Read Ewangeliczny Instytut Biblijny 2 Kronik 28 Bible Online

2 Kronik 28 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

2 Kronik 28

¹Achaz[433] miał dwadzieścia[434] lat, kiedy zaczął panować, a panował w Jerozolimie szesnaście lat. Nie czynił [on] tego, co prawe w oczach JHWH, jego Boga, jak [to czynił] Dawid, jego ojciec.

²Kroczył raczej drogą królów Izraela, porobił nawet odlewy dla baalów.

³Kadził on ponadto w dolinie Ben-Hinom, a nawet swoich synów przeprowadził przez ogień[435] obrzydliwym sposobem narodów, które JHWH wydziedziczył[436] przed synami Izraela.

⁴Składał też ofiary krwawe, spalał kadzidła na wzniesieniach i wzgórzach, i pod każdym zielonym drzewem.

⁵Dlatego JHWH, jego Bóg, wydał go w rękę króla Aramejczyków, [którzy] pobili go, uprowadzili mu bardzo wielu do niewoli i przyprowadzili [ich] do Damaszku. [Achaz] został także wydany w rękę króla Izraela, który zadał mu wielką klęskę.

⁶Pekach, syn Remaliasza, wyciął w Judzie jednego dnia sto dwadzieścia tysięcy,[437] wszystkich dzielnych wojowników — za to, że opuścili JHWH, Boga swoich ojców.

⁷Zikri zaś, wojownik z Efraima, zabił Maasejasza, syna królewskiego, i Azrikama, zarządcę domu, oraz Elkanę, drugiego po królu.

⁸Synowie Izraela uprowadzili też spośród swoich braci dwieście tysięcy kobiet, synów i córek, zagarnęli u nich obfity łup i sprowadzili ten łup do Samarii.

⁹A był tam wówczas prorok JHWH imieniem Oded. Wyszedł on naprzeciw zastępu ściągającego do Samarii i powiedział do nich: Oto JHWH, Bóg waszych ojców, w gniewie na Judę wydał ich w waszą rękę, lecz wy wycięliście ich z wściekłością, która dosięgła aż do niebios!

¹⁰Teraz zaś zamierzacie poddać sobie Judejczyków i Jerozolimczyków jako niewolników i niewolnice. Tylko czy wy sami nie macie win wobec JHWH, waszego Boga?[438]

¹¹Posłuchajcie mnie więc teraz! Zawróćcie jeńców, których uprowadziliście od swoich braci! Inaczej żar gniewu JHWH obróci się przeciwko wam.

¹²Wtedy niektórzy ludzie spośród naczelników synów Efraima: Azariasz, syn Jehochanana, Berekiasz, syn Meszilemota, i Hiskiasz, syn Szalluma, i Amasa, syn Chadlaja, stanęli przed ściągającymi z wyprawy

¹³i powiedzieli do nich: Nie wprowadzajcie tutaj jeńców, bo JHWH obarczy nas za to winą. Czy zamierzacie dodawać [jeszcze to] do naszego grzechu i do naszej winy? Bo i tak nasza wina jest wielka i żar gniewu [płonie] nad Izraelem!

¹⁴Wtedy zbrojni zostawili jeńców oraz łup przed książętami i całym zgromadzeniem.

¹⁵Powstali natomiast ludzie, których wyznaczono z imienia, i zajęli się jeńcami: [w rzeczy wzięte] z łupu odziali wszystkich nagich, ubrali ich, obuli, nakarmili, napoili i namaścili, wszystkich utykających posadzili na osły i przyprowadzili ich do Jerycha, Miasta Palm, w pobliże ich braci, sami zaś wrócili do Samarii.

¹⁶W tym czasie król Achaz zwrócił się do królów Asyrii o pomoc.

¹⁷Bo z kolei Edomici wkroczyli, uderzyli na Judę i uprowadzili jeńców.

¹⁸Ponadto Filistyni ograbili miasta Szefeli, Negebu w Judzie i zdobyli Bet-Szemesz, Ajalon, Gederot, Socho wraz z jego osadami, Timnę wraz z jej osadami, Gimzo wraz z jego osadami — i tam zamieszkali.

¹⁹JHWH upokorzył bowiem Judę ze względu na Achaza, króla Izraela,[439] gdyż doprowadził w Judzie do rozprzężenia i wielkiego sprzeniewierzenia się JHWH.

²⁰Tiglat-Pileser, król Asyrii, przybył wprawdzie do niego, ale udręczył go zamiast go wspomóc.[440]

²¹Bo choć Achaz ogołocił dom JHWH, dom króla oraz książąt i dał to królowi Asyrii, nie zapewniło mu to wsparcia.[441]

²²A w czasie swej niedoli on, król Achaz, tym bardziej sprzeniewierzał się JHWH.

²³Składał ofiary rzeźne bogom Damaszku, którzy go pobili,[442] i mawiał, że to bogowie królów Aramu, że oni im pomagali: Będę im składał ofiary, a oni mi pomogą. Oni jednak przyczynili się do upadku jego samego i całego Izraela.

²⁴Achaz zebrał naczynia domu Bożego, pociął naczynia domu Bożego, zamknął drzwi domu JHWH, porobił sobie natomiast ołtarze na wszystkich rogach Jerozolimy.

²⁵Ponadto porobił wzniesienia we wszystkich miastach Judy, aby kadzić innym bogom — i drażnił w ten sposób JHWH, Boga swoich ojców.

²⁶Pozostałe zaś jego sprawy i całe jego postępowanie, pierwsze i ostatnie, oto zostało to [wszystko] spisane w zwoju Królów Judy i Izraela.

²⁷Gdy Achaz spoczął ze swoimi ojcami, pochowano go w mieście, w Jerozolimie[443] — bo nie sprowadzono go do grobowców królów Izraela — a władzę po nim objął Hiskiasz, jego syn.[444]