Read Ewangeliczny Instytut Biblijny 2 Królewska 19 Bible Online

2 Królewska 19 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

2 Królewska 19

¹Gdy król Hiskiasz to usłyszał, rozdarł swoje szaty, przywdział wór i przyszedł do domu JHWH.

²Posłał też Eliakima, który stał nad pałacem, i Szebnę, pisarza, oraz starszych [spośród] kapłanów, odzianych w wory, do Izajasza,[452] proroka, syna Amosa,[453]

³by powiedzieli do niego: Tak mówi Hiskiasz: Dniem udręki i napomnienia, i zniewagi[454] jest ten dzień, bo synowie podeszli pod rozwarcie łona,[455] a nie ma siły, aby ich urodzić.

⁴Może JHWH, twój Bóg, usłyszy wszystkie słowa kanclerza, którego posłał król Asyrii, jego pan, aby znieważał żywego Boga, i ukarze [go] za słowa, które JHWH, twój Bóg, usłyszał. Wznieś więc modlitwę za resztą, [która] tu się znajduje.

⁵Gdy słudzy króla Hiskiasza przyszli do Izajasza,

⁶Izajasz powiedział do nich: Tak powiedzcie swojemu panu: Tak mówi JHWH: Nie bój się słów, które usłyszałeś, którymi ubliżali Mi ci pachołkowie[456] króla Asyrii.

⁷Oto Ja dam mu [takiego] ducha,[457] że gdy usłyszy [pewną] wieść, wróci do swojej ziemi — i sprawię, że w swojej ziemi padnie od miecza.

⁸Gdy kanclerz wrócił, zastał króla Asyrii walczącego przeciw Libnie — bo usłyszał, że wyruszył z Lakisz —

⁹usłyszał też o[458] Tirhace,[459] królu Kusz, taką wiadomość: Oto wyruszył, aby z tobą walczyć. Znów więc wyprawił posłańców do Hiskiasza z poleceniem:

¹⁰Tak powiedzcie Hiskiaszowi, królowi Judy: Niech cię nie zwodzi twój Bóg, któremu ufasz, mówiąc: Jerozolima nie zostanie wydana w ręce króla Asyrii.

¹¹Oto sam słyszałeś, co uczynili królowie Asyrii wszystkim ziemiom, traktując je jak obłożone klątwą, a ty miałbyś być uratowany?

¹²Czy uratowali je bogowie tych narodów, które wytępili moi ojcowie: Gozan i Charan, i Resef, i synów Eden w Telassar?

¹³Gdzie jest król Chamat i król Arpadu, i król Lair,[460] Sefarwaim, Heny i Iwy?

¹⁴Gdy Hiskiasz przyjął listy[461] z rąk posłańców i przeczytał je, udał się do domu JHWH, rozwinął je[462] przed JHWH

¹⁵i modlił się Hiskiasz przed JHWH,[463] powiedział: JHWH, Boże Izraela, który siedzisz na cherubach. Ty jedynie jesteś Bogiem dla wszystkich królestw ziemi. Ty uczyniłeś niebiosa i ziemię.

¹⁶Skłoń, JHWH, swoje ucho i posłuchaj. Otwórz, JHWH, swoje oczy i spójrz. Przysłuchaj się słowom Sancheryba, które on przysłał, aby ubliżać Bogu żywemu!

¹⁷To prawda, JHWH, królowie Asyrii wysuszyli narody i ich ziemię[464]

¹⁸i powrzucali ich bogów w ogień, bo to nie byli bogowie, ale dzieło ludzkich rąk, drewno i kamień, dlatego ich zniszczyli.

¹⁹Lecz teraz, JHWH, Boże nasz, wybaw nas, proszę, z jego ręki, i niech wszystkie królestwa ziemi poznają, że jedynie Ty, JHWH, jesteś Bogiem.

²⁰Wtedy Izajasz, syn Amosa, posłał do Hiskiasza wiadomość: Tak mówi JHWH, Bóg Izraela: Słyszałem to, o co modliłeś się do Mnie w sprawie Sancheryba, króla Asyrii.

²¹Oto Słowo, które JHWH wypowiada o nim: Gardzi tobą, szydzi z ciebie dziewica, córka Syjonu! Potrząsa za tobą głową córka jerozolimska!

²²Komu ubliżałeś i bluźniłeś?! Przeciw komu podniosłeś głos i uniosłeś wysoko oczy? Przeciw Świętemu Izraela!

²³Przez swych posłów bluźniłeś Panu.[465] Powiedziałeś: Z mnóstwem[466] moich rydwanów wstąpiłem na wysokie góry, w zakamarki Libanu, i ściąłem jego rosłe cedry, jego wyborne cyprysy — wszedłem do jego najdalszej siedziby, do jego gęstego lasu!

²⁴To ja kopałem i piłem obce wody, a podeszwami stóp wysuszę wszystkie strumienie Egiptu![467]

²⁵Czy nie słyszałeś? Już dawno to uczyniłem, za dawnych dni to obmyśliłem, teraz [jedynie] sprawiam, że możesz warowne miasta zmieniać w kupy gruzów,

²⁶a ich mieszkańców ręka — krótka,[468] rozbici są i zawstydzeni, są jak ziele polne, zielona murawa, jak trawa na dachach — pobielała, zanim zdołała dojrzeć.[469]

²⁷Znam twój spoczynek, wyjścia i przyjścia,[470] i to, jak złościsz się na Mnie.

²⁸A że twoja złość na Mnie i twe zuchwalstwo[471] doszło do mych uszu, to w twoje nozdrza wsadzę hak,[472] moje wędzidło między twe wargi, i zawrócę cię drogą, którą [tu] przyszedłeś.

²⁹A to będzie dla ciebie znakiem: Pożywieniem tego roku będzie zboże samorodne,[473] w przyszłym roku zboże wyrosłe dziko,[474] a w trzecim roku siejcie i żnijcie, sadźcie winnice i jedzcie ich owoc!

³⁰Reszta ocalonych z domu Judy zapuści jeszcze korzeń w głąb i wyda owoc w górze.

³¹Bo z Jerozolimy wyjdzie reszta i ocaleni z góry Syjon — dokona tego żarliwość JHWH Zastępów.[475]

³²Dlatego tak mówi JHWH o królu Asyrii: Nie wejdzie do tego miasta i nie wypuści na nie strzały, nie wystąpi z tarczą i nie usypie przeciwko niemu wału.

³³Drogą, którą przyszedł, wróci, do tego miasta nie wkroczy — oświadczenie JHWH.

³⁴I osłonię to miasto, ocalę je ze względu na siebie i ze względu na Dawida, mojego sługę.

³⁵Tej samej nocy wyszedł Anioł JHWH i pobił w obozie Asyrii sto osiemdziesiąt pięć tysięcy.[476] Gdy wstali wcześnie rano, oto wszyscy oni — [same] trupy — pomarli.

³⁶Wtedy Sancheryb, król Asyrii, wyruszył, poszedł i wrócił — i osiadł w Niniwie.

³⁷A gdy kłaniał się w świątyni Nisrocha,[477] swojego boga, jego synowie[478] Adrammelek[479] i Sareser[480] zabili go mieczem,[481] a sami zbiegli do ziemi Ararat.[482] Władzę zaś po nim objął jego syn Asarhaddon.[483]