Read Ewangeliczny Instytut Biblijny 2 Kronik 25 Bible Online

2 Kronik 25 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

2 Kronik 25

¹Amazjasz[387] miał dwadzieścia pięć lat, kiedy objął władzę, a panował w Jerozolimie dwadzieścia dziewięć lat. Jego matka miała na imię Jehoadan[388] [i] pochodziła z Jerozolimy.

²Czynił on to, co prawe w oczach JHWH, lecz nie ze szczerego serca.[389]

³A gdy umocniła się przy nim władza, zabił swoje sługi, zabójców króla, swojego ojca.

⁴Synów ich jednak nie kazał uśmiercić, zgodnie z tym, co zostało napisane w Prawie, w zwoju Mojżesza, w którym JHWH przykazał: Ojcowie nie poniosą śmierci za synów ani synowie nie poniosą śmierci za ojców, lecz każdy poniesie śmierć za swój własny grzech.

⁵Amazjasz zebrał Judejczyków i postawił ich według domu ojców [pod rozkazy] dowódców tysięcy oraz dowódców setek — całe [plemię] Judy i Beniamina — dokonał wśród nich przeglądu [mężczyzn] od dwudziestego roku życia wzwyż i stwierdził, że jest ich trzysta tysięcy doborowych, zdolnych wyjść do walki, zbrojnych w dzidę i tarczę.

⁶Ponadto wynajął z Izraela sto tysięcy dzielnych wojowników za sto baalów[390] srebra.

⁷Wtedy przyszedł do niego [pewien] mąż Boży i powiedział: Królu![391] Niech nie wyrusza z tobą wojsko Izraela, gdyż JHWH nie jest z Izraelem, z nikim spośród synów Efraima.

⁸Ale [spróbuj], idź, poczynaj sobie dzielnie w walce — Bóg sprawi, że potkniesz się przed wrogiem. Przecież jest w Bogu moc, aby wesprzeć lub doprowadzić do potknięcia.

⁹Wtedy Amazjasz zapytał męża Bożego: A co zrobić ze stoma talentami, które dałem oddziałowi z Izraela? Mąż Boży odpowiedział: Jest u JHWH tyle, że może dać ci więcej niż to.

¹⁰Wówczas Amazjasz oddzielił ich, [to jest] oddział, który przyszedł do niego z Efraima, aby poszedł do swoich miejscowości, lecz zapałał ich gniew na Judę i wrócili do swoich miejscowości w żarze gniewu.[392]

¹¹Amazjasz natomiast wzmocnił się,[393] stanął na czele swojego wojska[394] i ruszył do Doliny Soli,[395] gdzie pobił dziesięć tysięcy[396] synów Seiru.

¹²Ponadto synowie Judy uprowadzili dziesięć tysięcy żywych, po czym wprowadzili ich na szczyt skały i zrzucili ich ze szczytu skały tak, że wszyscy się roztrzaskali.

¹³Tymczasem wojownicy[397] z oddziału, który Amazjasz zawrócił, nie chcąc, by szli z nim do walki, najechali miasta Judy od Samarii[398] aż po Bet-Choron, pobili spośród nich trzy tysiące i zagarnęli obfity łup.

¹⁴Potem, gdy Amazjasz przyszedł po pobiciu Edomitów, przyniósł bogów[399] synów Seiru, postawił ich sobie za bogów, kłaniał się przed nimi i kadził im.

¹⁵Wtedy gniew JHWH rozgorzał przeciw Amazjaszowi, posłał do niego proroka i powiedział mu: Dlaczego szukasz [woli] bogów ludu, którzy nie wyrwali swojego ludu z twojej ręki?

¹⁶A gdy on tak do niego przemawiał, [król] zapytał go: Czy ustanowiliśmy cię dla doradzania królowi? Powstrzymaj się! Dlaczego mieliby cię zabić? I prorok powstrzymał się, ale dodał: Wiem, że Bóg postanowił cię zgubić za to, że tak postąpiłeś i nie posłuchałeś mojej rady.

¹⁷Potem, po naradzie, Amazjasz, król Judy, wysłał do Joasza, syna Jehoachaza, syna Jehu, króla Izraela, takie wyzwanie: Chodź, spójrzmy sobie w twarze.[400]

¹⁸Lecz Joasz, król Izraela, przesłał Amazjaszowi, królowi Judy, taką odpowiedź: Oset z Libanu posłał cedrowi z Libanu takie wezwanie: Daj swoją córkę mojemu synowi za żonę. Lecz dzikie zwierzę[401] z Libanu przejdzie i podepcze oset.

¹⁹Mówisz, że oto pobiłeś Edom, lecz poniosło cię twoje serce, aby się przechwalać. Siedź teraz u siebie w domu. Dlaczego wyzywasz nieszczęście? Przecież upadniesz ty i Juda wraz z tobą!

²⁰Amazjasz jednak nie posłuchał, lecz było to od Boga, po to, by wydać ich w rękę [Jehoasza] za to, że szukali [woli] bogów Edomu.

²¹Joasz, król Izraela, wyruszył zatem i spojrzeli sobie w twarze, on i Amazjasz, król Judy, w Bet-Szemesz,[402] które należy do Judy.

²²I Judejczycy zostali pobici wobec Izraelitów — i uciekli, każdy do swego namiotu.[403]

²³Amazjasza zaś, króla Judy, syna Joasza, syna Jehoachaza, Joasz, król Izraela, schwytał w Bet-Szemesz, sprowadził do Jerozolimy i zrobił wyłom w murze Jerozolimy od Bramy Efraimskiej aż po Bramę Narożną, na czterysta łokci.[404]

²⁴Potem [zabrał] całe złoto i srebro, i wszystkie naczynia, które znajdowały się w domu Bożym u Obed-Edoma, oraz skarby domu królewskiego i zakładników[405] — i wrócił do Samarii.

²⁵Amazjasz, syn Joasza, król Judy, żył jeszcze piętnaście lat po śmierci Joasza, syna Jehoachaza, króla Izraela.

²⁶Pozostałe zaś sprawy Amazjasza, pierwsze i ostatnie, czyż nie zostały spisane w zwoju Królów Judy i Izraela?

²⁷Od czasu zaś, kiedy Amazjasz odstąpił od [podążania] za JHWH, zawiązano przeciwko niemu sprzysiężenie w Jerozolimie. Uciekł więc do Lakisz, lecz posłano za nim do Lakisz i tam go uśmiercono.

²⁸Następnie włożono go na konie i pochowano go przy jego ojcach w Mieście Dawida.[406]