Read Ewangeliczny Instytut Biblijny 2 Samuela 17 Bible Online

2 Samuela 17 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

2 Samuela 17

¹Potem Achitofel powiedział do Absaloma: Pozwól, że wybiorę dwanaście tysięcy mężczyzn, powstanę, ruszę w pościg za Dawidem [jeszcze] tej nocy

²i najdę go, póki jest znużony i z opuszczonymi rękami[347] — i przerażę go tak, że ucieknie cały lud, który jest z nim, a wtedy uderzę na samego króla.

³Potem przywiodę z powrotem do ciebie cały lud, tak jak powraca młoda żona do swojego męża, bo ty [właściwie] szukasz duszy jednego człowieka,[348] cały zatem lud powinien mieć pokój.

⁴Rzecz ta okazała się słuszna w oczach Absaloma oraz w oczach wszystkich starszych Izraela.

⁵Absalom jednak powiedział: Przywołajcie również Chuszaja Arkitę. Posłuchajmy także, co jest w jego ustach.

⁶Gdy Chuszaj przyszedł do Absaloma, Absalom powiedział do niego: Achitofel doradził w taki oto sposób. Czy mamy postąpić według jego słowa czy nie? — ty nam przemów.

⁷Wtedy Chuszaj powiedział do Absaloma: Niesłuszna jest rada, której tym razem udzielił Achitofel.

⁸I Chuszaj powiedział: Ty znasz swojego ojca i jego ludzi, że są to dzielni wojownicy, a podrażnieni są na duszy jak niedźwiedzica pozbawiona w polu młodych. Twój ojciec jest doświadczonym wojownikiem[349] i nie będzie nocował z ludem.

⁹Oto nawet teraz ukrył się w jednej z dziur lub w jednym z [tego rodzaju] miejsc. Jeśli [już] na początku padnie ktoś w walce z nimi, a usłyszy [o tym] ten, kto słucha, to powie: Zadano cios ludowi, który poszedł za Absalomem,

¹⁰a wtedy nawet najdzielniejszy, którego serce jest jak serce lwa, całkiem stopnieje [z lęku], bo wie cały Izrael, że twój ojciec to bohater, a ci, którzy są z nim, są dzielni.[350]

¹¹Dlatego radzę, by z uwagą zgromadzono do ciebie całego Izraela od Dan po Beer-Szebę, tylu w liczbie, ile jest piasku nad morzem, i abyś ty osobiście[351] ruszył do natarcia.[352]

¹²Jeśli zastaniemy go w jednym z tych miejsc, gdzie się znajduje, i spadniemy na niego tak, jak rosa spada na ziemię, to nie pozostanie u niego ani wśród wszystkich ludzi, którzy są z nim, ani jeden.

¹³A jeśliby wycofał się do jakiegoś miasta, to cały Izrael przyniesie pod to miasto tyle powrozów, że ściągniemy je aż w dolinę, aż nie będzie tam można znaleźć nawet kamyka.

¹⁴Wówczas powiedział Absalom i wszyscy Izraelici: Rada Chuszaja Arkity jest lepsza niż rada Achitofela. I tak JHWH zrządził, że dobra rada Achitofela została odrzucona — po to, by JHWH sprowadził na Absaloma nieszczęście.

¹⁵Następnie Chuszaj powiedział kapłanom Sadokowi i Abiatarowi: W taki oto sposób radził Absalomowi i starszym Izraela Achitofel, a w taki sposób radziłem ja.

¹⁶Teraz więc poślijcie natychmiast i donieście Dawidowi: Nie zatrzymuj się tej nocy przy stepach pustyni,[353] ale koniecznie przepraw się, by nie doszło do połknięcia króla i całego ludu, który jest z nim.

¹⁷Jonatan zaś i Achimaas stali przy En-Rogel,[354] gdzie miała przyjść służąca i donieść, oni zaś mieli iść i donieść królowi Dawidowi; nie wolno im bowiem było dopuścić, że zostaną zauważeni przy wchodzeniu do miasta.

¹⁸Lecz zobaczył ich jakiś [młody] sługa i doniósł o tym Absalomowi. Poszli zatem obaj czym prędzej i przyszli do domu pewnego człowieka w Bachurim, a miał on na swoim podwórzu studnię — i zeszli do niej.

¹⁹Żona zaś wzięła i rozpostarła płachtę nad otworem studni, po czym nasypała na nią ziarna, tak aby [nikt] się niczego nie domyślił.

²⁰Gdy więc słudzy Absaloma przyszli do tej kobiety do domu i zapytali: Gdzie są Achimaas i Jonatan? — kobieta ta odpowiedziała im: Przeszli strumyk z wodą.[355] Szukali zatem, lecz nie znaleźli — i powrócili do Jerozolimy.

²¹Po ich odejściu wydostali się ze studni, poszli i donieśli królowi Dawidowi, i powiedzieli do Dawida tak: Wstańcie i przeprawcie się szybko przez wodę, gdyż w ten oto sposób Achitofel doradził na waszą niekorzyść.

²²Dawid zatem, wraz z całym ludem, który był z nim, powstał — i przeprawili się przez Jordan. Do porannego brzasku nie brakowało ani jednego, który by nie przeprawił się przez Jordan.

²³Gdy Achitofel zauważył, że jego rada nie została wykonana, osiodłał osła, wstał i udał się do swojego domu, do swojego miasta. Tam rozporządził swoim domem i powiesił się. Gdy umarł, pochowano go w grobie jego ojca.[356]

²⁴Gdy Dawid wszedł do Machanaim,[357] Absalom [dopiero] przeprawiał się przez Jordan, on, a z nim wszyscy Izraelici.

²⁵Amasę zaś Absalom ustanowił nad zastępem zamiast Joaba. A Amasa był synem pewnego mężczyzny imieniem Jitro, Izraelity,[358] który ożenił się[359] z Abigail, córką Nachasza,[360] a siostrą Serui, matki Joaba.

²⁶Izrael wraz z Absalomem rozłożył się zatem obozem w ziemi Gilead.

²⁷Gdy zaś Dawid przybył do Machanaim, Szobi, syn Nachasza z Rabby synów Ammona, i Makir, syn Amiela z Lo-Debar, i Barzilaj Gileadyta z Roglim

²⁸[nazwozili] posłań[361] i misek, i naczyń glinianych, i pszenicy, i jęczmienia, i mąki, i prażonego ziarna, i fasoli, i soczewicy, i prażonego ziarna,[362]

²⁹i miodu, i twarogu,[363] i owiec, i krowiego sera[364] dla Dawida i dla ludu, który był z nim, do jedzenia, bo powiedzieli: Lud jest głodny i zmęczony, i spragniony [od marszu] przez pustynię.