Read Ewangeliczny Instytut Biblijny 1 Kronik 12 Bible Online

1 Kronik 12 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

1 Kronik 12

¹A to są ci, którzy przyszli do Dawida do Siklag, gdy był wykluczony sprzed oblicza Saula, syna Kisza; należeli oni do wspierających [go] w walce.

²Wyposażeni byli w łuki, umieli z prawej i z lewej [ręki] miotać kamieniami i [puszczać] strzały z łuku, a byli z braci Saula, z Beniamina.

³[Ich] naczelnikiem był Achiezer i Joasz, synowie Szemajasza Gibejczyka, Jezjel i Pelet, synowie Azmaweta, oraz Beraka i Jehu Anatotczyk.

⁴Jiszmajasz zaś, Gibeończyk, najdzielniejszy z trzydziestu, [stał] nad tymi trzydziestoma,

⁵i Jeremiasz, i Jachazjel, i Jochanan, i Jozabad Gederatczyk,

⁶Eluzaj i Jerimot, i Bealiasz, i Szemariasz, i Szefatiasz Charufitczyk;

⁷Elkana i Jiszijasz, i Azarel, i Joezer, i Jaszobam, Korachici;

⁸i Joelah, i Zebadiasz, synowie Jerochama z Gedor.

⁹Z Gadytów przystali do Dawida w twierdzy[255] na pustyni dzielni wojownicy, ludzie doświadczeni w boju,[256] zbrojni w tarcze i dzidy, o obliczach jak u lwa, a w szybkości jak gazele na górach.

¹⁰Ezer był [ich] naczelnikiem, Obadiasz był drugi, Eliab trzeci,

¹¹Miszmana czwarty, Jeremiasz piąty,

¹²Ataj szósty, Eliel siódmy,

¹³Jochanan ósmy, Elzabad dziewiąty,

¹⁴Jeremiasz dziesiąty, Makbanaj jedenasty.

¹⁵Ci spośród synów Gada byli naczelnikami zastępu, jeden — pomniejszy — dla stu, a znaczniejszy dla tysiąca.[257]

¹⁶To byli ci, którzy przeprawili się przez Jordan w miesiącu pierwszym,[258] gdy wystąpił on z brzegów, i wyparli wszystkie doliny[259] na wschód i na zachód.

¹⁷Do Dawida do twierdzy[260] przyszli zatem niektórzy spośród synów Beniamina i Judy.

¹⁸Dawid wyszedł im naprzeciw, odezwał się i powiedział do nich: Jeśli przyszliście do mnie [w zamyśle] z pokojem, aby mi pomóc,[261] będzie u mnie co do was serce ku jedności, lecz jeśli po to, by mnie zdradzić moim nieprzyjaciołom, podczas gdy nie ma gwałtu w moich dłoniach,[262] to niech Bóg naszych ojców to zobaczy i rozstrzygnie.

¹⁹Wtedy Duch[263] przyoblekł Amasaja, naczelnika trzydziestu: Jesteśmy twoi, Dawidzie, i z tobą, synu Jiszaja. Pokój, pokój tobie i pokój temu, kto cię wspiera, bo twój Bóg jest twoim wsparciem. Dawid przyjął ich zatem i włączył do grona naczelników oddziału.

²⁰A z Manassesa przystali do Dawida, gdy przyszedł z Filistynami na wojnę z Saulem. Ale nie pomogli im wtedy, gdyż po naradzie rządcy filistyńscy odprawili go, mówiąc: Kosztem naszych głów może [chcieć] przystać do swojego pana Saula.

²¹Gdy więc szedł do Siklag, przystali do niego z Manassesa: Adnach i Jozabad, i Jediael, i Michael, i Jozabad, i Elihu, i Silletaj — naczelnicy tysięcy u Manassesa.

²²Oni pomogli Dawidowi [w walce] przeciw hordzie, wszyscy bowiem byli dzielnymi wojownikami i wodzami w zastępie.

²³W tym czasie, dzień po dniu, przychodzili do Dawida [ludzie], aby mu pomagać,[264] aż [powstał] duży obóz, niczym obóz Boży.[265]

²⁴A to są liczby[266] naczelników uzbrojonych[267] do walki, [którzy] przyszli do Dawida do Hebronu, aby — zgodnie z zapowiedzią JHWH — przenieść na niego panowanie Saula:

²⁵Synowie Judy noszący tarczę i dzidę: sześć tysięcy ośmiuset[268] uzbrojonych do walki.

²⁶Spośród synów Symeona, wojowników dzielnych w walce: siedem tysięcy stu.[269]

²⁷Spośród synów Lewiego: cztery tysiące sześciuset,[270]

²⁸a ponadto Jehojada, książę u Aarona, a z nim trzy tysiące siedmiuset,[271]

²⁹oraz Sadok, młody dzielny wojownik wraz z domem swojego ojca — dwudziestu dwóch książąt.

³⁰Spośród synów Beniamina, braci Saula: trzy tysiące, a dotychczas wielu z nich pozostawało w służbie na rzecz domu Saula.

³¹Spośród synów Efraima: dwadzieścia tysięcy ośmiuset[272] dzielnych wojowników, ludzi sławnych w domu swoich ojców.

³²Z połowy plemienia Manassesa: osiemnaście tysięcy tych, którzy imiennie zostali naznaczeni, by pójść i obwołać Dawida królem.

³³A spośród synów Issachara, ich naczelników, mających zrozumienie czasów tak, by wiedzieć, co Izrael ma czynić: dwustu, a wszyscy ich bracia byli na ich rozkazy.[273]

³⁴Z Zebulona, wychodzących do boju, gotowych do bitwy każdym narzędziem walki: pięćdziesiąt tysięcy, do pomocy bez żadnego wahania.[274]

³⁵Z Naftalego: tysiąc dowódców; a z nimi, z tarczą i włócznią: trzydzieści siedem tysięcy.

³⁶Z Danitów gotowych do bitwy: dwadzieścia osiem tysięcy sześciuset.

³⁷Z Aszera wychodzących do boju, gotowych do bitwy: czterdzieści tysięcy.

³⁸Zza Jordanu: z Rubenitów, Gadytów i z połowy plemienia Manassesa, z całym sprzętem bojowym do bitwy: sto dwadzieścia tysięcy.

³⁹Wszyscy ci wojownicy, gotowi całym sercem stanąć w szyku[275] [bojowym], przyszli do Hebronu, by obwołać Dawida królem nad całym Izraelem, ale też cała reszta Izraela jednym sercem była za obwołaniem Dawida królem.

⁴⁰Przebywali zaś tam z Dawidem przez trzy dni, jedząc i pijąc, gdyż ich bracia im to przygotowali.

⁴¹Również ci, którzy byli w ich pobliżu, aż po [ziemie] Issachara, Zebulona i Naftalego zwozili chleb na osłach i na wielbłądach, i na mułach, i na wołach, żywność: mąkę, placki figowe i rodzynki, i wino, i oliwę, i bydło, i owce — w obfitości, ponieważ panowała w Izraelu radość.