątrz.

¹³A gdy zobaczyła, że zostawił swą szatę w jej ręku i uciekł[830] na zewnątrz,

¹⁴zwołała swoich domowników i powiedziała im: Patrzcie, sprowadził nam Hebrajczyka, aby pozwalał sobie z nami! Przyszedł do mnie, aby położyć się ze mną, lecz zaczęłam krzyczeć głosem wielkim,

¹⁵i gdy usłyszał, że podniosłam mój głos i krzyczę, zostawił przy mnie swoją szatę i uciekł, i wyszedł na zewnątrz!

¹⁶I położyła jego szatę przy sobie do przybycia pana do swego domu.

¹⁷Wtedy opowiedziała mu według tych słów, mówiąc: Przyszedł do mnie ten niewolnik, Hebrajczyk, którego nam sprowadziłeś, aby zabawić się ze mną.

¹⁸Lecz gdy podniosłam swój głos i zaczęłam krzyczeć, zostawił przy mnie swą szatę i uciekł[831] na zewnątrz.

¹⁹I stało się, gdy jego pan usłyszał słowa swej żony, które mu powiedziała, mówiąc: W ten to sposób postąpił ze mną twój niewolnik, zapłonął jego gniew.

²⁰Pojmał go więc pan Józefa i oddał do Okrągłego Domu,[832] do miejsca, gdzie byli trzymani więźniowie królewscy — i był tam w Okrągłym Domu.

²¹Lecz JHWH był z Józefem tak, że zjednał sobie łaskę i zapewnił mu życzliwość księcia Okrągłego Domu.

²²Stąd książę Okrągłego Domu przekazał w ręce Józefa wszystkich więźniów, którzy byli w Okrągłym Domu, i czynili tam wszystko, co on zezwalał czynić.[833]

²³Książę Okrągłego Domu nie musiał wcale doglądać tego, co przekazał w jego rękę, gdyż JHWH był z nim, i wszystkiemu, co on czynił, JHWH zapewniał powodzenie.