Read Ewangeliczny Instytut Biblijny 2 Królewska 2 Bible Online

2 Królewska 2 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

2 Królewska 2

¹Gdy JHWH miał unieść Eliasza pośród burzy w niebiosa,[14] wyruszył Eliasz i Elizeusz z Gilgal,[15]

²Eliasz jednak powiedział do Elizeusza: Zostań tutaj, gdyż JHWH posyła mnie aż do Betel. Lecz Elizeusz odpowiedział: Jak żyje JHWH i jak żyje twoja dusza, że cię nie opuszczę. I zeszli do Betel.

³Wtedy uczniowie proroccy,[16] którzy byli w Betel, wyszli do Elizeusza i powiedzieli do niego: Czy wiesz, że dzisiaj JHWH zabierze twojego pana znad twej głowy? A [on] na to: Także ja o tym wiem — bądźcie cicho.

⁴Eliasz zaś powiedział do niego: Elizeuszu,[17] zostań tu, proszę, gdyż JHWH posyła mnie do Jerycha. Lecz on odpowiedział: Jak żyje JHWH i jak żyje twoja dusza, że cię nie opuszczę. Przybyli więc do Jerycha.

⁵Wówczas uczniowie proroccy, którzy byli w Jerychu, podeszli do Elizeusza i powiedzieli do niego: Czy wiesz, że dzisiaj JHWH zabierze twojego pana znad twej głowy? A [on] na to: Także ja o tym wiem — bądźcie cicho.

⁶Tymczasem Eliasz powiedział do niego: Zostań tu, proszę, gdyż JHWH posyła mnie nad Jordan. Lecz on odpowiedział: Jak żyje JHWH i jak żyje twoja dusza, że cię nie opuszczę. Poszli zatem obaj.

⁷Poszło[18] też pięćdziesięciu ludzi spośród uczniów prorockich i stanęli naprzeciw, z dala, oni zaś obaj stanęli nad Jordanem.

⁸Eliasz wziął wówczas swój płaszcz, zwinął go i uderzył nim w wodę, a ta rozstąpiła się w jedną i drugą stronę i przeszli obaj po suchej ziemi.

⁹Po przejściu Eliasz powiedział do Elizeusza: Proś, co mam dla ciebie uczynić, zanim zostanę od ciebie wzięty. A Elizeusz odpowiedział: Proszę, niech spocznie na mnie[19] podwójna część[20] twojego ducha.[21]

¹⁰A on odpowiedział: O trudną rzecz poprosiłeś.[22] Jeśli mnie zobaczysz zabieranego od ciebie, stanie ci się tak, a jeśli nie, to się nie stanie.

¹¹A gdy oni szli — idąc i rozmawiając — oto [pojawił się] ognisty rydwan i ogniste konie! Rozdzieliły ich od siebie i Eliasz wstąpił[23] wśród burzy w niebiosa.

¹²Elizeusz zaś patrzył i wołał: Ojcze mój! Ojcze mój! Rydwanie Izraela z jego rumakami![24] Lecz już go nie zobaczył. Wtedy chwycił swoje szaty i rozdarł je na dwie części.[25]

¹³Następnie podniósł płaszcz Eliasza, który zsunął się z niego, zawrócił i stanął nad brzegiem Jordanu.

¹⁴Wziął tam ten płaszcz Eliasza, który zsunął się z niego, uderzył nim w wodę i powiedział: Gdzież jest JHWH, Bóg Eliasza? Także on,[26] gdy uderzył wodę, a ona rozstąpiła się w jedną i drugą stronę, Elizeusz przeszedł.

¹⁵Gdy zobaczyli go z przeciwka uczniowie proroccy z Jerycha, powiedzieli: Duch Eliasza spoczął na Elizeuszu.[27] Wyszli mu więc naprzeciw i pokłonili mu się aż do ziemi.

¹⁶Powiedzieli też do niego: Oto — prosimy — jest wśród twoich sług pięćdziesięciu dzielnych[28] ludzi. Niech — prosimy — pójdą poszukać twojego pana. Może Duch JHWH[29] uniósł go i zostawił go na jednej z gór albo w jednej z dolin. Lecz [on] odpowiedział: Nie posyłajcie!

¹⁷Lecz gdy go naciskali aż do zawstydzenia, powiedział: Poślijcie! Posłali więc pięćdziesięciu ludzi i ci szukali go trzy dni, lecz go nie znaleźli.

¹⁸Gdy potem wrócili do niego — a on zatrzymał się w Jerychu — powiedział do nich: Czy nie powiedziałem wam: Nie idźcie?

¹⁹Potem ludzie z miasta powiedzieli do Elizeusza: Oto — prosimy — miejsce do zamieszkania jest w tym mieście dobre,[30] jak to nasz pan widzi, lecz woda jest niedobra i ziemia roniąca.[31]

²⁰Wtedy powiedział: Weźcie mi nową miseczkę[32] i nasypcie do niej soli. I wzięli ją dla niego.

²¹Wtedy wyszedł do źródła wody, wrzucił tam sól[33] i powiedział: Tak mówi JHWH: Uzdrowiłem[34] te wody, nie będzie stamtąd już więcej śmierci ani ronienia.[35]

²²I [rzeczywiście] wody pozostają zdrowe aż do dnia dzisiejszego zgodnie ze słowem, które wypowiedział Elizeusz.

²³Stamtąd [Elizeusz] wyruszył do Betel. Gdy piął się [w górę] drogą, mali chłopcy wyszli z miasta i wyśmiewali się z niego. Wołali do niego: Pnij się, łysku![36] Pnij się, łysku!

²⁴Wtedy odwrócił się za nimi, spojrzał na nich i przeklął ich w imię JHWH. Wówczas wyszły z lasu dwie niedźwiedzice[37] i rozszarpały spośród nich czterdzieści dwoje[38] dzieci.

²⁵On zaś poszedł stamtąd na górę Karmel, a stamtąd wrócił do Samarii.