Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Rodzaju 49 Bible Online

Rodzaju 49 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Rodzaju 49

¹Potem Jakub wezwał swoich synów i powiedział: Zbierzcie się, a oznajmię wam, co was spotka w dniach późniejszych.[954]

²Zgromadźcie się i słuchajcie, synowie Jakuba, słuchajcie Izraela, swego ojca!

³Rubenie, jesteś mym pierworodnym, moją siłą i początkiem[955] męskości,[956] szczytem wyniesienia i szczytem mocy.

⁴Wzburzony[957] jak woda utracisz pierwszeństwo, bo wszedłeś na łoże swego ojca! Splamiłeś [je]! — Wszedł[958] na me posłanie!

⁵Symeon i Lewi — to bracia! Narzędziami przemocy[959] są ich noże.

⁶Do ich rady? Nie wchodź, moja duszo! Z ich gromadą? Nie łącz się, ma chwało![960] Bo w swym gniewie powycinali ludzi i w samowoli okaleczyli byki.[961]

⁷Przeklęty ich gniew, bo gwałtowny, i ich wściekłość — bo dzika. Porozdzielam ich w Jakubie i rozproszę ich w Izraelu.[962]

⁸Juda — sławić będą cię twoi bracia![963] Twoja ręka — na karku twych wrogów! Tobie pokłonią się synowie twego ojca.

⁹Judo, młody lwie, od łupu, mój synu, się uniosłeś, przyczaiłeś się wyciągnięty jak lew i jak lwica — kto ich podrażni?

¹⁰Nie odstąpi berło od Judy ani buława spomiędzy jego stóp,[964] póki nie przyjdzie należący do niego[965] — a jemu posłuszeństwo ludów.[966]

¹¹Uwiąże przy winorośli osiołka, przy dorodnym jej krzewie[967] źrebię oślicy, wymoczy w winie swoją szatę, a w krwi winogron swoją tunikę.[968]

¹²Oczy ciemniejsze od wina, a zęby bielsze niż mleko.

¹³Zebulon — nad brzegiem morza zamieszka i jest brzegiem dla statków, a jego rufa[969] naprzeciw Sydonu.

¹⁴Issachar[970] — to osioł kościsty, przeciąga się między [dwoma] jukami.[971]

¹⁵Lecz gdy zobaczy legowisko, że dobre, i ziemię, że jest urocza, nachyli ramię do dźwigania i będzie sługą pańszczyźnianym.

¹⁶Dan — będzie sądził[972] swój lud, każde plemię izraelskie.[973]

¹⁷Będzie Dan wężem na drodze, [rogatą] żmiją[974] na ścieżce, tym, który kąsa końskie pięty, tak że jeździec spada na wznak.[975]

¹⁸Twego zbawienia wyczekuję, JHWH!

¹⁹Gad — banda go napadnie, a on napadnie [im] na piętę.[976]

²⁰Od[977] Aszera — tłusty[978] jego pokarm, on będzie dawał przysmaki królewskie.

²¹Naftali — puszczona wolno łania, która wydaje piękne sarnięta.[979]

²²Syn[980] owocujący — Józef, syn owocujący nad źródłem, córki[981] przesadzają mur!

²³I rozgoryczają go, i strzelają,[982] i żywią urazę łucznicy,

²⁴lecz jego łuk jest stale napięty i gibkie ramiona jego rąk[983] dzięki rękom Mocarza Jakuba, stamtąd Pasterz, Kamień Izraela,

²⁵od Boga twego ojca — bo cię wesprze, i z[984] Wszechmocnym[985] — bo cię pobłogosławi błogosławieństwem niebios z góry, błogosławieństwem głębi rozciągającej się na dole, błogosławieństwem piersi oraz łona!

²⁶Błogosławieństwa twego ojca, [które] przewyższyły błogosławieństwa moich rodzicielek,[986] nawet granice wzgórz odwiecznych, niech będą na głowie Józefa i na skroni poświęconego swoim braciom.[987]

²⁷Beniamin — wilk drapieżny, rano pożre zdobycz, a wieczorem rozdzieli łup.

²⁸Te wszystkie to plemiona Izraela — dwanaście — i to jest to, co im oznajmił ich ojciec, i błogosławił ich — błogosławił każdego z nich stosownie do jego błogosławieństwa.

²⁹Potem rozkazał im i powiedział do nich: Ja dołączam do mego ludu. Pochowajcie mnie z moimi ojcami w jaskini, która jest na polu Efrona Chetyty,

³⁰w jaskini, która jest na polu Makpela, które jest naprzeciw[988] Mamre, w ziemi Kanaan, którą wraz z polem nabył Abraham na własny grób od Efrona Chetyty.

³¹Tam pochowano Abrahama i Sarę, jego żonę, tam pochowano Izaaka i Rebekę, jego żonę, tam też pochowałem Leę.

³²Pole z jaskinią na nim zostało nabyte od synów Cheta.[989]

³³A gdy Jakub skończył wydawać polecenia swoim synom, wciągnął swoje nogi na łoże, po czym ustał — i został przyłączony do swego ludu.