Read Ewangeliczny Instytut Biblijny 2 Królewska 8 Bible Online

2 Królewska 8 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

2 Królewska 8

¹[Swego czasu] Elizeusz zwrócił się do kobiety, której syna ożywił, tymi słowy: Wstań i idź, ty i twój dom, i [na jakiś czas] zamieszkaj gdziekolwiek, gdzie zamieszkasz, ponieważ JHWH zawezwał głód, dlatego nastąpi on w tej ziemi na siedem lat.

²Kobieta ta wstała zatem i postąpiła zgodnie ze słowem męża Bożego. Poszła, ona i jej dom, i przez siedem lat przebywała w ziemi filistyńskiej.

³A po upływie siedmiu lat kobieta ta wróciła z ziemi filistyńskiej i wyszła do króla złożyć prośbę[151] o swój dom i o swoje pole.

⁴Król w tym czasie rozmawiał z Gehazim, sługą męża Bożego, i powiedział do niego: Opowiedz mi,[152] proszę, o wszystkich wielkich dziełach, których dokonał Elizeusz.

⁵A gdy on opowiadał królowi o tym, jak ożywił zmarłego, właśnie [nadeszła] ta kobieta, której syna ożywił, aby złożyć u króla prośbę o swój dom i o swoje pole. I Gehazi powiedział: Panie mój, królu! To jest ta kobieta i to jest jej syn, którego Elizeusz ożywił.

⁶A gdy król zapytał [o to] tę kobietę, ona potwierdziła mu to. Wówczas król przydzielił jej jednego urzędnika[153] i powiedział: Zadbaj, aby zwrócono jej wszystko wraz ze wszystkimi plonami pola od dnia, w którym opuściła tę ziemię, aż do teraz.

⁷Gdy Elizeusz przybył do Damaszku, Ben-Hadad, król Aramu, chorował. I doniesiono mu: Przyszedł tutaj mąż Boży.

⁸Wtedy król powiedział do Chazaela:[154] Weź z sobą[155] jakiś podarunek, wyjdź mężowi Bożemu naprzeciw i zapytaj przez niego JHWH: Czy przeżyję tę chorobę?

⁹Chazael wyszedł mu więc naprzeciw, wioząc ze sobą w darze przeróżne dobra Damaszku, załadowane na czterdziestu wielbłądach. Gdy przyszedł, stanął przed nim i powiedział: Twój syn Ben-Hadad, król Aramu, wysłał mnie do ciebie z zapytaniem: Czy przeżyję tę chorobę?

¹⁰A Elizeusz powiedział do niego: Idź, powiedz mu: Na pewno[156] przeżyjesz, choć JHWH mi ukazał, że będzie musiał umrzeć.

¹¹Następnie mąż Boży zatrzymał na nim spojrzenie,[157] patrzył aż do zawstydzenia, po czym zapłakał.

¹²A Chazael zapytał: Dlaczego mój pan płacze? A [on] odpowiedział: Dlatego, że wiem, jakie zło wyrządzisz synom Izraela. Ich warownie poślesz w ogień, ich młodzież wytniesz mieczem, ich niemowlęta roztrzaskasz, a ich brzemienne rozprujesz.

¹³Chazael odpowiedział: Więc co? Czy twój sługa jest psem,[158] że miałby dopuścić się tak strasznej rzeczy? A Elizeusz: JHWH ukazał mi ciebie jako króla nad Aramem.

¹⁴I odszedł od Elizeusza, przybył do swojego pana, a gdy ten zapytał go: Co ci powiedział Elizeusz? — on odpowiedział: Powiedział mi, że na pewno przeżyjesz.

¹⁵Lecz następnego dnia [Chazael] wziął koc, zanurzył go w wodzie i narzucił mu go na twarz — i umarł. Chazael[159] zaś przejął po nim władzę.

¹⁶W piątym[160] zaś roku [panowania] Jorama, syna Achaba, króla Izraela — choć Jehoszafat był [wciąż] królem Judy[161] — władzę objął Jehoram,[162] syn Jehoszafata, króla Judy.

¹⁷Miał on trzydzieści dwa lata, gdy objął władzę, i panował w Jerozolimie osiem[163] lat.

¹⁸Kroczył on drogą królów Izraela, postępował tak, jak dom Achaba, gdyż córka Achaba była mu za żonę — czynił więc to, co złe w oczach JHWH.

¹⁹Lecz JHWH nie chciał zniszczyć Judy ze względu na Dawida, swojego sługę — tak jak mu powiedział — że da mu lampę w jego synach po wszystkie dni.[164]

²⁰Za jego dni Edom wyrwał się spod ręki Judy i ustanowił sobie króla.

²¹Wówczas Joram[165] wyruszył do Seir,[166] a z nim wszystkie jego rydwany. Wtedy to doszło do tego, że wstał on w nocy i uderzył na Edomitów otaczających jego i dowódców rydwanów, lud jednak uciekł do swoich namiotów.

²²Wyrwał się więc Edom spod ręki Judy [i tak jest] aż do dnia dzisiejszego. W tym czasie wyrwała się również Libna.[167]

²³Pozostałe sprawy Jorama i wszystko, czego dokonał, czy nie zostało to spisane w zwoju Kronik królów Judy?

²⁴Gdy Joram spoczął ze swoimi ojcami, został pochowany przy swoich ojcach w Mieście Dawida, a władzę po nim objął Achazjasz, jego syn.

²⁵W dwunastym[168] roku [panowania] Jorama, syna Achaba, króla Izraela, władzę objął Achazjasz,[169] syn Jehorama, króla Judy.[170]

²⁶Achazjasz miał dwadzieścia dwa lata, kiedy objął władzę, a panował w Jerozolimie przez rok. Jego matka miała na imię Atalia[171] i była córką[172] Omriego,[173] króla Izraela.

²⁷Kroczył on drogą domu Achaba i czynił to, co złe w oczach JHWH, tak jak dom Achaba, gdyż był zięciem domu Achaba.[174]

²⁸Wyruszył on z Joramem, synem Achaba, na wojnę z Chazaelem, królem Aramu, pod Ramot Gileadzkie, lecz Aramejczycy pobili Jorama.

²⁹Król Joram wycofał się zatem, by leczyć się w Jizreelu z ran, które zadali mu Aramejczycy pod Ramą, gdy walczył z Chazaelem, królem Aramu. Achazjasz zaś, syn Jehorama, król Judy,[175] zszedł, by zobaczyć Jorama, syna Achaba, w Jizreelu, ponieważ był chory.